Τελευταία φορά που ένιωσα έτσι ήταν στην τρίτη δημοτικού όταν η κ. Μαγγανά είπε στην τάξη να βγάλουμε όλοι το βιβλίο της Γλώσσας για να πάμε παρακάτω, έβγαλαν όλα τα παιδάκια τα βιβλία τους εκτός από εμένα που – αν και ο πιο επιμελής πάντα – το είχα ξεχάσει σπίτι. Εννοείται κάτι τέτοιο δεν συνέβη ξανά πότε.
Βρίσκομαι στο Starbucks της Κηφισίας, αυτό στο ύψος του Κολεγίου Αθηνών. Τελείωσα ένα ραντεβού που πήγε καλά, έχει super μέρα, έχω χρόνο, θέλω να περπατήσω και θέλω και έναν double tall latte. Κλείνει η πόρτα πίσω μου και αμέσως μου έρχεται στο μυαλό η κ. Μαγγανά. Όλοι είναι σκυμμένοι στα laptops τους, μόνο εγώ δεν έχω το δικό μου. Που συνήθως το έχω μαζί μου by default, απλώς σήμερα έτυχε και δεν το χρειαζόμουν. Παίρνω τον καφέ και αποχωρώ με συνοπτικές διαδικασίες. Το συμβάν με κάνει να ξεκινήσω μια μεγάλη έρευνα για το πού πηγαίνουν οι digital nomads στην Αθήνα. Αυτοί που εξακολουθούν να ζουν στην πόλη παρά την τελευταία θέση που αυτή κατέκτησε σε σχετική έρευνα της Brother UK για τις καλύτερες πόλεις της Ευρώπης για όσους εργάζονται εξ' αποστάσεως. Μπορεί να μην τα πήγαμε καλά στους δείκτες υγείας και ευτυχίας (?) που μας κατέβασαν τον μέσο όρο, τα πήγαμε όμως καλύτερα στον δείκτη ποιότητας ζωής, και σε αυτόν σκοπεύω να εστιάσω: Ποια μέρη προτιμούν λοιπόν οι digital nomads της Αθήνας, πού βρίσκουν πρίζες για τα laptops τους, ποιο brunch ταιριάζει καλύτερα με τα mac και ποιοι καφέδες με τα dell;
Ξεκινάω από τα βόρεια και κατηφορίζω προς το κέντρο. Στην Κηφισιά, λοιπόν, έχω καταλήξει πως προτιμούν το "Different Beast". Πολλά τα laptops εδώ, πολλές και οι vegan tarts με ganache, αμύγδαλα και pecans. Πολλά – και ωραία – και τα cinnamon buns. Η ώρα αιχμής είναι το πρωί λίγο μετά τις 10.00. Αφήνω την Κηφισιά (και το Χαλάνδρι με το "Starbucks" – Μέκκα των digital nomads) και φτάνω στην Πλατεία Μαβίλη και το Μέγαρο Μουσικής. Εδώ φαίνεται πως τους κερδίζουν το "M Café" στην είσοδο του Μεγάρου για την αίθουσα Α. Τριάντη και το "Flower" στην πλατεία. Άλλοι nomads στο ένα, άλλοι στο άλλο. Οι nomads του M Café είναι πιο "του Μεγάρου”, θέλω να πω 40+ μπορεί και με σακάκια και εφαρμοστά παντελόνια τα αγόρια, φούστες cigarette και τακούνια τα κορίτσια. Στο Flower πάλι αλλιώς... πιο diverse. Brioche με σαλάμι Λευκάδος και prosecco οι πρώτοι, margarita deep dish και negroni sbagliato οι δεύτεροι.
Φτάνω Κολωνάκι. Πραγματικά the digital nomad disneyland. Έστω ότι ορίζουμε "Κολωνάκι” την έκταση από το Πάρκο του Ευαγγελισμού έως την οδό Σίνα, οι nomads είναι απλωμένοι παντού σε όλο αυτό το έδαφος. Στοιχειοθετώ κάποια highlights: "Alfiere" στη Σέκερη. Εδώ είναι οι φίλοι αυτών του Μεγάρου. Ίδια εικόνα, πιο έντονο buzz, πιο πολλά τα prosecco τα οποία συνοδεύονται και από κάτι βελούδινα πουγκιά bresaola – philadelphia ή κάτι πολύ ωραία tramezzini με σολομό και αβοκάντο. Υψηλές συγκεντρώσεις digital nomads και στο "Queen Bee" στην Πατριάρχου Ιωακείμ. Ενώ το Alfiere είναι προορισμός για κάθε ώρα της ημέρας, το Queen Bee κερδίζει τις πρωινές ώρες. Σίγουρα είναι το brunch, αυτά τα super pancakes και αυτός ο "ένας από τους καλύτερους” flat white της πόλης. Σε αυτό το σημείο και καθώς είμαστε στο θέμα "digital nomads who brunch” δεν μπορώ παρά να σημειώσω τη συμβολή του "Philos" στη Σόλωνος στο να μπει ο συγκεκριμένος δρόμος – αν όχι η πόλη ολόκληρη – στο χάρτη των διεθνών nomads. Εδώ λοιπόν τα laptops είναι σαφώς πιο international. Δεν ξέρω επίσης αν έχουμε να κάνουμε με μια ελίτ υποομάδα των digital nomads, τους digital hipsters. Αν κρίνω από τον υπέροχο "Trachanas” στο μενού με αυγό ποσέ, παρμεζάνα, πάστα μανιταριών, μάλλον θα πω ναι. Άλλωστε η σχέση των hipsters με τον τραχανά είναι γνωστή και βαθιά. Πριν αφήσω το Κολωνάκι θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω και το "Cycladic Café" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Οι εδώ digital nomads έχουν ένα σαφώς creative προσανατολισμό. Video calls με δημιουργικά γραφεία "based in London” και θέμα μια νέα συλλεκτική έκδοση για τα 50 χρόνια ενός σημαντικού brand συμβαίνουν πάνω από ινσταγραμικές πάβλοβες και μάνγκο cheesecakes.
Θα κλείσω το ρεπορτάζ με το Σύνταγμα. Και εδώ οι επιλογές είναι πολλές όπως στο Κολωνάκι, ωστόσο ένα είναι το digital nomad hub. Το "Holy Llama" στη Νίκης. Το plant-based bakehouse του Συντάγματος είναι πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους digital nomads καθώς είναι και super κεντρικό και ήσυχο ταυτόχρονα, και έχει και αυτό το mushroom steak sandwich με οκτάσπορο ψωμί και εκείνα τα "wonder wheels”, τα κρουασάν σε σχήμα ρόδας – εγώ γι’ αυτά και για το carrot cake έρχομαι.
Θα ήταν παράλειψη να μείνουν τα νότια εκτός του digital nomad οδηγού της Αθήνας. Το ρεπορτάζ όμως εκεί θα συνεχιστεί, δεν είναι ακόμα πλήρες, και θα επανέλθω. Σαν preview σημειώνω από τώρα το "Agora N" στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σ. Νιάρχος που συνδυάζει πολλά...
