Alkyone, από τι "υλικά" είναι φτιαγμένο το μουσικό σύμπαν σου;

Η τραγουδοποιός που πρωτοακούσαμε στις πιο απόκοσμες διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών και νανουρίσματα για να μας συνεπάρει αργότερα με την πρώτη της δισκογραφική δουλειά, "Exit Sign", μιλάει στο "α". Αφορμή γι’ αυτή τη συζήτηση η συμμετοχή της στον προγραμματισμό του 6ου Athens Music Week, τόσο στο συνεδριακό μέρος του προγραμματισμού όσο και στις showcase συναυλίες. Πιο συγκεκριμένα, στις 23/5, θα πάρει μέρος στη συζήτηση "Artists Unplugged: Raw Talk on Breaking Through", στο Purifier της Τεχνόπολης, μαζί με τους La Chica, Barrice και Saske (4 μ.μ. ). Την ίδια μέρα έρχεται για ένα "πιο intimate" live στο "Arch" (11 μ.μ.)

Μπορείς να μας πεις δυο λόγια για τα πρώτα μουσικά σου βήματα και τη δημιουργία του πρώτου σου δίσκου;
Καταρχάς, πολύ καλησπέρα κι ευχαριστώ για τη φιλοξενία! Τα πρώτα μουσικά βήματα ήταν η μουσική που ακουγόταν πάντα μες στο σπίτι, ο μπαμπάς μου με το ακορντεόν του, η γιαγιά κι ο θείος που τραγουδούσαν, το πιάνο στο ωδείο και η υπέροχη δασκάλα μου, οι πρώτες συναυλίες, η αίσθηση ότι μοιράζομαι κάτι μεγαλύτερο από μένα και ότι ανήκω κάπου. Όσο για το άλμπουμ, αυτό ξεκίνησε λίγο πριν τον covid, συνεχίστηκε μέσα σε όλη αυτή την περίοδο και ολοκληρώθηκε ουσιαστικά στο τέλος της. Ήταν περίεργο να δουλεύεις πάνω σε κάτι τέτοιο μέσα σε όλο αυτό το χάος. Από την άλλη όμως, λειτούργησε ως μεγάλη ψυχοθεραπεία, αφού μας έπαιρνε μακριά από όλο το άγχος εκείνης της περιόδου και μας μετέφερε σε έναν κόσμο δημιουργικότητας, δίχως περιορισμούς κι όπου όλα είναι πιθανά, αρκεί να τα ονειρευτείς.

Ποια ήταν τα συναισθήματα που έφερε η κυκλοφορία του "Exit Sign";
Όταν ολοκληρώθηκε το άλμπουμ, πραγματικά δε μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Το ακούγαμε μετά και ήταν λες και το είχε κάνει άλλος. Έγινε με τόση αγάπη και λαχτάρα και όταν το μοιραστήκαμε, αυτά διπλασιάστηκαν. Αισθάνομαι βαθύτατα ευγνώμων σε όσους ανθρώπους αφιέρωσαν χρόνο για να ακούσουν, να στηρίξουν και να βρει ο καθένας το δικό του χώρο και μικρόκοσμο εκεί μέσα.

Ποιες ήταν οι επιρροές του δίσκου;
Δύσκολη ερώτηση αυτή, γιατί ήταν πολλές και δεν ήταν μόνο μουσικές. Το άλμπουμ θαρρώ πως έχει indie, cinematic και folk στοιχεία, ωστόσο είναι βαθύτατα επηρεασμένο από εικόνες, αναμνήσεις, ταινίες, βουνά, ποτάμια, το μέρος όπου έχω μεγαλώσει. Πολλές φορές ήταν λες και κάναμε post - production σε ταινία, παρά σε άλμπουμ! 

Από τι "υλικά" είναι φτιαγμένο το μουσικό σύμπαν της Alkyone;
Τι όμορφη ερώτηση αυτή! Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ η αλήθεια είναι και δεν ξέρω να σου πω. Μπορώ μόνο να πω από τι ελπίζω ότι είναι φτιαγμένο. Ελπίζω από μυρωδιές δέντρων, πράσινο και γαλάζιο, καλοκαιρινή βροχή, ανθρώπους, ταξίδια από μέσα προς τα έξω, αγάπη, φως και λίγη αστερόσκονη!

Τι είναι αυτό που σε κινεί να γράφεις;
Μπανάλ θα ακουστεί αυτό, αλλά τα πάντα! Οτιδήποτε έξω και μέσα έχει ομορφιά. Άλλοτε γράφεις για αυτή κι άλλοτε για όσα την κρύβουν. 

Ποια είναι η σχέση σου με την ελληνική μουσική παράδοση; 
Η σχέση μου με την ελληνική παράδοση ξεκίνησε από τα γεννοφάσκια μου. Ο μπαμπάς μου αγαπούσε κι εξακολουθεί να αγαπάει πολύ την παραδοσιακή μουσική, κι έτσι έπαιζε συχνά παραδοσιακά κι έβαζε δίσκους στο σπίτι και στο αμάξι. Εγώ από την άλλη, δεν ήμουν ιδιαίτερη φαν. Με τα χρόνια όμως, άρχισα να τα αγαπάω και να τα καταλαβαίνω αλλιώς. Και κάθε φορά που τα τραγουδούσα, ειδικά μαζί με άλλους ανθρώπους, δεν ξέρω, απλά ένιωθα ότι ήταν κάτι πολύ φυσικό.

