GB Roof Garden

Το ρεστοράν στην κορυφή της «Μεγάλης Βρεταννίας» είναι υπόδειγμα τουριστικού ήθους, με πολύ καλή, ανερχόμενη κουζίνα και μοναδική θέα. Γι’ αυτό είναι αγαπημένο στους ξένους που επισκέπτονται την Αθήνα. Δεν πρέπει όμως να λείπει και από την ατζέντα Αθηναίων και συμπατριωτών γενικώς.

Αθάνατη καρτποστάλ, συλλεκτική σέλφι: Το βλέπω στα μάτια τους κάθε φορά που ανεβαίνω στο «GB». υπάρχει μια αυθόρμητη, ανυπόκριτη χαρά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, κυρίως ξένους επισκέπτες, που βγάζουν και ξαναβγάζουν σέλφι με φόντο τον Παρθενώνα. Είναι αυτό που λέμε τουριστικό, αλλά σ’ ένα τόσο εμβληματικό σημείο, ένα από τα places to be του… πλανήτη. Γι’ αυτό ακριβώς είναι και το μέρος που πρώτα απ’ όλα οι Έλληνες πρέπει να έρχονται, τουλάχιστον για να γιορ­τάσουν μια σημαντική επέτειο, και να αισθάνονται το μπόι τους να ανεβαίνει, χωρίς καμία διάθεση εθνικισμού και ψευτοανωτερότητας, αλλά μ’ εκείνη τη χαρά της δίκαιης περηφάνιας.

Η ιστορικότητα μπαίνει προνομιακά στο πλάνο, από τη Βουλή και τον Εθνικό Κήπο μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο και την κομψή καταπράσινη φιγούρα του Αρδηττού, με την ποικιλία των δέντρων, των φυλλωμάτων και των αποχρώσεων. Το σύγχρονα κλασικό ντεκόρ του εστιατορίου υποστηρίζει την καλοπέρασή μας μένοντας διακριτικά στο παρασκήνιο. Στο έμπα υπάρχει ένα μικρό μπαρ για όσους θέλουν να χαζέψουν πίνοντας το ποτό τους και μετά απλώνονται τα τραπέζια. Το καλό είναι ότι εδώ δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια ο ιός της κακής τουριστίλας που ταλαιπωρεί δυστυχώς πολλά από τα εμβληματικά αξιοθέατα του πλανήτη. Το «GB Roof Garden» είναι ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Αθήνας και το σέρβις του είναι διαχρονικά από τα καλύτερα στην πόλη.

Κοσμοπολίτικο, μεσογειακό πνεύμα: Ο Αστέριος Κουστούδης είναι από τους δημιουργικούς σεφ που καταφέρνει να υλοποιεί τις γκουρμέ ιδέες του και να τις παρουσιάζει στο πολυπληθές κοινό του εστιατορίου σε υψηλό επίπεδο. Με καλή οργάνωση σε προσωπικό κουζίνας και τεχνολογικό εξοπλισμό, φέτος ανεβάζει τις επιδόσεις του ακόμη περισσότερο. Το στίγμα της κουζίνας είναι διάχυτα μεσογειακό, αλλά κάθε πιάτο έχει τη δική του ξεχωριστή απόχρωση.

Η χωριάτικη σαλάτα σε σούπα, λ.χ., σαν αφρός και κρέμα μαζί, αφήνει στη γλώσσα φουλ εκφραστική ντοματένια ένταση, με λίγα από τα ψιλοκομμένα της λαχανικά ως νήμα σύνδεσης με την κλασική της μορφή και ταιριαστό μαριναρισμένο γαύρο. Κυρίως όμως η κουζίνα παίρνει ιδέες από Ιταλία και με ραφιναρισμένες τεχνικές επιδίδεται σ’ ένα διακριτικό διαμεσογειακό fusion. Τα σπιτικά ραβιόλια είναι από τα πολύ δυνατά χαρτιά του Κουστούδη, και ποτέ δεν σταματά να δουλεύει με αυτά.

Αυτή την περίοδο βάζει την ντελικάτη pasta σε μια συνταγή με μεγάλη φινέτσα που μπλέκει την Ελλάδα (καπνιστή μελιτζάνα) με την Ιταλία (ρικότα), στολίζοντας τα ραβιόλια με αέρινα τσιπς μελιτζάνας και δίνοντας ηλιόλουστη ένταση με σάλτσα ψητής πιπεριάς. Μπορεί ένα ψητό καλαμάρι να μη σου γεμίζει το μάτι εκ πρώτης όψεως, όταν όμως έρχεται χαραγμένο μπακλαβαδωτά σε απωανατολίτικο στιλ και άψογα ψημένο, έτσι που να το χαίρεσαι μαστιχωτό, τραγανό και μυρωδάτο, με φανταστικές πατατούλες νέας εσοδείας, νιώθεις τη διαφορά από το αναμενόμενο και το κοινότοπο. αν ακουγόταν και το λάδι chorizo από την περιγραφή του καταλόγου, θα μιλάγαμε για ένα ζωηρό γκραν σουξέ. Ιταλο-γαλλικές αρμονίες σε στιλ Αλέν Ντικάς, όπως τα νιόκι πατάτας μαγειρεμένα στην κοκοτιέρα μαζί με φασολάκια, αρακά, καρότα, αμύγδαλα και με λίγο ανθότυρο πάνω, σου δείχνουν τι μπορεί να σημαίνει μια προβενσάλ μαγειρική επιπέδου.

Μερικές φορές η σύνθεση δεν είναι 100% επιτυχημένη, δίχως να πέφτει πάντως πολύ από τον μέσο όρο: το λαβράκι στον ατμό, ας πούμε, δεν έχει το τσαγανό ν’ αντέξει την ιωδιούχα ένταση των ωμών γυαλιστερών. τα υπόλοιπα στοιχεία, αντιθέτως, σπαράγγια και βλίτα, με μεστή και ουσιαστική umami νοστιμιά τρούφας του πάνε πολύ. Άλλοτε, πάλι, είναι παραπάνω ρουστίκ απ’ ό,τι περιμένεις, όπως η γαρνιτούρα με τη fregola sarda (το κουσκούς της Σαρδηνίας) μαζί με ντομάτα, ελιές, αγκινάρα και αρακά. Το κυρίως θέμα των πιάτων που συνοδεύει, όμως, το ψητό κοτόπουλο και οι κοτολέτες αρνιού με πούδρα μυρωδικών, ήταν σούπερ ντελικάτα και πεντανόστιμα. Από τα κορυφαία πιάτα του Κουστούδη που δεν πρέπει να χάσετε είναι τα τέλεια ψημένα χτένια τυλιγμένα σε ντελικάτο λιπαρούτσικο προσούτο Πάρμας με μια εξαιρετική μαρμελάδα ντομάτας-φράουλας εκρηκτική και συμπυκνωμένη και μια ιδέα μυρωδάτου γιαπωνέζικου shiso.

Όσο για τα γλυκά, είστε σε πολύ καλά χέρια, αφού οι ιδέες του Ευγένιου Βαρδακαστάνη με τάρτα φράουλας, βανίλια, σορμπέ γιαούρτι αλλά και σοκολάτα Manjari, με λεβάντα, blueberry και σορμπέ κακάο, είναι ερεθιστικές.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 29/8

GB ROOF GARDEN Ξεν. «Grande Bretagne», Πλ. Συντάγματος & Πανεπιστημίου, Σύνταγμα, 2103330000. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Τιμή: € 55-65 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.