Ας βάλουμε για λίγο στην άκρη το «Τσιγάρο» κι ας θυμηθούμε τη «Μεγάλη αποκάλυψη» ή το «Alma libre», που ο Γιάννης Κότσιρας φρεσκάρει ενορχηστρωτικά και παρουσιάζει μαζί με λαϊκά τραγούδια τα οποία δεν έχει πει ποτέ από την Κυριακή 26 Νοεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή του «Σταυρού του Νότου». Με αφορμή τη μουσική παράσταση «Ανείπωτα», μιλάμε με τον ερμηνευτή γι’ αυτό το καινούργιο του project.
Θα μου περιγράψετε το καινούργιο σας project;
Είναι ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα τ’ «Ανείπωτα». Προσπαθώ πολλά χρόνια να επαναφέρω τραγούδια από τη δική μου δισκογραφία που έχω πολύ καιρό να τα πω στις συναυλίες. Θα το κάνω τώρα ξεφεύγοντας από την πρωτότυπη μορφή τους και διασκευάζοντάς τα με ιδιαίτερο τρόπο. Στο δεύτερο μέρος, θα επιλέξω λαϊκά τραγούδια, του Μίμη Κουγιουμτζή, του Άκη Πάνου και του Δήμου Μούτση, που δεν τα έχω πει ποτέ. Ας πούμε, η «Νταλίκα» του Μούτση, που την έχει πει με μεγαλειώδη τρόπο η Μπέλλου, δεν έβρισκε τη θέση της σε προηγούμενα προγράμματά μου. Τώρα έχει βρει ακριβώς τη θέση της. Με λίγα λόγια, επιθυμώ να έρθει ο κόσμος να ακούσει τραγούδια που του προτείνω εγώ και όχι εκείνα που περιμένει ν’ ακούσει. Προσπαθώ να δημιουργήσω μια μυστικιστική συνθήκη σε αυτό το live.
Γιατί κάποια δικά σας τραγούδια έχουν μείνει στην άκρη;
Λόγω των πολλών ετών στη δισκογραφία, τα ιδιαιτέρως προβεβλημένα και αγαπημένα τραγούδια ξεπερνούν τον αριθμό εκείνων που χωράνε σε ένα πρόγραμμα. Για να πω το «Ένας έρωτας φτηνός» πρέπει να βγάλω το «Τσιγάρο». Περιοριζόμουν, λοιπόν, φτιάχνοντας προγράμματα μέχρι τώρα ώστε να συμπεριλάβω τα τραγούδια που περιμένει ο κόσμος να ακούσει από μένα. Φέτος είπα να κάνω κάτι για μένα και για τα τραγούδια τα ίδια.
Προκαλεί στους καλλιτέχνες ένα παράπονο ότι από το σύνολο του έργου τους ο κόσμος κολλάει με μερικά;
Δεν παραπονιέμαι που συμβαίνει αυτό. Είναι μια φυσική εξέλιξη. Κάποια τραγούδια σε ταράζουν από την πρώτη στιγμή που τα ακούς και τρως το δικό σου κόλλημα. Το καταλαβαίνω. Εκείνος που μάλλον αδικείται είναι ο τραγουδιστής, που μπορεί να μη θέλει να λέει συνέχει τα ίδια και τα ίδια, αλλά και ο δημιουργός, ο οποίος έχει καταθέσει την ψυχή του σε ένα δίσκο. Θεωρώ έντιμο, λοιπόν, να προετοιμάσω τον κόσμο για το τι θα ακούσει στα «Ανείπωτα». Αυτή η μουσική παράσταση έχει μάλιστα την ιδιαιτερότητα ότι παρουσιάζεται την Κυριακή νωρίς το βράδυ, στις 8.30 μ.μ. Σίγουρα θα υπάρχει διάδραση, δηλαδή ο κόσμος μπορεί να ζητάει τραγούδια που θέλει να ακούσει, αλλά ο βασικός κορμός είναι όλα αυτά τα «ανείπωτα».
Πώς έχετε δουλέψει την ενορχήστρωση;
Επειδή πολλά απ’ αυτά τα δικά μου τραγούδια προέρχονται από τη δεκαετία του ’90, όταν τα ακούσματα και ο ήχος ήταν διαφορετικά, με τον Αλέξανδρο Λιβιτσάνο που έχει μπει στην ομάδα μου τα τελευταία δύο χρόνια, και με μια καταπληκτική ομάδα μουσικών [σ.σ. Γιάννης Αγγελόπουλος, Παρασκευάς Κίτσος, Βαγγέλης Μαχαίρας, Κώστας Μιχαλός, Μάνος Γρυσμπολάκης], τα φέρνουμε στο σήμερα. Επειδή εκείνη την εποχή οι ήχοι του εντέχνου ήταν πολύ λιτοί, ας πούμε ότι το δυναμώνουμε λίγο. Όλοι οι μουσικοί με τους οποίους συνεργάζομαι είναι φρέσκα μυαλά και κατεβάζουν ο καθένας τη δική του πρόταση για τις ενορχηστρώσεις.
Ποια είναι η σχέση σας με τους μουσικούς σας;
Οι μουσικοί επειδή συνεργάζονται με πολλούς ερμηνευτές δεν ενθουσιάζονται εύκολα πλέον. Επίσης, οι τραγουδιστές δεν είναι οι καλύτεροι συνεργάτες! Στη δική μας περίπτωση υπάρχει αμοιβαίος αλληλοσεβασμός. Προσωπικά, δεν τους αντιμετωπίζω ως φόντο, αλλά ως συμπρωταγωνιστές.
Θεωρείτε ότι τα «Ανείπωτα» είναι μια πρόταση για το πώς πρέπει να ακούμε το έργο ενός καλλιτέχνη;
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι ο κόσμος πρέπει να ακούει το ένα και το άλλο. Προτείνω μόνο να ακούει ο καθένας ό,τι ποθεί η καρδιά του. Δεν χρειαζόμαστε καθοδηγητές σ’ αυτή την άσχημη και δύσκολη περίοδο που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο κόσμος ας κάνει αυτό που έχει ανάγκη και όχι αυτό που του λένε ότι έχει ανάγκη.
Υπάρχει καλή ελληνική μουσική σήμερα για να ακούσουμε;
Η ελληνική μουσική βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Γράφονται σπουδαία τραγούδια από μεγάλους και σημαντικούς καλλιτέχνες καθώς και από πολλά νέα παιδιά που μπαίνουν στο χώρο και ξαφνιάζουν με την πρωτοτυπία τους. Ωστόσο δεν υπάρχει διέξοδος και προβολή κυρίως από την τηλεόραση, δευτερευόντως από τα ραδιόφωνα και τέλος από τις δισκογραφικές εταιρείες.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Υπάρχει μια ιδέα του Μάκη Μάτσα, του πιο παλιού δισκογράφου στην Ελλάδα, να αναβιώσουμε κάποια λαϊκά τραγούδια. Αυτή η δουλειά είναι πιθανό να κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά. Επίσης, θα κάνω μια μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό με πάνω από 20 συναυλίες, συνεχίζοντας το project Greece on the Road. Χαίρομαι που αυτή η προσπάθεια να δείξω μια διαφορετική, δημιουργική εικόνα της Ελλάδας βρίσκει απήχηση στους ξένους και μεγαλώνει από χρονιά σε χρονιά.