Ποια ανάγκη σε ωθεί να παίξεις και να πειραματιστείς με αυτά τα παραδοσιακά ιδιώματα;
Πάντα μου άρεσε να ακούω πράγματα που ήταν οικεία στα αυτιά μου, με μια άλλη προσέγγιση. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά δημιουργική διαδικασία το να προσπαθείς να προσεγγίσεις πράγματα που έχεις ακούσει άπειρες φορές με έναν εναλλακτικό τρόπο. Οπότε, το κάνω γιατί το χαίρομαι. Αν αφήσεις τη φαντασία ελεύθερη, υπάρχουν ατελείωτοι δρόμοι που μπορείς να ακολουθήσεις. Κι έχει τόσα πολλά να σου προσφέρει, δημιουργικά και ψυχικά. Τα παραδοσιακά κομμάτια είναι ένας θησαυρός και το να προσπαθώ να τα αγκαλιάσω αλλιώς, πιστεύω ότι είναι κάτι που θα συνεχίσω να κάνω για πολύ ακόμα καιρό.

Πόσο σημαντικές είναι πρωτοβουλίες σαν το Athens Music Week για την καλλιτεχνική κοινότητα και την μουσική βιομηχανία;
Πολύ! Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι, νέοι ηλικιακά και μη, που έχουν να προσφέρουν ένα σωρό όμορφα πράγματα και δεν τους δίνεται η δυνατότητα και το βήμα για να το κάνουν. Νιώθω ότι εκτός από τους ανθρώπους που ήδη προσφέρουν και γνωρίζουμε όλοι λίγο πολύ, θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στο να ανακαλύπτουμε και καινούργιες μουσικές, καινούργιους ανθρώπους, καινούργιους δρόμους. Το Athens Music Week πιστεύω ότι αποτελεί τη σπίθα ακριβώς για αυτό το μουσικό άνοιγμα!

Εσύ, πώς βλέπεις τα πράγματα στην εγχώρια εναλλακτική μουσική σκηνή; 
Βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας αυξανόμενα μουσικός πειραματισμός και χαίρομαι απείρως για αυτό. Ωστόσο, νιώθω ότι έχουμε πολύ ακόμα δρόμο να διανύσουμε. Αυτό που ονειρεύομαι είναι αύριο μεθαύριο να ακούω τραγούδια και μουσικές που θα γίνονται αγωγοί φωτός και παραγωγές με φαντασία και χαρακτήρα που θα τις στηρίζουν. Θα ήθελα να μην αισθανόμαστε ότι "αυτά μόνο στο εξωτερικό γίνονται” και να γίνουμε ίσως ακόμα πιο τολμηροί σε αυτά που ονειρευόμαστε μουσικά, χωρίς να σκεφτόμαστε αν θα πουλήσει κάτι ή όχι. 

Νιώθεις κομμάτι της;
Δύσκολο να το πω αυτό, διότι ο καθένας κάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Για να είμαι ειλικρινής, δε θεωρώ αυτό που πράττω μουσικά κομμάτι καμίας σκηνής και είναι απελευθερωτικό αυτό. Αν πω ότι ανήκω κάπου, το μυαλό μου, όσο έχουμε γνωριστεί εγώ κι αυτό, θα απορρίψει να πειραματιστεί με οτιδήποτε είναι πολύ μακριά από εκείνο. Οπότε, προτιμώ να σκέφτομαι ότι ανήκω παντού και πουθενά.

Ποια είναι τα σχέδια για το μέλλον και ποιο είναι το πιο τρελό, μουσικό σου όνειρο;
Το μέλλον είναι μια τεράστια θάλασσα κι εγώ είμαι ακόμα στην αμμουδιά με το ένα δαχτυλάκι να ακουμπάει το νερό! Υπάρχουν ένα σωρό ιδέες που έχουμε κατά νου και ειλικρινά, ελπίζω να έχουμε τη δυνατότητα και να είμαστε όλοι καλά να τις υλοποιήσουμε. Προς το παρόν, έχουμε ηχογραφήσει αρκετά νέα πράγματα και περιμένουμε να τα μοιραστούμε με περίσσια χαρά! Παράλληλα, έχουμε κάποιες προγραμματισμένες συναυλίες μέσα στο καλοκαίρι, οι οποίες θα ανακοινώνονται σταδιακά. Όσο για το πιο τρελό μου μουσικό όνειρο είναι κάποια μέρα η μουσική που θα μοιράζομαι να κάνει το μέγιστο δυνατό καλό. Αδυνατώ να το περιγράψω ακριβώς, αλλά το έχω ονειρευτεί πολλές φορές. Ξέρεις, όταν φύγω από εδώ όπως όλοι μας, να μπορώ να πω ότι αξιοποίησα ό,τι μου δόθηκε για κάτι μεγαλύτερο από το εγώ μου. Ότι βοήθησα κάπως να γίνει και η ζωή του διπλανού μου καλύτερη. Τώρα, πες το μουσικό όνειρο, όνειρο ζωής ή όπως αλλιώς, αλλά αυτό είναι, αυτό ονειρεύομαι. 

Πώς νιώθεις για τη συμμετοχή σου στο AMW;
Χαίρομαι πάρα πολύ που θα συμμετέχω στο φετινό Athens Music Week! Όχι μόνο για το συναυλιακό του κομμάτι, αλλά και για το ότι θα παρακολουθήσω η ίδια και θα γνωρίσω άλλους ανθρώπους. Για τη βραδιά στο "Arch", στις 23/5, αποφασίσαμε να έρθουμε εναλλακτικά αυτή τη φορά και να παίξουμε trio, ο Θοδωρής στο τσέλο, ο Θύμιος στην κιθάρα κι εγώ στο πιάνο. Έχουμε ετοιμάσει μια τελείως εναλλακτική ενορχήστρωση των κομματιών και μια πιο intimate και grounded προσέγγιση, ενώ θα ακουστούν και κομμάτια που θα μοιραστούμε για πρώτη φορά. Οπότε, τα λέμε εκεί!