© Jay Raissis
"Ιφιγένεια εν Αυλίδι" & "Ιφιγένεια εν Ταύροις"
Με τη βραβευμένη "Καλύτερη νέα παραγωγή της χρονιάς" στα φετινά International Opera Awards υποδέχεται η Εθνική Λυρική Σκηνή τη νέα καλλιτεχνική περίοδο. Για πρώτη φορά, στη συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ του Αιξ αν Προβάνς και την Εθνική Όπερα του Παρισιού, ο Ντμίτρι Τσερνιακόφ σκηνοθετεί τις δύο όπερες του Γκλουκ που ξετυλίγουν τον αρχαιοελληνικό μύθο της Ιφιγένειας σε μια ενιαία παράσταση-σχόλιο για τη βυθισμένη στον πόλεμο επικαιρότητα. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύει η σοπράνο Κορίν Γουίντερς. Διευθύνει ο Μίχαελ Χόφστετερ.
Αίθουσα "Σταύρος Νιάρχος", ΚΠΙΣΝ, 19, 22, 27, 30/10.
"Υγρά"
Το εννοιολογικό ντουέτο ΦΥΤΑ –ο Φιλ Ιερόπουλος και ο Φοίβος Δούσος– μαζί με το συνθέτη και μουσικό Γιώργο Δούσο συνθέτουν ένα εμβυθιστικό θέαμα που αναζητά τις συνδέσεις και τις συγγένειες της ανθρώπινης ζωής με το υγρό στοιχείο. Η "χαμένη" γενιά των millennials, που ισορροπεί ανάμεσα στο ναρκισσισμό και την ηττοπάθεια, η woke κουλτούρα, η διάσπαση προσοχής και η εξάρθρωση του χρόνου στη μετα-ιντερνετική κοινωνία μπαίνουν στο μπλέντερ μιας προφορικής όπερας που θα μας κάνει να αναρωτηθούμε "πού χωράμε τελικά;".
Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, 21, 22, 28, 29/10.
"Κουρέας της Σεβίλλης"
H κωμική όπερα του Ροσίνι, που απολαμβάνει αειθαλή δημοφιλία επιστρέφει στη σκηνή διά χειρός Βασίλη Παπαβασιλείου και Νικολέτας Φιλόσογλου και σε μουσική διεύθυνση του Γιώργου Ζιάβρα. Παρόλο που ο συνθέτης γράφει τον "Κουρέα της Σεβίλλης" είκοσι πέντε χρόνια μετά τη Γαλλική Επανάσταση, οι ήρωες του έργου παραμένουν εξαιρετικά επίκαιροι. Όπως σημειώνουν οι δύο σκηνοθέτες: "Στον νέο κόσμο δεν μετρούν η καταγωγή και οι τίτλοι ευγενείας. Αντίθετα, ο δρόμος είναι ανοιχτός για τον προαιώνιο δυνάστη, τον έρωτα. Και για κάτι ακόμα: το παντοδύναμο πια χρήμα". Στο ρόλο του Φίγκαρο, ο Γιώργος Ιατρού.
Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο "Μαρία Κάλλας", 18, 20, 22/10.
"Κυριακάτικο τσάι με τον Μότσαρτ"
Τρεις νέοι λυρικοί τραγουδιστές –οι Νικολέτα Κουτσαμάνη, Γιώργος Χουσάκος, Hlín Leifsdóttir– και ο πιανίστας Νίκος Παρασκάκης καλούν το κοινό σε ένα ταξίδι στον κόσμο του Μότσαρτ, ανθολογώντας δύο από τα πιο τολμηρά και προκλητικά του έργα του, που με την πρεμιέρα τους αναστάτωσαν τους θεατές θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής. Τα δύο αυτά έργα δεν είναι άλλα από τους "Γάμους του Φίγκαρο" και τον "Ντον Τζιοβάνι", σε λιμπρέτο του Λορέντσο ντα Πόντε.
Theatre of the No, από 20/10 και κάθε Κυριακή.
Δείτε όλες τις συναυλίες της εβδομάδας στον οδηγό μουσικής του "α".
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
«Κυριακάτικο τσάι με τον Μότσαρτ»
Μια σειρά από απογεύματα όπερας με αποσπάσματα από τις αριστουργηματικές όπερες του Μότσαρτ: «Οι Γάμοι του Φίγκαρο» και «Ντον Τζιοβάνι». Συμμετέχουν οι λυρικοί τραγουδιστές Νικολέτα Κουτσαμάνη, Γιώργος Χουσάκος, Hlín Leifsdóttir και ο πιανίστας Νίκος Παρασκάκης. Ένα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι στον μαγευτικό κόσμο του Μότσαρτ μέσα από δύο από τα πιο τολμηρά και προκλητικά του έργα. Οι δύο όπερες, οι οποίες όταν πρωτοπαρουσιάστηκαν αναστάτωσαν την κοινωνία της εποχής τους και αμφισβήτησαν τα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα, θα παρουσιαστούν με ερμηνείες που συνδυάζουν με πάθος, χιούμορ και μοναδική εκφραστικότητα το λιμπρέτο του Λορέντσο ντα Πόντε.
