Οι τέσσερίς σας κατάγεστε από διαφορετικές χώρες. Πώς συναντηθήκατε και αποφασίσατε να ξεκινήσετε ένα συγκρότημα;
Ζούσαμε όλες στο Λονδίνο και γνωριστήκαμε μέσα από διάφορους κοινούς φίλους. Η Serra (Petale, κιθάρα) είχε ξεκινήσει να φτιάχνει κάποια demos για το πρότζκετ, όταν γνώρισε σε ένα πάρτι την Agustina Ruiz (keytar, synthesisers). Η Josefine (Jonsson, μπάσο) γνώριζε ήδη τη Serra για χρόνια μέσω κοινών φίλων, και εγώ έμαθα για την μπάντα από κάποιους άλλους επίσης κοινούς φίλους που είδαν ένα κάλεσμα στο Facebook!
Ποιες είναι οι διαφορετικές επιρροές, τα backgrounds και τα στοιχεία που κάθε μία από εσάς φέρνει στις Los Bitchos;
Όλες μεγαλώσαμε ακούγοντας κάποια παρόμοια πράγματα, αλλά και κάποια εντελώς διαφορετικά. Η Agustina είναι από την Ουρουγουάη, ενώ η Serra από την Αυστραλία με μητέρα που κατάγεται από την Τουρκία οπότε μεγάλωσε με πολλή μουσική από τη χώρα της. Η Josefine είναι Σουηδή, οπότε υπάρχει οπωσδήποτε και λίγη σουηδική ποπ στο μείγμα! Τέλος, εγώ μεγάλωσα στο Ηνωμένο Βασίλεια και όσο μεγάλωνα κυρίως έπαιζα σε πανκ και noise μπάντες. Είναι ένα πραγματικό μείγμα διαφορετικών πραγμάτων και συνεχώς εμπνεόμαστε από την διαφορετική μουσική που ακούμε.
Πώς επιλέξατε το όνομα Los Bitchos; Έχει να κάνει με την επανάκτηση ενός υποτιμητικού όρου;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν το σκεφτήκαμε τόσο πολύ. Ήρθε αυθόρμητα στη Serra και απλά νιώσαμε πως ήταν το σωστό!
Γιατί αποφασίσατε να παίζετε μόνο instrumental;
Το πρότζεκτ είχε πάντα αυτό το σκοπό. Η Serra είχε εμπνευστεί από μία συλλογή με τίτλο "The Roots of Chicha (Psychedelic Cumbias From Peru)" και την είχε τραβήξει αυτού του είδους η μουσική.
Η πρώτη μου σκέψη όταν άκουσα τη μουσική σας ήταν "επιτέλους, ανόθευτη, ειλικρινής και ανέμελη διασκέδαση". Πιστεύετε πως η χαρά και διασκέδαση λείπουν από τις ζωές μας; Χρησιμοποιείτε τη μουσική για να διοχετεύσετε την ανεμελιά σας ή είναι μια έκφραση του τρόπου ζωής σας;
Είναι πολύ γλυκό ότι οι άνθρωποι λαμβάνουν αυτό από τη μουσική μας και μας γεμίζει και εμάς με χαρά. Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις και ανισότητες και είναι σημαντικό να φέρνουμε ευγένεια και χαρά στη ζωή, αλλά και να ενημερωνόμαστε για τα τρέχοντα, να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να παίρνουμε θέση για τα πιστεύω μας.
Ποια ήταν η δημιουργική διαδικασία που ακολουθήσατε για το νέο σας δίσκο με τίτλο "Talkie Talkie"; Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις αλλά και οι ωραίες στιγμές;
Η Serra δούλευε πάνω σε ένα σωρό ντέμος τα οποία είχε πρωτοφτιάξει πριν πολύ καιρό και διαλέξαμε τα επικρατέστερα ώστε να τα δοκιμάσουμε στις πρόβες τον περασμένο Φεβρουάριο. Περάσαμε έναν μήνα δουλεύοντας πάνω στο πώς θα τα παίξουμε και αναπτύσσοντάς τα. Κάποια κομμάτια έδεσαν πολύ γρήγορα, χωρίς μεγάλη απόκλιση από τα αρχικά ντέμος, ενώ άλλα πέρασαν ένα μεγαλύτερο ταξίδι. Έπειτα, τα δώσαμε στον Oli Barton-Wood, τον παραγωγό μας, ο οποίος τα ανέπτυξε ακόμα περισσότερο. Στο στούντιο διασκεδάσαμε πολύ δοκιμάζοντας διαφορετικούς ήχους! Όλες νιώθαμε αρκετά έτοιμες μπαίνοντας στο στούντιο, οπότε μπορέσαμε να απολαύσουμε τη διαδικασία και να πάρουμε το χρόνο μας να πειραματιστούμε, ξέροντας ότι δουλεύουμε σε ένα έτοιμο υλικό.
