Από το 2017, είναι παράδοση για το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) να στολίζεται με πρωτότυπα φωτιστικά πρότζεκτ, καλώντας μας να ζήσουμε τα Χριστούγεννα με τον πιο παραμυθένιο τρόπο. Φέτος, στο πάρκο στήνονται πέντε εντυπωσιακές φωτιστικές εγκαταστάσεις διεθνών και εγχώριων καλλιτεχνών συνθέτοντας ένα ονειρικό χριστουγεννιάτικο σκηνικό στην πόλη.
Ένα εγχείρημα που, όπως λέει η Γαβριέλλα Τριανταφύλλη, Διευθύντρια Προγραμματισμού και Παραγωγής στο ΚΠΙΣΝ, "συνδυάζει το εκθεσιακό με τον αστικό παιδότοπο". Πώς μπορείς να δώσεις ζωή σε έναν χώρο που παραδοσιακά δεν θα είχε, ειδικά τον χειμώνα; Πώς μπορείς να μεταμορφώσεις έναν χώρο σε κάτι ζεστό το βράδυ; Η απάντηση είναι "Το φως".
Φέτος, η πρεμιέρα για τον χριστουγεννιάτικο εκθεσιακό στολισμό και το γιορτινό πρόγραμμα του ΚΠΙΣΝ έχει προγραμματιστεί για το απόγευμα της 1ης Δεκεμβρίου. Η Νάντια Κοντογεώργη, παρέα με την Παιδική Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, τον φημισμένο μαέστρο Francisco J. Núñez από την Νέα Υόρκη και τις Chórεs της Μαρίνας Σάττι, δίνουν ραντεβού και ανάβουν τα φώτα στις 7 μ.μ. Οι φωτιστικές εγκαταστάσεις, που θα λειτουργούν καθημερινά από τις 5 μ.μ. – 12 π.μ., είναι ορατές από απόσταση, σε διάσπαρτα σημεία του μεγάλου πάρκου και προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία σε μικρούς και μεγάλους, καλώντας τους να αλληλεπιδράσουν και να φωτογραφηθούν μαζί τους.
Ένα μονοπάτι με 117 στήλες λευκού φωτός
Μέσα από ένα open call, που απηύθυνε πρώτη φορά το ΚΠΙΣΝ, ζητήθηκε από οποιονδήποτε ήθελε να καταθέσει πρόταση να στείλει ένα έργο συγκεκριμένα για τα "Φυτεμένα Δώματα". Η βασική αισθητική όλων των έργων ήταν η γεωμετρία. Το έργο που έδενε με τα υπόλοιπα ήταν αυτό των Γιώργου Νίκα (Αρχιτέκτων μηχ. ΕΜΠ), και της Ελένης Μαραγκάκη (εικαστικός). Και το όνομα αυτού: "Πομπή". Σύμφωνα με τους καλλιτέχνες, έμπνευση για την "Πομπή" ήταν η ήδη υπάρχουσα γεωμετρία του κτιρίου και το κεντρικό μονοπάτι.
Η "Πομπή" αποτελείται από 117 φωτιστικές στήλες οι οποίες είναι οργανωμένες σε ένα αυστηρά γεωμετρικό πλέγμα. Ο Γιώργος Νίκας μας εξηγεί πως "η κάθε φωτιστική στήλη είναι διαφορετική με την διπλανή της ως υπόμνηση μιας ανθρώπινης παρουσίας". Σκοπός του έργου είναι να δημιουργήσει ένα εικαστικό γεγονός στο οποίο ο επισκέπτης θα λάβει μέρος και θα γίνει κομμάτι μιας τελετουργικής πομπής.
Δημιουργώντας ήχο με λούπες
Στο "Ξέφωτο" οι επισκέπτες συναντούν το έργο "Light holders", μια φωτιστική εγκατάσταση που τους προσφέρει τη μοναδική δυνατότητα να βιώσουν την εμπειρία της μουσικής σύνθεσης με λούπες. Το 2019, ο Ολλανδός Jonas Vorwerk, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Glow στο Αϊντχόφεν, κατασκεύασε τρεις μεγάλες εγκαταστάσεις σε μέγεθος και σχήμα σιλό. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο οπτικοακουστικό θέαμα με ήχους εμπνευσμένους από ηλεκτρονική μουσική, είδος αγαπημένο για τον καλλιτέχνη, όπως μας λέει, το οποίο απέσπασε το Foederer Talent Award ανάμεσα σε 150 συμμετοχές.
Ένα πιάνο που ζωγραφίζει
Πώς μπορούν μουσική και εικόνα να γίνουν ένα; Το "Light Piano 2.0" των Arion De Munck και Mark Ridder δίνει την απάντηση. Ένα συμμετοχικό έργο τέχνης και ταυτόχρονα ένα μουσικό όργανο, που δεν αφορά μόνο όσους ξέρουν να παίζουν πιάνο. Οι κύβοι είναι συνδεδεμένοι με τα πλήκτρα ενός πιάνου και ο ήχος αποκτά κίνηση και εικόνα, δημιουργώντας μια νέα φωτιστική σύνθεση, μια εγκατάσταση στον "Πευκώνα" που θα λατρέψουν οι θαμώνες των άλλων τριών πιάνων του ΚΠΙΣΝ.
Το φωτοστέφανο του ΚΠΙΣΝ
Περπατώντας λίγο παρακάτω στους "Πίδακες Νερού" - μέρος αγαπημένο για τα παιδιά - συναντάμε το φωτοστέφανο ("Halo"). Το έργο, που υπογράφει η ολλανδική κολεκτίβα Venividimultiplex, συνδέεται με το περιβάλλον προσφέροντας στους επισκέπτες στιγμές ανάτασης και ονειροπόλησης. Όσο πλησιάζεις αυξάνεται η φωτεινότητά του, δημιουργώντας έτσι μια αλληλεπίδραση ανάμεσα στο κοινό και στο έργο.
Χιλιάδες μαγευτικά λαμπιόνια
Χιλιάδες μεμονωμένες φωτιστικές πηγές, αναρτημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται η αίσθηση της ψηφιακής παρουσίας και της κίνησης μέσα στον φυσικό χώρο, συνθέτουν το έργο "Submergence" των Squidsoup, ένα εντυπωσιακό φωτεινό πέπλο στον "Θόλο" του ΚΠΙΣΝ. Το φως κινείται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, ενώ κάθε κίνηση είναι μοναδική, αφήνοντας τον καθένα μας να τις ερμηνεύσει όπως θέλει.