Πιπεριά

Ευχάριστο περιβάλλον και καλό φαγητό με θαλασσινό πρόσημο και σύγχρονη προσέγγιση.

Χωρίς να φοβάμαι ότι θα απέχω από την πραγματικότητα, θα πω ότι η Πιπεριά είναι πλέον ένα διαχρονικά σταθερό σημείο εστίασης στο Ν. Ψυχικό. Στρατηγικά τοποθετημένη στη διασταύρωση των οδών Αγγ. Σικελιανού και Αδριανείου, σε μια περιοχή που τα τελευταία χρόνια βλέπει τον αριθμό των εστιατορίων που φιλοξενεί να αυξάνεται, κάνει μια πρόταση ελκυστική τόσο για τις καλές ημέρες (τραπεζάκια έξω) όσο και για τις προ των πυλών χειμωνιάτικες, που επιβάλλουν τους εσωτερικούς χώρους. Σε ό,τι αφορά τους τελευταίους, το περιβάλλον με αρκετές σύγχρονες διακοσμητικές πινελιές είναι φωτεινό και κάνει την παραμονή ευχάριστη.

Κάτι ανάλογο ισχύει και με τη γευστική πρόταση. Παρά το “στεριανό” όνομα, η Πιπεριά προτείνει έναν κατάλογο με τονισμένο θαλασσινό πρόσημο και πρόσθετο πλεονέκτημα αρκετές εκσυγχρονιστικές πινελιές στα πιάτα. Το αποτέλεσμα είναι μια θετική γενική αίσθηση στο τέλος του δείπνου που σε προκαλεί να σημειώσεις τη διεύθυνση στην agenda για μια δεύτερη μελλοντική επίσκεψη. Το menu στηρίζεται σε μια αρκετά μεγάλη ποικιλία ορεκτικών που μπορούν να σταθούν και στη μέση του τραπεζιού για ένα τσιμπολόγημα σε στυλ μεζεδοπωλείου.
Οι προτάσεις έχουν αφετηρία κλασσικές επιλογές όπως οι νόστιμοι, τραγανοί εξωτερικά και ζουμεροί εσωτερικά ντοματοκεφτέδες και καταλήγουν σε πιάτα με σύγχρονο πρόσημο, όπως ο σολομός τατάκι με σόγια σος και κρέμα γουασάμπι, ο οποίος όμως απαιτεί μια ακόμα πιο τονισμένη πιπεράτη / έντονη γεύση. Ενδιαφέρουσα είναι και η πρόταση που κάνουν τα τυλιγμένα σε κανταΐφι φιλετάκια πέρκας που νοστιμίζουν χάρη σε μια γλυκόξινη σάλτσα.

Σε ό,τι αφορά τα κύρια πιάτα, τα ριζότι και η πάστα μαζί με το ψάρι έχουν δεσπόζουσα θέση, ενώ οι αμετανόητοι του κρέατος περιορίζονται σε μια μόνο δυνατότητα. Από τα πρώτα δοκίμασα ένα ριζότο paella (ας το πούμε για μεγαλύτερη ακρίβεια paella) με θαλασσινά. Αν και αρκετά νόστιμο σαν σύλληψη και εκτέλεση, το πιάτο αδικείται από την “σφιχτή” αίσθηση του ρυζιού στο στόμα. Αντίθετα το ψάρι ημέρας (ένας μπακαλιάρος 700γρ. περίπου στη σχάρα) είχε άψογο ψήσιμο και τραγανά χορταρικά για συνοδεία.

Συμπληρωματικά στην κύρια πρόταση, τα επιδόρπια (κυρίως η σοκολατόπιτα) είναι επαρκή για τις ανάγκες του χώρου και το ίδιο ισχύει και για τη μικρή λίστα κρασιών, η οποία όμως μπορεί και καλύπτει χωρίς πρόβλημα τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των πελατών. Εν είδει επιλόγου και όπως άφησα να εννοηθεί ήδη, η Πιπεριά προτείνει ένα καλό φαγητό, το οποίο παρά τις πιθανές επί μέρους ενστάσεις καλύπτει τον πελάτη και προσφέρεται σε ένα ευχάριστο περιβάλλον. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο η Πιπεριά αντέχει με επιτυχία στο χρόνο.