Μιαν από κάθε άποψη αξιομνημόνευτη εμπειρία αποτέλεσε για περισσότερους από 8.000 θεατές το λαμπερό Γκαλά Βέρντι, που προσέφερε η Εθνική Λυρική Σκηνή στο Παναθηναϊκό Στάδιο το Σαββατόβραδο της 10/7 και σηματοδότησε την επιστροφή στα ζωντανά θεάματα. Το γκαλά, που υλοποιήθηκε με τη στήριξη της δωρεάς του «Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος» για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της ΕΛΣ, δεν είχε τίποτε να ζηλέψει από αντίστοιχα events του εξωτερικού (π.χ. Σενμπρούν κλπ.), που συνιστούν ποιοτικά εμπορικά προϊόντα ευρείας απήχησης.
Ανταποκρινόμενοι σε μιαν άσκηση διοργάνωσης τεράστιας κλίμακας και σε πολλαπλά επίπεδα, οι άνθρωποι της Λυρικής αρίστευσαν. Υπό ευχάριστες καιρικές συνθήκες (παρά τα κάποια έντονα ρεύματα αέρα), η υποδειγματική τήρηση των κανόνων ασφαλείας και υγιεινής συνδυάσθηκε με ένα υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, δικαιώνοντας τη μετάκληση σημαντικών λυρικών τραγουδιστών, με επικεφαλής το κορυφαίο σήμερα όνομα παγκοσμίως στο χώρο της όπερας, την υψίφωνο Άννα Νετρέμπκο.
Η μεγάλη εξέδρα/σκηνή στήθηκε μετωπικά προς το ευρύ κοινό που γέμισε το μισό Καλλιμάρμαρο. Μπροστά της και κατά μήκος του γηπέδου του σταδίου μια σειρά από καθίσματα επέτρεπε την γεφύρωση των αποστάσεων και …την απρόσκοπτη παρακολούθηση από επισήμους, χορηγούς και υψηλούς προσκεκλημένους. Δύο γιγαντιαίες οθόνες χρησίμευαν για ενδελεχέστερη θέαση, ενώ η αναγκαία για ένα τόσο αχανή χώρο μικροφωνική ενίσχυση υπήρξε πολύ φροντισμένη, ώστε να μην αλλοιώνονται ηχοχρώματα και ισορροπίες των φωνών. Οι εντυπωσιακοί φωτισμοί του Γιώργου Τέλλου στο διάζωμα άνωθεν της ορχήστρας συνέβαλαν, τέλος, σ’ένα εικαστικά καλαίσθητο αποτέλεσμα.
Αδιαφιλονίκητο πόλο έλξης αποτέλεσε η Νετρέμπκο, που επιβεβαίωσε το μοναδικό star quality της. Οι γνωστές αρετές αλλά και …αδυναμίες της έγιναν αντιληπτές ήδη από την αρχική ερμηνεία της στη δυσκολότατη σκηνή και καβατίνα της Λαίδης Μάκβεθ (από την Α’ πράξη του «Μάκβεθ»). Ένα σαγηνευτικό, χυμώδες τίμπρο μεγάλης έκτασης και ισχυρής μεσαίας περιοχής, αιθέρια πιάνι (εντυπωσιακά στην άρια της Λεωνόρας από το Α’ Μέρος του «Τροβατόρε»), ασφαλής δεξιοτεχνία και αξιόπιστες ψηλές νότες πάρα την έντονη υποψία τονικών επισφαλειών, σαφές θεατρικό ένστικτο, συνοδευόμενο, όμως, ενίοτε από χειρονομίες αμφιβόλου καλού γούστου.
Ιδιαίτερα ικανοποίησε το ντουέτο της ως Δυσδαιμόνα με τον Οθέλλο του συζύγου της Γιουσίφ Εϊβάζωφ (από την Α’ πράξη της φερώνυμης όπερας): η φωνητική και σκηνική χημεία μεταξύ τους ήταν προφανής!
Ο Αζέρος λυρικοδραματικός τενόρος υπήρξε η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς, αποσπώντας μεγαλύτερο και θερμότερο χειροκρότημα …ακόμη και από την Ρωσίδα σούπερ σταρ! Σε αυτό συνέβαλαν σίγουρα η επικοινωνιακή του αμεσότητα και οι κοσμαγάπητες επιλογές, όπως το τραγούδι «La donna è mobile» από την Γ’ πράξη του «Ριγολέττου» και η περίφημη άρια και καμπαλέτα του Μανρίκο από το Γ’ Μέρος του «Τροβατόρε», που ερμηνεύθηκε, κατά πληροφορίες, στην αυθεντική τονικότητα! Θα ήταν, πάντως, άδικο να μην σημειωθεί το ανθεκτικό φωνητικό μέταλλο, οι ασφαλείς εκτινάξεις στην υψηλή φωνητική περιοχή και η καθαρή ιταλική άρθρωση.
Οι άλλοι δύο συμπρωταγωνιστές τους εστίασαν περισσότερο στο τραγούδι. Η -5 μηνών έγκυος!- Γεωργιανή μεσόφωνος Ανίτα Ρατσβελισβίλι προσέφερε, με αμιγώς μουσικούς όρους, τις πληρέστερες ερμηνείες της βραδιάς: στις δύο σκοτεινές άριες της Ατζουτσένας από τον «Τροβατόρε» και -ως Άμνερις- στο ντουέτο (με την Νετρέμπκο) από την «Αΐντα», το πολυτελές ηχόχρωμα και η εξαιρετική ομοιογένεια και άνεση της φωνής πρόβαλαν ιδανικά για το βερντιανό ρεπερτόριο.
Το αυτό ισχύει και για τον ημέτερο Δημήτρη Πλατανιά, που ακούσαμε σε ρόλους που έχει επανειλημμένα ερμηνεύσει. Ο υπερβολικά τραχύς Ιάγος του (από τον «Οθέλλο») υπήρξε λιγότερο εντελής από τον Ριγολέττο, ενώ ξεχώρισε ιδιαίτερα η συμμετοχή του στο τρίο από το Α’ Μέρος του «Τροβατόρε».
Ο εμπειρότατος Γάλλος αρχιμουσικός Φιλίπ Ωγκέν φρόντισε ιδιαίτερα τους μονωδούς διαπλάθοντας στρωτή ορχηστρική συνοδεία, ενώ απέσπασε από την Ορχήστρα της ΕΛΣ παίξιμο συγκεντρωμένο και ευγενές -και με ποιητικές συνεισφορές από τα ξύλινα πνευστά- στις δημοφιλείς εισαγωγές στις όπερες «Ναμπούκκο», «Ο Σικελικός Εσπερινός» και «Η Δύναμη του πεπρωμένου».
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με όλους τους πρωταγωνιστές επί σκηνής στο κουαρτέτο της Γ’ πράξης από τον «Ριγολέττο» και το δημοφιλές «Μπρίντιζι» από την «Τραβιάτα».
