Κάπου ανάμεσα στο φύτεμα του μπαξέ, την ψαροφαγία, το διάβασμα του γιου του και τις βόλτες στο μόλο με το φίλο του τον Θωμά, ο Αργύρης Μπακιρτζής μας μίλησε με αφορμή τις δύο εμφανίσεις των Χειμερινών Κολυμβητών στη νέα μουσική σκηνή «Ίλιον Plus» την Παρασκευή 6 και το Σάββατο 7/11.
Ποιο είναι το μυστικό της μακροζωίας των Χειμερινών Κολυμβητών;
Μηδαμινές απαιτήσεις απ’ τα μέλη, ισονομία, υψηλή αλληλοεκτίμηση, όχι και πολλή δραστηριότητα (δεν έχει και πολλές δουλειές εξάλλου), όποιος δεν θέλει να έρθει ή έχει κάτι άλλο να κάνει δεν έρχεται, μερικοί φεύγουν, άλλοι έρχονται.
Ποιο ρόλο έχουν παίξει οι Χειμερινοί Κολυμβητές στα μουσικά πράγματα;
Δεν είμαι ιστορικός και αν σας απαντήσω θα πέσω στη λούμπα να μας υπερασπιστώ.
Πώς βλέπετε τη μουσική κατάσταση σήμερα; Ποια νεότερα ονόματα ξεχωρίζετε;
Δεν ξέρω τι γίνεται παρά μόνο πολύ κοντά μου. Τραγούδησα, απολαμβάνοντάς τα, τραγούδια δύο εξαιρετικών νέων μουσικών, του Νίκου Κολλάρου και του Ξενοφώντα Υφαντή. Οι αδελφοί Ευφροσυνίδη απ’ την Καβάλα, που στο δίσκο τους είχα μια μικρή συμμετοχή, έχουν έναν ιδιαίτερο ήχο. Τραγούδησα κι ένα τραγούδι του Περικλή Κυπραίου, που ζει στην Πάτρα, όμως ο Περικλής είναι πάρα πολύ λυρικός για τις αντοχές μου στο λυρισμό. Στους κοντινούς δεν αναφέρομαι.
Το μουσικό γούστο του κοινού έχει μεταβληθεί σε συνάφεια με την οικονομική και κοινωνική κατάσταση; Έχει π.χ. μετακινηθεί προς το έντεχνο; Έχει υποχωρήσει η μουσική του παλιού lifestyle;
Δεν μπορώ να ανιχνεύσω το μουσικό γούστο του κοινού, ενώ τα όρια του έντεχνου και του παλιού lifestyle συχνά είναι θολά. Όταν τα σχολεία βασίζονται ακόμη κυρίως στην αποστήθιση, το μουσικό γούστο των νέων φταίει; Και πάλι καλά, πολλοί αντιδρούν.
Γράψατε ένα τραγούδι «Κατά Facebook». Είστε αντίθετος στην επικοινωνία με ψηφιακά μέσα; Εσείς πώς χρησιμοποιείτε το Διαδίκτυο;
Δεν είμαι εναντίον. Δεν μου πάει όμως αυτού του είδους η επικοινωνία. Αν μπω μέσα μπορεί και να χαθώ. Εδώ με ενοχλεί η εξάρτηση απ’ το τηλέφωνο! Λένε ότι είναι απαραίτητο μήπως και πάθουμε τίποτα. Το κακό όμως μαθαίνεται γρήγορα. Χρησιμοποιώ πάντως τα e-mail.
Τι έχει χαθεί από τις παλιές εποχές στη σύγχρονη καθημερινότητά μας;
Το κυριότερο, κάποια ξεγνοιασιά. Τώρα οι περισσότεροι σκέφτονται την επιβίωση. Ευτυχώς μας βοηθάνε ακόμη ο καιρός, ο τόπος, η θάλασσα, ίσως κάποια ελαφράδα μας (εμένα σίγουρα) και ξεχνιόμαστε.
Ποια είναι η γνώμη σας για την αριστερή διακυβέρνηση; Και ποιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημά μας αυτή την περίοδο;
Απ’ την αρχή λέγαμε πως θα ’χουμε ελπίδα να πάει κάπως καλά η κυβέρνηση αν έχει καλή μη κομματική σύνθεση, αν παραβλέψει τη γνωστή πιεστική απαίτηση βολέματος των δικών της παιδιών και αν επιβάλει αξιοκρατία. Δεν τα βλέπω ακόμη, όμως θέλω να πιστεύω ότι το παλεύουν και δεν υιοθετώ την απόλυτη άρνηση, που συναντώ κυρίως στην Αθήνα. Περιμένω, γιατί επί δεκαετίες βλέπαμε πολύ άγρια πράγματα. Σημαντικότερο πρόβλημα είναι η διαφθορά. Βλέπουμε πολλά ίδια αναξιόπιστα πρόσωπα στις ψηλές βαθμίδες της διοίκησης. Να αναφέρω και κάτι κυρίαρχο στη ζωή μας εδώ στην Καβάλα: κάθε μέρα έρχονται απ’ τη μια τεράστια κρουαζιερόπλοια, απ’ την άλλη καράβια γεμάτα πρόσφυγες απ’ τη Λέσβο. Μερικοί συμπολίτες τρέχουν και βοηθούν. Ξεγελιέται κάπως η ομαδική μας ενοχή. Είμαστε σαν χαμένοι.
