Giacomo

Περιβάλλον με αισθητική άποψη που παραπέμπει σε αριστοκρατικό γαλλικό bistrot και καλή ιταλική κουζίνα τρατορίας στο νέο δημοφιλές στέκι της Κηφισιάς.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα περνώντας το κατώφλι του «Giacomo» ήταν «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται». Ο χώρος δεν έχει πλέον καμία σχέση με το παρελθόν (εδώ φιλοξενούνταν το «Π Box»). Το σύνολο παραπέμπει σε γαλλικό bistrot και θα ορκιζόμουνα ότι το μαγαζί στήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και όχι πριν από λίγους μήνες. Ταυτόχρονα όμως, εκτός από τις αριστοκρατικές πινελιές που βάζουν η πραγματικά όμορφη, ολίγον ρετρό μπάρα, οι κρυστάλλινοι πολυέλαιοι στο κυψελωτό ταβάνι και ορισμένα άλλα επιμέρους στοιχεία, η γενική αίσθηση έχει αυτό το απροσδιόριστο κάτι που το κάνει να φαίνεται σύγχρονο. Το σύνολο συμπληρώνεται από ένα μικρό υαλόφρακτο αίθριο, το οποίο έχει και αυτό τη χάρη του, ενώ ταυτόχρονα είναι φιλικό για τους καπνίζοντες.

Το «Giacomo» υπηρετεί την ιταλική κουζίνα με αξιόλογα μάλιστα διαπιστευτήρια καθώς η ομάδα που το τρέχει προέρχεται από την πολύ καλή «Fuga» του Μεγάρου Μουσικής. Το μενού παραπέμπει σε μια καλή ιταλική τρατορία με μόλις τέσσερα κύρια πιάτα (δύο ψάρι, δύο κρέας) και με μια καλή συλλογή από πάστες, ριζότι και πίτσες. Την πρόταση ολοκληρώνουν τα απαραίτητα αντιπάστι και φυσικά οι σαλάτες. Από τα τελευταία δοκίμασα το αναπόφευκτο vitello tonnato με ένα λεπτό, βελούδινο θα έλεγα, στρώμα τόνου πάνω σε ένα λεπτό και τρυφερό φύλλο κρέατος. Ένα κλικ καλύτερη είναι η caponata alla Siciliana που κερδίζει πόντους χάρη στην τρυφερότητα του ψητού χταποδιού. Ψάχνοντας στην κατηγορία πάστα και πίτσα από τη μεν πρώτη διάλεξα την καρμπονάρα, ένα πιάτο το οποίο σπάνια στέκεται στο ύψος που του αξίζει.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η εκτέλεση είναι σωστή και η γευστική λεπτότητα ήταν παρούσα χωρίς να υποθηκεύει τον ρουστίκ χαρακτήρα του πιάτου. Αντίθετα, η πίτσα γκοργκοντζόλα/μοτσαρέλα με σύκα και καρύδια, αν και πρωτότυπη ως εκφώνηση, έγερνε κάπως υπερβολικά προς την κατεύθυνση του κατά τα άλλα νόστιμου βορειοϊταλικού τυριού. Με μια μικρή αναθεώρηση προς την κατεύθυνση της ηπιότητας μπορεί να γίνει αξιόλογη ως πρόταση.
Από τα λίγα, όπως προανέφερα, κύρια πιάτα την προσοχή μου τράβηξε ο ψητός μπακαλιάρος alla Giacomo με λαχανικά και ψαρόσουπα. Η τελευταία, γευστική και με τραγανά λαχανικά, συνδυάζεται επιτυχώς με τον πικάντικο και σωστά ψημένο μπακαλιάρο. Τον προτείνω ανεπιφύλακτα.

Άφησα για το τέλος, ως είθισται, τη wine list και τα επιδόρπια. Η πρώτη δεν είναι για επιφωνήματα θαυμασμού πλην όμως για ένα all-day μαγαζί καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες και δίνει λύσεις. Όσο για τα επιδόρπια θα ξεχωρίσω μόνο την πανακότα κυρίως για το συνδυασμό με γρανίτα λεβάντα και μύρτιλα. Τελικά, η γευστική αίσθηση που μου άφησε το «Giacomo» το κατατάσσει ανάμεσα στα πιο αξιόλογα εστιατόρια της πόλης με ιταλική κουζίνα. Καλό φαγητό, περιβάλλον ακόμα πιο καλό και ατμόσφαιρα που σε κρατάει. Νομίζω ότι φτάνουν και με το παραπάνω.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 31/3.

Giacomo Λεβίδου 11, Κηφισιά, 2108014007. Ωράριο λειτουργίας: All-day. Τιμή: € 35-50 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.