«Υγρά»
Μια προφορική όπερα για το τέλος των identity politics που εξερευνά τη σχέση της ανθρωπότητας με το υγρό στοιχείο από το εννοιολογικό ντουέτο ΦΥΤΑ και το συνθέτη και μουσικό Γιώργο Δούσο. Ο ναρκισσισμός της millennial ηττοπάθειας μπαίνει στο μπλέντερ και γίνεται προβιοτικό smoothie. Χάνουμε την αίσθηση του χρόνου. Γινόμαστε μια μετα-ιντερνετική σούπα συνειρμών και στεναγμών. Μπορεί η φροντίδα να γίνει κάτι τερατώδες; Μπορούμε να χωρέσουμε τους εαυτούς μας μέσα σε woke λέξεις; Μπορούμε να βρούμε τη συλλογική ελπίδα μέσα σε μια θάλασσα διάσπασης προσοχής; Έχει νόημα να συζητάμε με τ@ Ψ μας για την κλιματική κρίση; Υπάρχει έστω και κάτι λίγο καυλωτικό στην τεχνητή νοημοσύνη; Μπορούμε να φτιάξουμε μια νέα γλώσσα από αίμα, σάλια και ούρα;
«Ιφιγένεια εν Αυλίδι & Ιφιγένεια εν Ταύροις»
Ο κορυφαίος Ρώσος σκηνοθέτης Ντμίτρι Τσερνιακόφ παρουσιάζει τις δύο σπουδαίες αρχαιόθεμες όπερες του Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ σε μια ενιαία παράσταση. Η ενιαία παρουσίαση των δύο σπουδαίων λυρικών έργων του Κρίστοφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ επιχειρεί να φωτίσει τον πυρήνα της κατάρας των Ατρειδών που αναπαράγει έναν κύκλο ατελείωτης βίας. Πώς το θύμα της Αυλίδας γίνεται ο δήμιος της Ταυρίδας; Αυτό είναι το συγκλονιστικό ερώτημα που θέτει ο Ντμίτρι Τσερνιακόφ, αναζητώντας τις απαντήσεις στην οικογενειακή εστία που στοιχειώνεται από τους νεκρούς της, μέσα από μια αδυσώπητα εξελισσόμενη διαδικασία απανθρωποποίησης, με σύγχρονες απηχήσεις. Για να εικονογραφήσει την τραγική μοίρα του μύθου των Ατρειδών που έχει καταστήσει την οικεία βία ένα παγκόσμιο βίωμα, ο Τσερνιακόφ επιλέγει ως σκηνική εγκατάσταση ένα άχρονο σπίτι - ένα κουφάρι που άλλοτε μοιάζει αδιαφανές και άλλοτε απολύτως διάφανο.
«Κουρέας της Σεβίλλης»
Ο σπουδαίος Βασίλης Παπαβασιλείου υπογράφει τη σκηνοθεσία της κωμικής όπερας του Ροσίνι, σε συνεργασία με τη Νικολέτα Φιλόσογλου. Τη Συμφωνική Ορχήστρα & Χορωδία Δήμου Αθηναίων διευθύνει ο Γιώργος Ζιάβρας. Η μελωδική ευφυία του συνθέτη απογειώνει την ιστορία του Μπομαρσέ από τη δημοφιλή «Τριλογία του Φίγκαρο». Η όμορφη Ροζίνα ζει υπό τη στενή παρακολούθηση του κηδεμόνα της Ντον Μπάρτολο, ο οποίος σκοπεύει να την παντρευτεί με την ενηλικίωσή της. Ωστόσο, τη νεαρή κοπέλα θα ερωτευτεί ο κόμης Αλμαβίβα και μεταμφιεσμένος στον φτωχό φοιτητή Λιντόρο θα τη διεκδικήσει με τη βοήθεια του κουρέα Φίγκαρο, ο οποίος καταρρίπτει κάθε ρεκόρ ευρηματικότητας στην προσπάθειά του να βάλει τον κόμη στο σπίτι του Μπάρτολο για να δει την αγαπημένη του: τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς τα πάθη εντείνονται και οι επιθυμίες των πρωταγωνιστών έρχονται σε σύγκρουση, όμως το τέλος είναι αίσιο και η αγάπη θριαμβεύει, όπως άλλωστε και η απολαυστική μουσική του Ροσσίνι.
