©Θράσος Ειρήνης
Τον έχουν αποκαλέσει – κι όχι άδικα – "Νονό του Swing". Ο λόγος για τον Ray Gelato, που μυήθηκε στην jazz, στο swing και την R&B των '50s μέσα από τη συλλογή δίσκων του πατέρα του κι έμελλε να είναι εκείνος που ξανάφερε στην επιφάνεια την εμβληματική μουσική εκείνων των δεκαετιών. O Βρετανός με το μεσογειακό ταπεραμέντο έρχεται στο Half Note Jazz Club, από την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου έως και τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίουιου, για να μας χαρίσει ρυθμό, χιούμορ, και καλή διάθεση, παρουσιάζοντας το εξαιρετικό του Swing Quartet με το οποίο έχει κάνει τεράστια επιτυχία τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη.
Ο Ray Gelato, με αφορμή την σύντομη επιστροφή του στην Ελλάδα, μάς δίνει μία ιδεά για το τι θα παρακολουθήσουμε στη σκηνή του Half Note, σχολιάζει την καθοριστική συνεργασία του με τον Claire Martin, περιγράφει την σύγχρονη τζαζ σκηνή, και εκτός από το ταλέντο του στη μουσική, μάς μιλά και για ένα άλλο κρυφό ταλέντο, αυτό στη μαγειρική.
Πώς αντιμετωπίζετε το προσωνύμιο "Νονός του swing";
Ομολογώ ότι μου αρέσει, αν και δεν έδωσα στον εαυτό μου αυτό το όνομα, όπως γνωρίζετε. Βοηθάει να δίνω ταυτότητα σε αυτό που κάνω.
Τι σας αρέσει περισσότερο στην ιταλική κουλτούρα από την οποία αντλείτε ένα μεγάλο μέρος του ρεπερτορίου σας;
Μου αρέσει το φαγητό, οι άνθρωποι και η μουσική που έχει το ιταλικό πνεύμα.
Απ' όλες τις συνεργασίες σας αυτά τα χρόνια, ποια υπήρξε η πιο καθοριστική;
Ήταν πολλοί αλλά νομίζω με τον υπέροχο τραγουδιστή της τζαζ Claire Martin είναι σίγουρα μοναδική! Είχαμε μια παράσταση ντουέτο που ήταν πραγματικά διασκεδαστικό. Οι φωνές μας ταίριαξαν τόσο καλά.
Δώστε μας μια ιδέα για το πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε στο Half Note Jazz Club.
Θα είναι λίγο πολύ ένα μείγμα από πρωτότυπα τραγούδια μου, μερικά κλασικά που ο κόσμος ξέρει και αγαπά, συν κάποια χαρακτηριστικά από τενόρο σαξόφωνο. Είναι ένα μικτό, ενδιαφέρον πρόγραμμα τζαζ, με πολλά swing και Rhythm and Blues.
Οι επισκέψεις σας στην Ελλάδα ξεκινάνε από παλιά. Πώς θα περιγράφατε το κοινό της Ελλάδας;
Νομίζω ότι πρωτοήρθα στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του '80! Συνηθίζαμε να παίζουμε σε έναν χώρο που ονομάζεται "Blues Hall". Το κοινό στην Ελλάδα ήταν πάντα υπέροχο για μένα και πάντα εκτιμούσε τη μουσική μας. Χαίρομαι που συνεχίζω να έρχομαι μετά από όλα αυτά τα χρόνια και οι άνθρωποι συνεχίζουν να εκτιμούν τη μουσική.
"Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι νέοι παίκτες σήμερα εκεί έξω, αλλά δεν υπάρχει το υπόβαθρο προπόνησης που είχε κάποιος σαν εμένα, ενώ εξελισσόταν ως μουσικός. Πολλά από αυτά τα παιδιά βγαίνουν από το κολέγιο με περισσότερη τεχνική από κάποιον άλλον σπουδαίο παίκτη".
Πώς βλέπετε τη σύγχρονη τζαζ σκηνή; Θα ζήσουμε τα νέα roaring 20's με ένα revival του swing;
Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι νέοι παίκτες σήμερα εκεί έξω, αλλά δεν υπάρχει το υπόβαθρο προπόνησης που είχε κάποιος σαν εμένα, ενώ εξελισσόταν ως μουσικός. Πολλά από αυτά τα παιδιά βγαίνουν από το κολέγιο με περισσότερη τεχνική από κάποιον άλλον σπουδαίο παίκτη. Ωστόσο, δεν σημαίνει πολλά όταν δεν μπορείς να πεις κάτι με το όργανό σου λόγω έλλειψης εμπειρίας. Δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής νεότερους παίκτες στη σύγχρονη τζαζ σκηνή με τις δικές τους φωνές και επίσης δεν αισθάνομαι ότι η μουσική επικοινωνεί πολύ με τον κόσμο. Όσο για μια αναβίωση του swing, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουμε νεαρά συγκροτήματα στην Ευρώπη που παίζουν ήδη μουσική από τη δεκαετία του 1920/30 και το κάνουν επίσης καλά.
Πώς φαντάζεστε την τζαζ σε δέκα χρόνια;
Σχεδόν το ίδιο με τώρα, αλλά δυστυχώς με λιγότερους χώρους για lives και επίσης περισσότερους ανόητους κανονισμούς και γραφειοκρατία, που "σκοτώνουν" τη ζωντανή μουσική.
Εκτός από την αγάπη σας για τη μουσική, φαίνεται ότι αγαπάτε και τη μαγειρική. Πώς τα συνδυάζετε;
Έχω μόνο ένα βιβλίο μαγειρικής που έχει εξαντληθεί! Τώρα μαγειρεύω κυρίως για τους φίλους και την οικογένειά μου. Είναι παρόμοιο με το να παίζεις μουσική καθώς αυτοσχεδιάζεις και δεν υπάρχουν δύο ίδιες συνταγές.
Αν έπρεπε να διαλέξετε: Το καλύτερο σαξόφωνο ή το νοστιμότερο πιάτο του κόσμου;
Το νοστιμότερο πιάτο!
Διαβάστε Επίσης
