Ευχάριστος χώρος, chef με δημιουργικές αναζητήσεις και καλή λίστα κρασιών.
Η Trapezaria είναι ένα μάλλον συζητημένο εστιατόριο με αρκετές θετικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης που ασχολούνται με το αντικείμενο. Προσωπικά δεν είχα ποτέ την ευχέρεια χρόνου που θα μου επέτρεπε να διαπιστώσω «ιδίοις όμμασι» του λόγου το αληθές. Η πρόσφατη μετακίνησή του όμως από την περιοχή Μακρυγιάννη στο Παγκράτι (κοντά στο Στάδιο) με έκανε να το αποφασίσω μια και την συγκεκριμένη συνοικία την επισκέπτομαι συχνότατα. Για τον χώρο δεν θα πω πολλά πράγματα δεδομένου ότι είναι αυτός του παλιού και γνωστού σε πολλούς Cucina Povera. Θα επαναλάβω μόνο ότι είναι φωτεινός, ευχάριστος με μια εντυπωσιακή κάβα συντήρησης κρασιών που καλύπτει ένα μεγάλο μέρος του κύριου τοίχου του μαγαζιού. Το σύνολο σε συνδυασμό με τους θαμώνες εγγυάται μια ευχάριστη παραμονή που συμβάλλει στο «αξίζει» της επίσκεψης.
Ας έλθουμε όμως και στη γευστική πρόταση. Με μια απλή ανάγνωση του menu γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο chef/ιδιοκτήτης Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι ένα ανήσυχο άτομο. Οι εκφωνήσεις των πιάτων έχουν ενδιαφέρον και οι συνδυασμοί των υλικών σε προκαλούν να βάλεις το «δάκτυλο επί του τύπου των ήλων» για να καταλάβεις τι κρύβουν. Από τα επτά πιάτα που δοκίμασα τρία ήταν εντός στόχου με βάση την εντύπωση που δίνει ο κατάλογος, δύο ήταν απλά ευχάριστα και τέλος άλλα δύο απαιτούν βελτίωση. Από τα πρώτα τόσο το ζυγούρι (σταμναγκάθι, πράσα και μπαχάρια) όσο και το χουνκιάρ με μάγουλα μοσχαριού (πατάτα, κρέμα μελιτζάνας και φουρνιστή ντομάτα) επιβεβαιώνουν με απόλυτη επάρκεια τις προσδοκίες που γεννά η ανάγνωση του menu. Από τα υπόλοιπα η ανοικτή πίτα (καπνιστό μουχτερό, τομάτα, κασέρι, πελτές δαμάσκηνου) είναι απλή με μόνη ιδιαιτερότητα τον πελτέ δαμάσκηνου ο οποίος δεν προσθέτει κάτι το ιδιαίτερο. Εξίσου απλή χωρίς κάποια δημιουργική ιδιαιτερότητα είναι και η σαλάτα με τα μαριναρισμένα μανιτάρια τα οποία όμως προσφέρουν μια δροσερή φυτικότητα στο πιάτο. Το πιάτο που δεν θα πρότεινα σε καμιά περίπτωση είναι το foie gras à la Greque. Άτονη πατέ πουλιών και υπερβολική γλυκύτητα από τα (καλά) σύκα στερούν οποιοδήποτε συνολικό ενδιαφέρον από το πιάτο παρά την εξαιρετική μπάρα δημητριακών που συνοδεύει τα προαναφερθέντα.
Κλείνοντας θα επισημάνω ότι τα επιδόρπια χρειάζονται οπωσδήποτε αναθεώρηση και ότι η λίστα κρασιών είναι αξιοπρόσεκτη και με ενδιαφέρουσες προτάσεις. Κοντολογίς η Trapezaria έχει καλό φαγητό και ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος δείχνει ότι έχει δυνατότητες. Άρα τα θετικά σχόλια που κίνησαν την περιέργειά μου έχουν βάση και μια πιθανή επίσκεψη σας θα ήταν καλή σαν ιδέα.
