Το Athens Jazz, ο μακροβιότερος τζαζ ελληνικός θεσμός επιστρέφει στο "σπίτι" του, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, μεγαλύτερο από ποτέ. Για πρώτη φορά στην ιστορία του φεστιβάλ, το φετινό Athens Jazz "απλώνει" τον προγραμματισμό του σε εννέα μέρες γεμάτες μουσική, από τις 26 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου, με ταλαντούχους προσκεκλημένους από την εγχώρια και τη διεθνή σκηνή. Tην Τρίτη 28/5 το κοινό της Αθήνας θα έχει την έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τον Ελβετό Louis Matute με το Large Ensemble του, που έρχονται για πρώτη φορά στην Αθήνα για να παρουσιάσουν το "δικό” τους folklore, με όχημα την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους ("Our Folklore"). Λίγο πριν την έναρξη του φεστιβάλ ο ανερχόμενος τζαζ κιθαρίστας μίλησε στο "α" για τη μουσική του οικογένεια, που γνώρισε στις σπουδές του και όσα ονειρεύεται να καταφέρει.
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιδιώξεις μια καριέρα στη μουσική;
Όταν ήμουν μικρός ονειρευόμουν να περιοδεύω με τη μπάντα και τους φίλους μου, να κάνω καλή μουσική και να γνωρίζω διαφορετικές κουλτούρες. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που ήθελα να γίνω μουσικός.
Γιατί επέλεξες την κιθάρα;
Στην αρχή, έπαιζα σε διάφορα ροκ συγκροτήματα, αλλά με συγκίνησε πολύ η κιθάρα όταν ξεκίνησα να παρακολουθώ μαθήματα flamenco. Αργότερα, ανακάλυψα τον Django Reinhardt. Πάντα πίστευα ότι η κιθάρα είναι το καλύτερο όργανο στον πλανήτη.
Ποιοι καλλιτέχνες ήταν η μεγαλύτερη έμπνευση για εσένα, σαν κιθαρίστα και συνθέτη;
Σαν κιθαρίστας θα έλεγα ο Pedro Martins, ο Kurt Rosenwinkel και ο Paco de Lucia. Έχω επηρεαστεί βαθιά και από σπουδαίους Βραζιλιάνους συνθέτες όπως ο Milton Nascimento και ο Jorge Ben Jor αλλά και από μουσουργούς της κλασικής, της αναγεννησιακής μουσικής και κινήματος του ρομαντισμού. Από την ποπ σκηνή θα έλεγα ότι ο Τζέιμς Μπλέικ έπαιξε τεράστιο ρόλο στον τρόπο σύνθεσης μου.
Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το τελευταίο σου άλμπουμ, "Small variations from the previous day";
Ο τίτλος είναι μια υπενθύμιση ότι πρέπει κανείς να παίρνει τον χρόνο του με τα πράγματα και να μην κατακλύζεται από συναισθήματα. Σαν αντίδοτο στο δράμα. Γιατί στη μουσική πάντα ψάχνουμε για αδρεναλίνη και αυτό μπορεί να προκαλέσει πολύ πόνο. Ήμουν πολύ χαρούμενος για τον τρόπο με τον οποίο αγκαλιάστηκε το άλμπουμ, από το κοινό και από τον Τύπο. Είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε αυτή τη δουλειά σε μερικά από τα πιο διάσημα φεστιβάλ τζαζ στη Γαλλία.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείς όταν γράφεις κάτι νέο;
Δουλεύω τα πάντα μόνος μου και αργότερα ενορχηστρώνουμε τα κομμάτια μαζί στις πρόβες αν χρειαστεί. Κάθομαι με τις ώρες στο στούντιο με την κιθάρα μου και γράφω για όλα τα όργανα με την κιθάρα.
Ποιο είναι οι μουσικοί του Large Ensemble;
Είναι όλοι κοντινοί φίλοι από το Μουσικό Πανεπιστήμιο της Λωζάνης, στην Ελβετία. Ήμασταν πολύ καλή ομάδα κατά τη διάρκεια των σπουδών μας εκεί. Είναι όλοι φοβερά ικανοί και καταξιωμένοι μουσικοί της ελβετικής και της γαλλικής τζαζ σκηνής.
Πώς νιώθετε για την επερχόμενη εμφάνιση σας στο Athens Jazz, την Τρίτη 28/5;
Ανυπομονούμε πραγματικά για αυτό το σόου, και ακόμη περισσότερο επειδή θα είμαστε στην Αθήνα με τον Léon και την ομάδα του, είμαστε με όλους στενοί φίλοι [σ.σ. ο λόγος για τον Léon Phal που επίσης συμμετέχει με το κουιντέτο του στον προγραμματισμό του 23ου Athens Jazz (29/5)]. Θα είναι πολύ διασκεδαστικό και όλοι οι φίλοι μου λένε ότι η Αθήνα είναι μια απίστευτη πόλη!
Και τι έχετε ετοιμάσει για το αθηναϊκό κοινό;
Θα παίξουμε έναν συνδυασμό από καινούργια τραγούδια και κάποια από τον τελευταίο μας δίσκο που ονομάζεται "Our Folklore".
Παρακολουθείς καθόλου την ελληνική τζαζ σκηνή;
Ξέρω μόνο τους The Next Step Quintet και τον Πέτρο Κλαμπάνη, αλλά δεν έχω παρακολουθήσει κάτι πέρα από αυτό. Ντρέπομαι! (γέλια)
Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου τώρα;
Να συνεχίσω να κάνω καλή μουσική και να είμαι αληθινό και ειλικρινής στον τρόπο που παίζω και συνθέτω.
Περισσότερες πληροφορίες
Athens Jazz 2024 - Ημέρα 3η
Η βραδιά ξεκινά με την Júlia Karosi που, μαζί με το κουαρτέτο της, ενσωματώνει μοναδικά τη μουσική παράδοση και τα folk τραγούδια της Ουγγαρίας σε ένα κλασικό τζαζ περιβάλλον. Η σκυτάλη περνά σε ακόμα μία ιδιαίτερη μουσική σύνδεση, εκείνη που καταφέρνει με χαρακτηριστική ευκολία ο Γάλλος μουσικός Léon Phal: ο γκρουβάτος ήχος του έχει μεν διάχυτη την αίσθηση της παρουσίας ηλεκτρονικών στοιχείων, στην πραγματικότητα όμως το αποτέλεσμα προκύπτει με απόλυτα αναλογικό τρόπο, μέσα από τις ευρεσιτεχνίες του ταλαντούχου κουιντέτου του. Για το τέλος, η σκηνή ανήκει στον «άνθρωπο με το κόκκινο τρομπόνι», τον αεικίνητο Nils Landgren, που με τη Funk Unit του, ένα από τα σημαντικότερα jazz-funk σχήματα της Σουηδίας, κάνουν κάθε live να μοιάζει με απολαυστικό φόρο τιμής στους μεγάλους της funk σχολής.