Στο "Talkie Talkie" έχετε προσθέσει μια αίσθηση 80s, ειδικά στο εξώφυλλο. Πώς σχολιάζετε την νέα στροφή της μουσικής σκηνής προς αυτή τη δεκαετία, τόσο όσον αφορά τη μουσική όσο και το στιλ; Ποιες πλευρές της σας ενέπνευσαν περισσότερο;
Υπάρχουν σίγουρα στοιχεία στην παραγωγή που θυμίζουν τα 80s, αλλά κυρίως αναμειγνύονται με άλλους ήχους. Δεν θέλαμε με κανέναν τρόπο να κάνουμε ένα "80s themed" δίσκο. Ωστόσο, αγαπάμε αυτή τη δεκαετία για τη μουσική, τη μόδα, τις ταινίες και τις σειρές. Βγήκε τόση απίστευτη τεύχη εκείνη τη δεκαετία, που πράγματι ενέπνευσε το όραμά μας για το εξώφυλλο του δίσκου!
Δουλέψατε με τον Oli Barton-Wood (γνώρισμος από τις δουλειές του με άλλους ανερχόμενους καλλιτέχνες όπως τους Wet Leg και τη Nilüfer Yanya). Πώς ήταν η συνεργασία σας και πώς ωφέλησε τον τελικό ήχο του άλμπουμ;
Ο Oli ήταν πολύ αφοσιωμένος σ' αυτό τον δίσκο από την αρχή του. Μας έστειλε ένα τόσο γλυκό μέιλ για να εκφράσει το ενδιαφέρον του, και τον είχαν αναφέρει ήδη κάποιοι καλοί μας φίλοι. Δουλέψαμε μαζί του κάποια κομμάτια στα RAK Studios του Δυτικού Λονδίνου πέρσι τον Σεπτέμβριο και νιώθαμε πάρα πολύ ενθουσιασμένες ως προς το να συνεργαστούμε σε ολόκληρο το δίσκο. Έφερε τόσο ενθουσιασμό στη διαδικασία, πραγματικά αντιλήφθηκε το όραμά μας και μπόρεσε να μας βοηθήσει να το πάμε στο επόμενο επίπεδο και να το πραγματοποιήσουμε. Στο φινάλε, ήταν πολύ διασκεδαστικό να συνεργαζόμαστε μαζί του.
Φανταστείτε πως παίζετε ένα DJ set για το φανταστικό κλαμπ "Talkie Talkie". Ποια τραγούδια δεν λείπουν από τη λίστα σας;
Anita Ward - Ring My Bell
Laura Brannigan - Self Control
Abba- Gimme gimme gimme ( A Man After Midnight)
Simple minds- Glittering Prize
Madonna- Holiday
B-52 - Return to Dreamland (Instrumental)
azzanova - Fedimes Flight
Diogo Strausz- Diexa a Gira Girar
Tony Wilson - I like your style
Metallica- Wherever I May Roam
Υπάρχουν άλλα μουσικά είδη που σχεδιάζετε ή θα θέλατε να εξερευνήσετε στους επόμενους δίσκους σας;
Ω, είμαι σίγουρη πως μια αφθονία πραγμάτων θα έχει διεισδύσει στους εγκεφάλους μας μέχρι να μπούμε στο στούντιο για τον τρίτο μας δίσκο!
Η ομόηχη λέξη "Pista" στα ελληνικά χρησιμοποιείται με την έννοια της σκηνής, του "dancefloor", κάτι οποίο βρίσκω πολύ ταιριαστό στο τραγούδι σας "Pista (Fresh Start)". Μιας και είστε ιδιαίτερα εκφραστικές ως περφόρμερ, ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι του να βρίσκεστε στη σκηνή;
Αποκλείτε, δεν το ξέραμε αυτό! Νομίζω ότι το αγαπημένο μας μέρος είναι η ατμόσφαιρα κάθε σόου, η ενέργεια ανάμεσά μας αλλά και με το κοινό και φυσικά το να βλέπουμε ανθρώπους να χορεύουν και να περνούν όμορφα.
Έχετε δηλώσει πως θα θέλατε να γυρίσετε στη Μύκονο το βίντεο κλιπ για το τραγούδι "Lindsey going to Mykonos". Υπάρχει κάποιο σχέδιο να ταξιδέψετε ως εκεί μιας και θα είστε στην Ελλάδα; Και πώς προέκυψε αυτός ο τίτλος;
Θα το ΛΑΤΡΕΥΑΜΕ αν είχαμε τον χρόνο να πεταχτούμε στην Μύκονο όσο θα βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Ελπίζω μια μέρα να το καταφέρουμε... Όσο για τον τίτλο, τον εμπνευστήκαμε όταν η Lindsey Lohan άνοιξε ένα κλαμπ στο νησί και γύρισε ένα ριάλιτι σχετικά μ' αυτό.
Τι προσδοκίες έχετε από το επερχόμενο live σας και το ελληνικό κοινό; Ενθουσιάζεστε για κάποιον από τους καλλιτέχνες πλάι στους οποίους θα παίξετε στο πλαίσιο του Plissken;
Το line up είναι φανταστικό! Ανυπομονούμε ιδιαιτέρως να δούμε τις Labrini Girls, που ανήκουν στην ίδια δισκογραφική με εμάς, το ίδιο και τους Viagra Boys με τους οποίους έχουμε παίξει ήδη σε κάποια φεστιβάλ. Θα είναι μια υπέροχη μέρα! Είμαστε ενθουσιάσμενες που θα έρθουμε επιτέλους στην Ελλάδα και θα τους γνωρίσουμε όλους.
Διαβάστε Επίσης
