21 χρόνια μετά την εμβληματική συναυλία του 2003, ο Brian Molko και ο Stefan Olsdal ανέβηκαν στη σκηνή του Λυκαβηττού (1/8) στο πλαίσιο των Rockwave Nights, αναβιώνοντας τις παλιές δόξες και επιβεβαιώνοντας σε ένα κατάμεστο θέατρο την σχέση που έχουν οι Έλληνες φαν με τους Placebo.
Μετά το ζέσταμα από τους Big Special και πριν ανέβουν στη σκηνή, μάς ζήτησαν να μήν περάσουμε όλη την ώρα να βιντεοσκοπούμε τη συναυλία (γνωστή η απέχθεια του Molko για τα κινητά) διότι "τα κινητά δυσκολεύουν τη ζωή της μπάντας που προσπαθεί να συνδεθεί με το κοινό". Ανάμεσα σε παλιούς και νεαρότερους φαν εντυπωσιάστηκα - από τη βιασύνη μου - με το γεγονός ότι κάτι τέτοιο μπορεί και να λειτουργούσε.
Η μαγεία των Placebo έγκειται στο γεγονός ότι μπορούν να σε κάνουν τη μία στιγμή να κοπανιέσαι και την επόμενη να συγκινείσαι. Κάτι τέτοιο συνέβη και την Πέμπτη το βράδυ ξεκινώντας με το "Taste In Men", και συνεχίζοντας με τραγούδια όπως "Beautiful James", "Scene of the Crime", "Happy Birthday in the Sky" και "Bionic". Και παρά το μήνυμα των Placebo στις οθόνες για τη χρήση κινητών τηλεφώνων, κάτι τέτοιο δεν λειτούργησε όταν ακούστηκε η πρώτη νότα του "Every You Every Me", ένα κομμάτι που πάντα ξεσηκώνει τους φαν (εδώ που τα λέμε αυτό συμβαίνει και ας μην είσαι φαν). Αναστάτωσαν το κοινό με το "Try Better Next Time", στο οποίο ο Brian αντικατέστησε τον στίχο "cry better next time" με το "free Palestine", και έκλεισαν με τη διασκευή του "Running Up That Hill".
Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, χάσαμε το μέτρημα στο πόσες κιθάρες άλλαξαν κατά τη διάρκεια της συναυλίας, και ένα είναι σίγουρο· με την εμφάνισή τους αυτή στο Λυκαβηττό, οι Placebo απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι η αγάπη του ελληνικού κοινού γι' αυτούς είναι αδιαμφισβήτητη.
Δείτε φωτογραφίες από τη βραδιά
Διαβάστε Επίσης