Πώς είναι η ζωή στη Βόρεια Ελλάδα;
Υπάρχει δραστηριότητα στην επαρχία. Όρεξη να ’χεις και λεφτά για ξόδεμα. Εμένα βασικά, όπως ζω, μου φτάνουν η θάλασσα, να βρίσκομαι με καλή παρέα συχνά, τα τσίπουρα, τα μύδια, οι φούσκες, τα ψάρια στη λαμαρίνα και το σινεμά.
Φεύγει ο κόσμος για Αθήνα ή για το εξωτερικό;
Δεν παρακολουθώ και πολύ τι γίνεται, αφού έχω πολλά να κάνω και η θάλασσα μου τρώει αρκετή ενέργεια. Άλλοι κατεβαίνουν, άλλοι ανεβαίνουν, πολλοί φεύγουν έξω. Τι να πω εγώ; Θυμάμαι τι είπε ο καθηγητής Κριαράς στην τελευταία του συνέντευξη: «Καλό είναι να μην απεργούν οι εκπαιδευτικοί και οι γιατροί, και να μην ξενιτεύονται οι νέοι.» Ένας φίλος της γυναίκας μου, ποιητής και εκδότης, της είπε να φύγουν οπωσδήποτε τα παιδιά μας και να γυρίσουν αργότερα, καλύτεροι και πιο χρήσιμοι για τον τόπο. Αν φύγουν, δεν θέλω να ’ναι για πάνω από ένα-δυο χρόνια. Ίσως είναι εγωιστικό, όμως τους έχω πολύ αδυναμία.
Πώς περνάτε μια συνηθισμένη μέρα σας;
Κοιμάμαι αργά, ξυπνώ αργά, πρωινό, ξεχορτάριασμα και φυτέματα στον μπαξέ, ψώνια για το σπίτι επειδή διαθέτω μηχανάκι, καφέ στα όρθια στο Καφετοπίο που είναι στέκι πολλών γνωστών και φίλων, υπολογιστής, ειδήσεις. Το μεσημέρι μαζευόμαστε, αν δεν πάω για μπάνιο τρώμε όλοι μαζί, μετά καμιά ταινία, διάβασμα ή μπαξές, λίγη ξάπλα, κυνηγώ τον μικρό γιο μου να του κρατήσω το βιβλίο της Ιστορίας, αυτός με κυνηγά να τραγουδήσω ρεμπέτικα συνοδεία πιάνου… ως και τη γυναίκα μου κατάφερε να τραγουδήσει καλά ένα τραγούδι, το «Αραμπάς περνά». Κατά τις εννιά πηγαινοέρχομαι στο μόλο με το φίλο μου τον Θωμά, μετά υπολογιστής, ειδήσεις, ταινία ή ματς ή σκραμπλ ή σινεμά ή σουτζουκάκια στου «Περδίκη» ή στα καφέ της γειτονιάς. Μετά διάβασμα. Αυτό τον καιρό διαβάζω τα καταπληκτικά βιβλία του Carl Ruck στις εκδόσεις Κυκεών.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας απ’ τη συμμετοχή σας στις ταινίες του Σταύρου Τσιώλη; Ποια η γνώμη σας για το ελληνικό σινεμά σήμερα;
Αναμνήσεις πάρα πολλές. Από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω; Άλλη φορά. Ήταν μια απ’ τις πιο ευτυχείς και καθοριστικές συγκυρίες στη ζωή μου η συνάντηση με τον Τσιώλη. Ταινίες ελληνικές δεν έχω δει πολλές. Του Οικονομίδη τις σκέφτηκα πολύ, του Τσίτου είναι απολαυστικές και χαμηλού κόστους, «Ο εχθρός μου» του Τσεμπερόπουλου νομίζω η καλύτερή του, ο «Διαχειριστής» του Χούρσογλου εξαιρετική. Του Λάνθιμου δεν με τράβηξαν τα θέματά του και δεν τις είδα ακόμη. Ψάχνω να δω το «Αρκαδία Χαίρε» του Κουτσαφτή και ως επίτιμος Αρκάς λόγω των ταινιών του Τσιώλη.
Τι μας ετοιμάζετε για τις δύο εμφανίσεις σας στο «Ίλιον Plus»;
Το ότι θα βρεθούμε με τους φίλους μας είναι και ευχάριστο και συγκινητικό έπειτα από τόσον καιρό και με τόσα που συμβαίνουν… Ξέρετε, οι ακροατές μας και εμείς αποτελούμε σχεδόν ένα κλειστό κλαμπ, έρχονται συνήθως οι ίδιοι και οι ίδιοι. Παίζουμε σχετικά αραιά, οπότε κάθε φορά είναι σαν μια καινούργια αρχή.
Υπάρχουν κάποια δισκογραφικά σχέδια;
Για την ώρα τίποτα, αφού δεν περισσεύει κυριολεκτικά τίποτα. Να περάσει και φέτος η χρονιά, να δώσει κι ο μικρός εξετάσεις και βλέπουμε. Έχω πάντως στο νου έναν-δυο δίσκους κι έναν ακόμη με ιταλικά τραγούδια που αγαπώ.
Συνεργαστήκατε με τη Μάρθα Φριντζήλα στους «Πέρσες». Με ποιους νέους θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Δεν είμαι και τόσο δραστήριος. Αν μου προτείνουν κάτι που θα μου φανεί ελκυστικό (δεν λέω τόσο όσο η πρόταση της Μάρθας), είμαι πρόθυμος.
