Αγάνι

Πιάτα που ξεπερνούν τα όρια της μεσογειακής κουζίνας, με τη σφραγίδα του ανήσυχου σεφ Στάθη Κουτέρη, ο οποίος μετέφερε πλέον το εστιατόριό του στο Μαρούσι.

Το «Αγάνι» (με το παλιό του όνομα «Αλσούπολη - Η γωνιά των γεύσεων») γεννήθηκε και τάραξε τα γευστικά νερά της ήσυχης γειτονιά της Νέας Ιωνίας. Ήταν πράγματι τουλάχιστον πρωτότυπο να βρίσκεσαι σε ένα χώρο εστίασης με χαρακτηριστικά ταβέρνας και να δοκιμάζεις πιάτα με ιδέα και άποψη τα οποία δύσκολα θα φανταζόσουν ότι μπορεί να προτείνει ένα μαγαζί στο συγκεκριμένο σημείο της Αθήνας. Λίγο η εν λόγω διαπίστωση και λίγο οι απαιτήσεις των πελατών οδήγησαν, όπως φαίνεται, τον chef patron Στάθη Κουτέρη στην απόφαση να μετακινηθεί σε μια περιοχή λίγο πιο αστική κι ενδεχομένως με μεγαλύτερο ενδιαφέρον για ένα εστιατόριο με αξιοσημείωτη κουζίνα.
Το «Αγάνι» βρίσκεται πλέον στη Λεωφόρο Κηφισίας, σχεδόν απέναντι από τη HELEXPO, και ως χώρος είναι απλώς αξιοπρεπής και φωτεινός, με μεγάλες τζαμαρίες που βλέπουν σε ένα αίθριο με αρκετό πράσινο. Για να μη μακρηγορώ, σε κάνει να αισθάνεσαι ευχάριστα και φιλικά. Ως προς το τελευταίο σημαντική είναι η συμβολή του σέρβις, αλλά κυρίως η τακτική παρουσία του σεφ στη σάλα. Ο Στάθης Κουτέρης επιβλέπει­, συνομιλεί με τους πελάτες και κάνει ό,τι χρειάζεται για να αισθάνονται ασφαλείς ως προς τις επιλογές τους. Το μενού (με επαρκέστατο αριθμό προτάσεων) έχει σαφές μεσογειακό στίγμα, το οποίο όμως διανθίζεται με αρκετές πινελιές από το διεθνή χώρο.

Από τα (αν δεν με απατά η μνήμη μου) δώδεκα πιάτα που δοκίμασα τα πιο ενδιαφέροντα ήταν η χορτόπιτα με θαλασσινά, ο τόνος σε στρώμα λαχανικών φρικασέ, τα χειροποίητα ραβιόλι με γκοργκον­τζόλα και σπανάκι και η ταραμοσαλάτα. Τραγανό φύλλο σε ρόδινο­ χρώμα κι ενδιαφέρουσα γέμιση με αισθητή παρουσία θαλασσινών είναι τα ατού του πρώτου, καλή πάστα χωρίς ζυμαρίλες και πλούσια (πικάντικη) γεύση για το δεύτερο επιβάλλουν την παρουσία τους στο τραπέζι. Ανάλογα καλός είναι και ο τόνος, παρά την περίεργη και μάλλον όχι καλή αισθητικά κοπή του. Σωστό ψήσιμο και φρικασέ λαχανικών με ισορροπημένη, αλλά τονισμένη γεύση δίνουν ένα καλό αποτέλεσμα στο πιάτο.

Τέλος, η ταραμοσαλάτα, παρότι θα κέρδιζε πόντους αν ήταν πιο αέρινη, έχει καλή ισορροπία αλμυρού ψαρικού και λεμονιού και δροσίζεται από τα λαχανικά που συμμετέχουν στη σύνθεση του πιάτου. Στον αντίποδα, χωρίς όμως κανένα από τα πιά­τα να είναι απορριπτέο, θα τοποθετήσω τη βελουτέ κουνουπιδιού με λάδι τρούφας και παρμεζάνα, καθώς η αίσθηση κουνουπιδιού υποτονίζεται και αφήνει υπερβολικό χώρο στην τρούφα. Ανάλογη­ είναι και η εντύπωση που μου άφησε το ψητό χταπόδι σε στρώμα ­φάβας, με το αλάτι να κάνει έντονη την παρουσία του σε συνδυασμό με ελαφρά πικρές νότες. Σε ό,τι αφορά τα επιδόρπια, τώρα, ­συγκράτησα μια ενδιαφέρουσα μους λεμόνι.
Η εμπειρία μου από το νέο «Αγάνι» της Λεωφόρου Κηφισίας έχει σαφώς θετικό πρόσημο. λείπει πλέον­ η έκπληξη που δημιουργούσε η γευστική πρόταση μέσα σε έναν ταβερνοχώρο. Παραμένει όμως το γεγονός ότι ο chef patron είναι καλός, έχει ιδέες και τολμά. Βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον το ότι ασχολείται με τον πελάτη και τον καθοδηγεί και στη συνέχεια στέλνει στο τραπέζι του καλό φαγητό­, που έχει ένα story και ξεφεύγει από την πεπατημένη του κοινότοπου. Νομίζω ότι σαφώς αποτελεί πρόταση εξόδου.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 18/1.