Hot spot του Ψυχικού, κοσμικό με διεθνή κουζίνα.
Το Gaspar είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Η μία γράφει «κοσμικό φαίνεσθαι» και η άλλη θεωρητικά «φαγητό». Το γιατί θεωρητικά, θα το εξηγήσω παρακάτω. Σε ό, τι αφορά το πρώτο, το μαγαζί τα έχει όλα. Πρώτη θέση γωνία στο «κοσμικό νυφοπάζαρο» του Νέου Ψυχικού με πελατεία χρυσή και ανέμελη κοσμική νεολαία (ενίοτε και λίγο «γηραλαία») είναι μια εικόνα που το επιβεβαιώνει. Ταυτόχρονα «χτυπάει» και πληρότητες που ξορκίζουν την οικονομική κρίση και δείχνουν ότι οι νεοέλληνες, ή τουλάχιστον ένα τμήμα αυτών, δύσκολα αλλάζει συνήθειες. Κατά τα άλλα το περιβάλλον είναι σύγχρονο με μια αισθητική που μπορεί να αρέσει ή να σε αφήνει αδιάφορο σίγουρα όμως δεν σου δίνει ιδιαίτερα ερεθίσματα για να το περιγράψεις. Κερασάκι στην τούρτα η μουσική, η οποία τουλάχιστον σαν ένταση ταιριάζει περισσότερο σε ένα all day bar ή σε κοσμική καφετέρια με «ολίγη φαγητού». Μπορεί να φαίνεται αιχμηρή η εισαγωγή στην πράξη όμως δεν είναι. Το Gaspar υπηρετεί μια ορισμένη φιλοσοφία χώρου ψυχαγωγίας που έχει το κοινό της και που αν κρίνουμε από τις πληρότητες αποτελεί μια επικερδή δραστηριότητα και μια καθ’ όλα λογική επιχειρηματική επιλογή.
Ερχόμαστε τώρα στην άλλη όψη του νομίσματος, το φαγητό. Με βάση τα όσα προαναφέραμε περί κοσμικής καφετέριας θα μπορούσαμε να το θεωρήσουμε ως ανάξιο αναφοράς και να το αγνοήσουμε. Εξού και το «θεωρητικά». Όμως ο συγκεκριμένος χώρος το αναφέρει ξεκάθαρα ως «Gaspar Food and Mood» και επιπλέον ως απολύτως επώνυμος και επιτυχημένος ελκύει κοινό το οποίο αν δεν πηγαίνει για το «mood» οφείλει να ξέρει τι είναι το «food». Θα επισημάνω σε ό,τι αφορά το εν λόγω πεδίο ότι είναι κρίμα ένας χώρος εστίασης που ξεκίνησε με προδιαγραφές και υψηλές φιλοδοξίες (Ασλάνογλου, Δαμαλάς, Αλέρτας) να κινείται σήμερα κατά την κατιούσα της γευστικής ποιότητας. Για να μην παρεξηγηθούμε, θα πω ότι το φαγητό είναι έστω και οριακά καλό. Μπορώ να το θεωρήσω μάλιστα και επαρκές για ένα μαγαζί που χαρακτηρίζεται κυρίως από την κοσμικότητα ή από τη δυνατότητα να πας μόνο για ένα καφέ και για να σε δούνε. Εν προκειμένω, το ριζότο γαρίδας που δοκίμασα είναι επαρκές ίσως και καλό για αυτό το είδος μαγαζιού. Δυστυχώς όμως δεν ισχύει το ίδιο για το λαβράκι (σωστό ψήσιμο) που κολυμπάει πάνω σε μια θάλασσα/σαλάτα φινόκιο ή για τα μέτρια noodles με στεγνό από το ψήσιμο κοτόπουλο. Κάτι ανάλογο ισχύει και για το σούσι που προτείνεται. Φωτεινή αχτίδα στη συνολική εικόνα είναι τα γλυκά με επικρατέστερο το beurre salé.
Εν κατακλείδι το «Gaspar Food and Mood» είναι ένα ενδιαφέρον, πολύ καλό ίσως, μαγαζί για όσους είναι φίλοι του mood με οριακά καλό φαγητό, το οποίο συν τοις άλλοις είναι και αλμυρό ως προς το απαιτούμενο αντίτιμο. Κατά συνέπεια ανάλογα με τις ανάγκες σας και όσα προηγήθηκαν μπορείτε να αποφασίσετε.
40-60€/άτομο, χωρίς το κρασί.
