«Τραγούδια για τους σκοτεινούς καιρούς»

Η μουσική παράσταση εμπνέεται από την ατμόσφαιρα του μεσοπολεμικού Βερολίνου, μιας μητρόπολης που ταλαντεύεται στο χείλος της καταστροφής. Ερμηνεύει η Αφροδίτη Πατουλίδου. «Θα τραγουδούν οι άνθρωποι και στους σκοτεινούς καιρούς; Ναι, θα τραγουδούν· για τους σκοτεινούς καιρούς». Με αφετηρία αυτό το επίγραμμα από τη συλλογή Ποιήματα του Σβέντμποργκ του Μπρεχτ, οι δημιουργοί της παράστασης στρέφουν το βλέμμα τους στην περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όταν η Γερμανία μεταμορφώνεται σε ένα καζάνι αντιφάσεων που κοχλάζει. Οι νέοι ήχοι και η μαύρη μουσική από την Αμερική, τα σπάργανα της ποπ αρτ και οι πειραματισμοί του πρώιμου μοντερνισμού, οι καινούργιες σεξουαλικές νόρμες και η ελευθεριότητα, το μοτίβο της μοιραίας γυναίκας και ο κόσμος του εγκλήματος έρχονται στο προσκήνιο ως έμπνευση στην τέχνη, με φόντο τη διαρκή απειλή της οικονομικής κατάρρευσης, την άνοδο του φασισμού και μια κοινωνία που οδεύει μεθυσμένη προς τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα προμηνύματα αυτής της πορείας προς το σκότος διατρέχουν υποδόρια τη μουσική του Γκούσταβ Μάλερ, γραμμένη δεκαετίες πριν τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, και προλειαίνουν το έδαφος για συνθέτες αυτής περιόδου όπως ο Αλεξάντερ Τσεμλίνσκι και ο Φραντς Σρέκερ, συνιστώντας την πρώτη ύλη στον πολυποίκιλο καμβά της παράστασης.