Το βραστό

Πραγματικό οικογενειακό εγχείρημα, με ευχάριστο περιβάλλον, καλό φαγητό και φυσικά πολύ καλό βραστό.

Το Βραστό το επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2013. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα (δύο χρόνια και), δεν μου ξαναδόθηκε η ευκαιρία να ξαναδοκιμάσω την κουζίνα του, παρά το γεγονός ότι η εντύπωση που μου άφησε τόσο το περιβάλλον όσο και οι γεύσεις ήταν καλές, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε το είδος και τη φιλοσοφία του χώρου. Έτσι η δεύτερη πρόσφατη επίσκεψή μου πέρα από τον στενά αξιολογητικό χαρακτήρα της τρέχουσας κατάστασης, είχε και ένα πρόσθετο ενδιαφέρον. Αυτό της διαπίστωσης του κατά πόσον ένα εστιατόριο/ταβέρνα που προτείνει καλό φαγητό και κερδίζει τις προτιμήσεις του κοινού, συνεχίζει να το κάνει σε βάθος χρόνου. Οφείλω να πω ευθύς εξ’αρχής ότι το «τίμιο» μαγαζί της πρώτης μου επίσκεψης εξακολουθεί να είναι «τίμιο» και ότι τα πιάτα που προτείνει (το menu είναι αξιοσημείωτα σταθερό με τις αναμενόμενες λόγω χρόνου προσθήκες) είναι εξίσου καλά. Αυτό από μόνο του είναι ένα ισχυρό διαπιστευτήριο και αποδεικνύει ότι το management του χώρου σέβεται και τον εαυτό του και τους πελάτες που τον επισκέπτονται.

Σε ό,τι αφορά το περιβάλλον, οι δύο όψεις εξακολουθούν να ισχύουν. Το εσωτερικό (μη καπνίζοντες) είναι ζεστό και ευχάριστο, με παλ χρώματα, καλαίσθητα φωτιστικά και διακοσμητικά στοιχεία που δημιουργούν μια σπιτική ατμόσφαιρα η οποία όπως είναι λογικό τις ημέρες αιχμής είναι λίγο θορυβώδης. Ο εξωτερικός χώρος (καπνίζοντες) ο οποίος τον χειμώνα κλείνει με υαλοπέτασμα που του επιτρέπει να παραμείνει φωτεινός και κρατάει ένα χαρακτήρα αυλής, είναι πιο απλός και παραπέμπει περισσότερο σε περιβάλλον ταβέρνας. Σε ότι αφορά το menu, η πρόταση μόνο τσιγγούνικη δεν είναι. Είκοσι ορεκτικά και σαλάτες, σε συνδυασμό με άλλα τόσο κύρια, μαγειρευτά και ψητά, δίνουν τη δυνατότητα επιλογών που καλύπτουν όλα τα γούστα.

Δοκίμασα αρκετά πιάτα και θα πω ότι κανένα από αυτά δεν είχε αδυναμίες που θα το κατέτασσαν στα μη προτεινόμενα. Αντίθετα, θα επισημάνω με σαφές θετικό πρόσημο σε ό,τι αφορά τα ορεκτικά, τα τηγανιτά κεφτεδάκια και τα τυροπιτάκια. Τα πρώτα έχουν εξαιρετικό τηγάνι, είναι στεγνά και τραγανά, με πολύ καλή κρεατένια γεύση. Τα δεύτερα, αν και η ζύμη που τα περιβάλλει είναι μάλλον υπερβολική, έχουν πολύ καλή γέμιση με αρκετά ευγενική αίσθηση που ισορροπεί το σύνολο. Από τα κύρια πιάτα, το κλασσικό βραστό (εξ’ου και το όνομα του χώρου) είναι πραγματικά καλό, με τρυφερό κρέας σε επαρκή ποσότητα, ζωμό με γευστικό βάθος και πυκνότητα, και φυσικά τα κλασσικά, δηλαδή πατάτα, καρότο και σέλινο. Προτείνω επίσης το λεμονάτο μοσχάρι με πυκνή λεμονάτη σάλτσα που ντύνει επαρκώς το συνοδευτικό ρύζι.

Το Βραστό προτείνει επίσης (τον προσφέρει), ένα καλοφτιαγμένο σιμιγδαλένιο χαλβά και για τους έχοντες περισσότερες απαιτήσεις, τιραμισού και τάρτα λεμονιού, τα οποία γευστικά υπερβαίνουν τα αναμενόμενα από μία ταβέρνα και είναι ευπρόσδεκτα στο τραπέζι. Θετικό στοιχείο είναι επίσης μία καλή λίστα από μπύρες μικροζυθοποιίας, αλλά και η μικρή αλλά με γνωστές ετικέτες σταθερής αξίας wine list. Μετά από όλα αυτά, είναι προφανές ότι Το Βραστό είναι μία ταβέρνα με νότες εστιατορίου η οποία προτείνει καλό φαγητό και έχει επικεφαλής ανθρώπους που δείχνουν ότι σέβονται τον πελάτη, αν κρίνουμε από τις, ας πούμε, λεπτομέρειες, όπως τα επιδόρπια, η πρόταση μπύρας και η wine list.