Ακούσαμε και τις τέσσερις μεγάλες κυρίες του λαϊκού, που γεμίζουν αυτήν την περίοδο τις μουσικές σκηνές της Αθήνας με τις βαθιές, γρέντζες, δυναμικές ή παθιάρικες φωνές τους, σε μια σπάνια, περιορισμένης διάρκειας συγκυρία αποθέωσης του «ποιοτικού νταλκά», και μεταδίδουμε: κρίμα θα ’ναι να τις χάσετε.
Συγκλονιστική Παπίου στη «Σφίγγα»
Ταυτισμένη με το έμβλημα της καλλιτεχνικής στροφής της στις αρχές των ’00s, η Δήμητρα Παπίου δεν είναι μόνο το «Αυτή η Νύχτα Μένει». Υπηρετώντας το λαϊκό με ένα ρεπερτόριο αστείρευτο, από τη μακρά πορεία της στις πίστες, τις σκηνές και τις μπουάτ, δίνει τώρα μια άκρως χορταστική γεύση του εύρους της στη «Σφίγγα», καθώς ερμηνεύει κομμάτια από όλην την πλατιά της διαδρομή έως και τον επερχόμενό δίσκο της με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
Ο Σταμάτης Κραουνάκης έχει βεβαίως την τιμητική του (το «Υπερωκεάνιο» πυκνώνει την ατμόσφαιρα νωρίς στο πρόγραμμα, το «Σίδερο μ’ ατμό» είναι μια στιγμή μυσταγωγίας στα μέσα του), δεν αμελεί όμως και τον Διονύση Τσακνή (ο «Λήσταρχος Νταβέλης» είναι ένα εκρηκτικό κρεσέντο) σε μια παράσταση μουσική και θεατρική, κατά τη διάρκεια της οποίας η Παπίου ντύνεται (ή γδύνεται, ανάλογα με την περίσταση) τους ρόλους γυναικών που έχει –ή θα ήθελε να έχει– υπάρξει.
Ως άγριο θηρίο πάνω στο βάθρο ή ως θελκτικό θηλυκό ξαπλωμένο επάνω του, ως πληγωμένο ζώο κουρνιασμένο στη γωνιά του, ως ερωμένη, σύζυγος, κυνηγός, κυριαρχεί σε μια παράσταση ιδιοσυγκρασιακή, στην οποία οι φωνητικές της επιδόσεις ίσως είναι κατά τι άνισες ανά διαστήματα –καθότι ο χρόνος δεν περνά χωρίς να πάρει μαζί του και κάποια σουβενίρ–, συγκλονίζει όμως με τη συναισθηματική καταβύθισή της στο ιδιότυπο τζαζ, μπουρλέσκ και λαϊκό ύφος του πιο κομψού πολυσυλλεκτικού προγράμματος που ακούγεται αυτήν τη στιγμή στην Αθήνα· και το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται «Η Μεγάλη Ανατριχίλα». Δευτέρες έως 26 Νοεμβρίου.
Διονυσιακή Βελεσιώτου στο «Γυάλινο»
Δεν είναι πολλές οι φωνές που αντέχουν να μετρηθούν με της Μπέλλου στη σημερινή σκηνή, η φωνή της Φωτεινής Βελεσιώτου όμως είναι μία από αυτές, όσο κι αν η ίδια απορρίπτει τη σύγκριση. Απόδειξη, τη στιγμή που γεμίζουν τα ηχεία από τη φωνή της στο «Δε λες κουβέντα», το «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» μοιάζει να παγώνει για λίγο προτού παρασυρθεί.
Αυτήν τη σπάνια γρεντζάδα της φέρνει σε έναν από τους πιο κλασάτους χώρους της Αθήνας, μαζί με ένα ρεπερτόριο πλούσιο από τις επιλογές που την έχουν χρίσει επίγονο των παλιών ρεμπετισσών, για να συναντηθεί με την ερμηνευτική ευαισθησία του Χάικ Γιαζιτζιάν, αλλά και το σπουδαίο σε βάθος και αυτοέλεγχο φωνητικό ταλέντο του Σωτήρη Μπαλλά. Απόγειο του συναπαντήματος η δίγλωσση «Μισιρλού», ως έναυσμα ενός διονυσιακού σερί με τη «Βασιλική», τα «Λιανοχορταρούδια» κι ένα σωρό άλλα ρεμπέτικα, δημοτικά και ανατολίτικα, που κάνουν το χρόνο να διαστέλλεται. Σάββατα έως 24 Νοεμβρίου.
Στιβαρές Κούκα και Κανά στο «Σταυρό»
Ένα πρόγραμμα για προχωρημένους παίκτες είναι αυτό που υπηρετούν η Μελίνα Κανά και η Κατερίνα Κούκα στον «Σταυρό του Νότου», που ίσως δυσκολέψει τους μη μυημένους στον κόσμο του Θέμη Καραμουρατίδη, θα απογειώσει όμως τους εξοικειωμένους.
Οι δύο μεγάλες κυρίες βάζουν στην άκρη το προσωπικό τους ρεπερτόριο και αντιπαραβάλλουν τη βαθιά, δυναμική φωνή της η πρώτη με το ζεστό, παθιάρικο ηχόχρωμά της η δεύτερη, σε δύο εμφανίσεις ισότιμες στο μοίρασμα των επιτυχιών τους («Οι πρώτες λέξεις» και «Όνομα δισύλλαβο» η Κανά, «Εγώ μεγάλωνα για σένα» και «Τα μεθύσια» η Κούκα) αλλά και τόσο γενναιόδωρες, ώστε η σόλο ερμηνεία του Καραμουρατίδη στο «Εν λευκώ» να αναδύεται ως η κορύφωση της βραδιάς. Κυριακές έως 18 Νοεμβρίου.
* Ο τίτλος του κειμένου είναι εμπνευσμένος από το άλμπουμ «Lady sings the blues» από την ώριμη καριέρα της Billie Holiday.
