Ένα αργεντίνικο steak house με βραζιλιάνικο χρώμα και ποικίλες κλασικές επιλογές κρέατος, σε μεγάλη άνετη σάλα, εξελίσσεται σε στέκι στην Κηφισιά.
Steak house νέας κοπής: Εκεί που παλιότερα ήταν το «Πρυτανείο» έγινε ριζική αλλαγή κι ένα καινούργιο steak house με λατινοαμερικάνικο χρώμα πήρε τη θέση του. Βλέπει κανείς κλασικά στοιχεία, που συνηθίζονται σ’ αυτά τα ειδικά εστιατόρια, όπως οι «νησίδες» με τα μεγάλα τραπέζια και τους δερμάτινους καναπέδες, αλλά το «Bacoa» δεν μοιάζει με τα βαριά αμερικάνικα steak house. είναι πιο αλέγκρο, με τα δέρματά του σε πορτοκαλί απόχρωση ή ανοιχτό καφέ, πολλές πολυθρόνες του είναι ντυμένες με λάτιν έθνικ υφάσματα, το ξύλο στο πάτωμα ανοιχτόχρωμο έτσι που να φαίνονται όμορφα οι γραμμές και οι ρόζοι του…
Υπάρχουν βέβαια και στοιχεία που δεν δένουν, όπως τα γκρίζα τουβλάκια πάνω από τα σκουρόχρωμα ξύλινα πάνελ στην πρώτη μεγάλη αίθουσα αλλά και σε άλλα σημεία του χώρου. Στο βάθος της δεύτερης αίθουσας υπάρχει μια όμορφη ξύλινη κάβα με διάφανες τις δυο πλευρές της, ενώ μπροστά της ανοίγεται ένας «διάδρομος» με ψηλά τραπέζια όπου κυριαρχεί το σκληρό κοντράστ μαύρου-κόκκινου, ένα ακόμη σημάδι αμηχανίας στη διακόσμηση του μαγαζιού. Τώρα που ο καιρός ανοίγει βέβαια, και θα φύγουν οι τζαμαρίες που το περικλείνουν, προσφέροντας έτσι άπλετη θέα στην πλατεία Κεφαλαρίου και την πρασινάδα της, το κλίμα θα αλλάξει, ωστόσο η υιοθέτηση ενός κομψά έθνικ ύφους ίσως να ταίριαζε περισσότερο και να ενοποιούσε το χώρο.
Κρέας και θέαμα: Στο επίκεντρο της κουζίνας του βρίσκεται η Αργεντινή, αλλά το «Bacoa» έχει και βραζιλιάνικο χρώμα, με τις σπέσιαλ σούβλες rodizio, και κάποιες πιο υπερεθνικές προτάσεις όπως το γιγάντιο Τomahawk steak, το Chateaubriand για δύο, το Porterhouse steak, το κορυφαίο –και γι’ αυτό ακριβό– kobe beef, ή ακόμη το ολόκληρο, σιγοψημένο γουρουνόπουλο, κατόπιν παραγγελίας. Ωστόσο το λογικό είναι να αρχίσεις πιο ελαφριά, με καλοφτιαγμένες empanadas, καλοτηγανισμένη yuka, ή –τα καλύτερα όλων– σιγομαγειρεμένα μελωμένα μάγουλα (mejillas melosas), με σάλτσα κρεμμυδιών. Κατόπιν αρχίζει το θέαμα…
Ψήνουν άψογα την πικάνια σε σούβλα, τη φέρνουν δίπλα στο τραπέζι σου πάνω σ’ έναν τροχήλατο χασάπικο πάγκο, την κόβουν σε λεπτές φέτες και τη σερβίρουν μαζί με τηγανητές πατάτες, ψητό καλαμπόκι και την ωραία κλασική αργεντίνικη σάλτσα chimichurri. συμπαθέστατη, αλλά υπάρχει ένα άλλο κομμάτι κρέας πολύ πιο δυνατό. Η falda, το διάφραγμα, δηλαδή, από Black Angus, έχει υφή που γράφει ωραία στον ουρανίσκο, πολύ πιο νόστιμη σάρκα και εκτός από chimichurri και καλαμπόκι σερβίρεται με κυδωνάτες τηγανητές πατάτες με τη φλούδα τους. Ένα ακόμη θεαματικό πιάτο είναι το δεμένο σε κύκλο καρέ αρνιού που σιγοψήνεται πολύ προσεκτικά. το κρέας του, τρυφερό και νόστιμο, έρχεται με σάλτσα δεντρολίβανο και πατάτες ψητές με θυμάρι.
Το κρέας είναι λοιπόν η δύναμη του «Bacoa». Περίμενα όμως πιο δυνατό φινάλε επιδορπίων για να κλείσει σωστά η ενδιαφέρουσα κρεοφαγία. Το τιραμισού και το Mango cheesecake χρειάζονται βελτίωση. Μπράβο στα παιδιά του σέρβις για τον επαγγελματισμό και το θετικό τους πνεύμα.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 24/2.
BACOA Κολοκοτρώνη 37, Κηφισιά, 2108010999. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Τιμή: € 30-40 (το άτομο, χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεA: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
