Tartare

Καλή κλασική γαλλική κουζίνα και ζεστό ευχάριστο περιβάλλον που αξίζουν τη μετακίνηση.

Αν το Tartare αντί για τη Γλυφάδα είχε έδρα το Παρίσι, θα ήταν μετά πάσης βεβαιότητας ένα bistrot-restaurant που κάθε άλλο παρά θα χανόταν μέσα στην ανωνυμία των χιλιάδων αντίστοιχων μαγαζιών που βρίσκονται σπαρμένα σε κάθε γωνιά της Γαλλικής μητρόπολης. Αυτή την τιμητική θέση, κατά τη γνώμη μου πάντα άλλα και μετά λόγου γνώσεως, την οφείλει σε δύο στοιχεία. Στο απόλυτα ευχάριστο και προσεγμένο στις λεπτομέρειες περιβάλλον και στην κουζίνα του. Σε ό,τι αφορά στο πρώτο, η αίσθηση είναι αυτή ενός σύγχρονου χώρου, ο οποίος όμως αποφεύγει τις design ακρότητες.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον, χωρίς πομπώδη στοιχεία, κλασικό χαρακτηριστικό των παραδοσιακών bistrots, που σε κάνει να αισθάνεσαι ευχάριστα. Παστέλ αποχρώσεις του καφέ, ένα φωτιστικό Artemide, μια κομψή μπάρα που λειτουργεί και σαν πάσο, δίνουν ένα επαρκές στίγμα που βεβαιώνει του λόγου το αληθές. Το σύνολο συμπληρώνεται από μια προσεγμένα απλή art de la table και άφθονο κρύσταλλο που επιτρέπει την επαφή με τον εξωτερικό χώρο και δίνει άνεση στο μάτι.

Το δεύτερο στοιχείο είναι προφανώς οι γευστικές επιδόσεις. Η κουζίνα του Tartare έχει σαφές γαλλικό πρόσημο και κινείται στο χώρο της κλασικής κουζίνας, όπως ακριβώς και τα περισσότερα bistrots του γαλλικού εξαγώνου. Τα καταφέρνει καλά με μικρές αδυναμίες, φανερές σε όσους έχουν την εμπειρία της σχετικής κουζίνας, οι οποίες όμως τελικά δεν επηρεάζουν την τελική καλή εντύπωση. Άλλωστε ο κατάλογος κάνει αρκετές προτάσεις (περίπου είκοσι πρώτα / σαλάτες και άλλα τόσα κύρια) και επιτρέπει επιλογές που βοηθάνε στην ικανοποίηση των γευστικών προτιμήσεων. Σχετικά επιγραμματικά θα πω ότι σε επίπεδο πρώτων πιάτων, τόσο η βελουτέ μανιταριών όσο και η βελουτέ τομάτας ανταποκρίνονται χωρίς αδυναμίες στο αναμενόμενο αποτέλεσμα τόσο γευστικά όσο και σε επίπεδο υφής. Αντίθετα, στην tarte flambee η κλασική γεύση του munster αλλά και του μπέικον δεν αφήνουν τη σφραγίδα τους.
Η αδυναμία αναπληρώνεται από ένα πολύ ισορροπημένο δροσερό και γευστικό millefeuilee από αβοκάντο και καβούρι και από ένα συκώτι προβενσάλ πραγματικά νόστιμο και γεμάτο παράδοση. Στα κύρια πιάτα το φιλέτο Café de Paris αναδεικνύεται μέσα από τη σωστά ομογενοποιημένη και πλήρη γευστικών αποχρώσεων sauce αλλά δεν θα έλεγα το ίδιο για την bearnaise που συνοδεύει το πολύ καλό μοσχαρίσιο διάφραγμα. Εδώ η παρουσία του estragon είναι ελλιπής και η βουτυρώδη υφή της sauce υπερτονίζεται. Τέλος το στήθος πάπιας ήταν άψογα ψημένο με τη sauce πορτοκάλι να κινείται απλά στο επίπεδο της γευστικής επάρκειας χωρίς να υποθηκεύει το σύνολο. Η γαλλική κλασσική παράδοση συνεχίζεται και στα επιδόρπια.
Το σουφλέ σοκολάτας είναι αφράτο και «ντύνεται» καλά από την υγρή ζεστή σοκολάτα που το συνοδεύει και η mousse σοκολάτας ανταποκρίνεται σαν υφή και με γευστικό τρόπο στο όνομά της. Εν κατακλείδι, στο συμπέρασμα το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι το Tartare είναι ένα πραγματικό bistrot (με λίγο restaurant θα έλεγα) που τιμά την συγκεκριμένη λέξη τόσο σαν περιβάλλον όσο και σαν καλό φαγητό. Θα υποστηρίξω ανεπιφύλακτα ότι αξίζει την μετακίνηση ακόμα και αν μένετε στο κέντρο ή και πιο βόρεια.

Πλήρες δείπνο 40-45€/άτομο, χωρίς το κρασί
Tartare : Αλ. Παναγούλη 52, Γλυφάδα Τηλ.: 210-9680320 Κλειστά Κυρ.