Varoulko Seaside

Το καινούργιο «Varoulko» είναι ένας εντυπωσιακός διώροφος γαστρονομικός πολυχώρος, όπου η εκφραστική βραβευμένη κουζίνα του Λευτέρη Λαζάρου σερβίρεται δίπλα στη θάλασσα.

Ριζική ανανέωση: Το νέο «Varoulko», έχοντας ουσιαστικά μετακομίσει στο διπλανό κτίριο του Μικρολίμανου που παλιότερα στέγαζε το «Αγλαμέρ», είναι γεγονός. Ο κύριος χώρος του εστιατορίου βρίσκεται στο ντεκ δίπλα στη θάλασσα και στα ιστιοφόρα και θυμίζει το χώρο της πρώτης μετακόμισης του εστιατορίου από την Πειραιώς στον Πειραιά ο οποίος χρησιμοποιείται ακόμα: ίδιες μοντέρνες πολυθρόνες από ξύλο και πλεγμένη ψάθα, μόνο που τα χρώματα αυτήν τη φορά υιοθετούν ένα αλέγκρο γαλάζιο. Ωστόσο, οι υπόλοιποι χώροι εντός του κτιρίου είναι αυτοί που διευρύνουν τη δράση και ενισχύουν το στιλ του εστιατορίου.

Στο νέο «Varoulko Seaside», ένας εντυπωσιακός πολυχώρος στήνεται γύρω από το ρεστοράν. Μπαίνοντας αριστερά, το fish & wine bar αποτελεί έναν όμορφο χώρο με ξύλινο ντεκ και πολυθρόνες σε βελούδο και ξύλο, ενώ ένα παλιομοδίτικο τραπέζι με γλυπτά πόδια λιονταριού δεσπόζει στην τεράστια, κλεισμένη με γυαλί, κλιματιζόμενη κάβα. Εδώ, η έμφαση δίνεται στους ελληνικούς αφρώδεις οίνους και στα ψαγμένα κοκτέιλ που συνοδεύονται από θαλασσινά τάπας.

Στον πρώτο όροφο, αριστερά, βρίσκεται μια εξαιρετική ανοιχτή κουζίνα για μαθήματα μαγειρικής και επιδείξεις, και δεξιά η «βιβλιοθήκη», ένας όμορφος πολύ ζεστός χώρος γεμάτος καναπέδες, τραπέζια και πολλά βιβλία, σαν ένα είδος λέσχης για συναντήσεις φίλων. Στο δεύτερο όροφο, μια αίθουσα εκδηλώσεων που στους τοίχους της θα φιλοξενεί εκθέσεις ζωγραφικής, και στην ταράτσα το καλοκαίρι θα μεταφέρεται το wine bar του ισογείου απ’ όπου θα μπορείς να απολαμβάνεις τη μοναδική θέα.

Το εστιατόριο του Λευτέρη Λαζάρου εξελίσσεται σε ένα γαστρονομικό «τοπόσημο» για την πρωτεύουσα, που προσφέρει πολύπλευρη φιλοξενία σε Έλληνες και ξένους σερβίροντάς τους κουζίνα χρυσοσκουφάτη και επιπέδου αστεριού Michelin. Στα συν του, το πολύ καλό σέρβις και οι φροντισμένες προτάσεις του σομελιέ.

Δημιουργικό καλειδοσκόπιο: Πάντοτε το μέσον της σεζόν είναι η περίοδος που ο Λευτέρης Λαζάρου αναπτύσσει τη δημιουργικότητά του ενισχύοντας το μενού του με πολλές νέες σπεσιαλιτέ. Κατά περιόδους μάλιστα οι προτάσεις του είναι ιδιαιτέρως τολμηρές, με συνθέσεις δύσκολες, που εκπλήσσουν. Με το καλωσόρισμα, λοιπόν, μας έφεραν ένα πορσελάνινο «κέλυφος» αχινού που μέσα του είχε τα αβγά και το νερό του όστρακου μαζί με λάδι βανίλιας! Εκ πρώτης όψεως, το άρωμα αυτό, που κυριαρχεί πάνω στη λεπτότητα του αχινού, φαίνεται ασύμβατο, όταν όμως ο αχινός πέσει πάνω στο φρυγανισμένο ψωμάκι με λεμόνι και δυόσμο που τον συνοδεύει, ενεργοποιείται ταχυδακτυλουργικά το ιωδιούχο άρωμα που περιμένεις και ο μεζές αποκτάει νοστιμάδα και ρουστίκ τσαχπινιά.

Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι η βανίλια θα έπρεπε να είναι πιο διακριτική, για να μπορεί ο αχινός να αναπνέει. Έκπληξη, όμως, επιφυλάσσει κι ένα καινούργιο σεβίτσε σφυρίδας. πίσω από το βελούδο της ολόφρεσκης σάρκας και ανάμεσα στην ξινή μαρινάδα και το άρωμα του κόλιανδρου, «ακούγεται» υπαινικτικά μια νότα σοκολάτας(!), που ισορροπείται ταιριαστά από πικάντικο λάδι τσίλι και φύλλο μουστάρδας. Οι νεολογισμοί ακολουθούν πάντως και πιο απλά μονοπάτια, όπως, π.χ. με τη ροφομακαρονάδα: χοντρό μακαρόνι βρασμένο al dente, που έχει ρουφήξει την ελαφράδα και τη νοστιμιά του ψαροζωμού, με την ντομάτα και τα μυρωδικά να δίνουν στο πιάτο φρεσκάδα, ενώ τα μάγουλα του ψαριού στέκονται πάνω τους ζουμερά και τροφαντά – μια comfort σπεσιαλιτέ-αποκάλυψη με τόση ουσία, που δεν τη βαριέσαι ακόμη κι αν την τρως κάθε μέρα.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το συκώτι της πεσκανδρίτσας. έρχεται σε μια ελαφρώς ρουστίκ εκδοχή, ζουμερότατο και κλεισμένο μέσα σε μια χοντρουλή, υπερτραγανή κρούστα, ώστε να ισορροπεί το καραμελωμένο umami μιας σάλτσας από μέλι και σόγια, συνοδεία ενός ιδιαίτερα ταιριαστού πουρέ. Άλλες φορές πάλι, τα στοιχεία της παράδοσης συνδυάζονται απρόσμενα, όπως συμβαίνει σε μια κρουστή και ντελικάτη σφυρίδα σερβιρισμένη με μια μυελώδη σαλάτα πιάζ με γίγαντες και μυρωδικά. δίπλα τους, ένας εξαιρετικός νεολογισμός: ψιλοκομμένα λαχανικά «βαμμένα» με μελάνι σουπιάς αποκτούν μια ιδιόρρυθμη γήινη νοστιμάδα σε κοντράστ με γλυκό πουρέ κολοκύθας. Ή, ακόμα, σε μια ωραία γαρίδα που έρχεται με μια σάλτσα μπριάμ δουλεμένη με ζωμό από το κεφάλι της έχοντας δίπλα της φαντεζί μοβ πατάτες.

Με τη ζωντανή παρουσία του πολύ καλού σεφ ζαχαροπλαστικής Θοδωρή Μωυσίδη, τα γλυκά στο «Varoulko Seaside» είναι ιδιαιτέρως προκλητικά. Ανάμεσα σε ατμούς αρωματισμένους από τα γλυκά μπαχαρικά του μπακλαβά, έρχεται η αποδόμησή του, με τραγανά φύλλα και παγωμένο αφρό φιστικιών Αιγίνης, έχοντας στη βάση ένα κέικ φιστικιών με κρέμα πορτοκαλιού.

Ακόμη καλύτερη είναι η σύνθεση με ραβανί – σιρόπι passion fruit, αέρινη γλύκα καρύδας, βελούδινο παγωτό μάνγκο με πολύ βαθιά γεύση, κρέμα λεμονιού και μαστίχα. Ισάξιά της είναι η «καρυδοσοκολατόπιτα», με γκοφρέτα αρωματισμένη με κανελογαρίφαλα, μοσχοκάρυδο και κάρδαμο, κρεμέ σοκολάτας, καραμελωμένες βιολέτες, κρέμα πορτοκαλιού και παγωτό καϊμάκι. Θα σας κεράσουν ακόμη κάποια πολύ καλά και εντελώς πρωτότυπα σοκολατάκια, αλλά δεν θα σας αποκαλύψω τις γεύσεις τους – είναι έκπληξη.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 23/12

VAROULKO SEASIDE Ακτή Κουμουνδούρου 54-56, Μικρολίμανο, 2105228400, 2104127900. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά, μεσημέρι - βράδυ. Τιμή: € 35-45 (το άτομο, χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: όχι. Πάρκινγκ: valet service.