Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης: «Θα καταστρέψουμε κι άλλο το ελληνικό τραγούδι!»

Οι δύο μουσικοί ορμούν σαν «Λύκοι στη χώρα των θαυμάτων» στο Ηρώδειο, στις 30 και 31/7, παρουσιάζοντας ανατρεπτικές διασκευές από όλη την γκάμα του ελληνικού τραγουδιού, από την παράδοση και τα λαϊκά ως τα έντεχνα και το ροκ. Ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Νίκος Βελιώτης μας εξηγούν τι ακριβώς θα ακούσουμε...

Ενας δίσκος των «Λύκων» δεν γίνεται να μην έχει ενδιαφέρον. Έτσι και το πρόσφατο διπλό άλμπουμ «Λύκοι στη χώρα των θαυμάτων», που κυκλοφορεί από το Όγδοο και την All Together Now και έχει ως υπότιτλο «Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού - Volume 1», αποτελεί μια αισθητική και μουσική πρόκληση που πολλαπλασιάζεται, καθώς αυτό το project του Γιάννη Αγγελάκα και του Νίκου Βελιώτη παρουσιάζεται στις 30 και 31/7 στο Ηρώδειο.

Στην ερώτησή μας τι θέλουν οι «Λύκοι» στο Ηρώδειο, ο Γιάννης Αγγελάκας απάντησε χωρίς καν να το πολυσκεφτεί: «Καιρός δεν ήταν; Μόνο τα λιοντάρια θα πηγαίνουν στο Ηρώδειο; Για να σοβαρευτούμε, το δίσκο αυτό τον πρωτοπαρουσιάσαμε πέρυσι στο Αρχαίο Θέατρο της Νικόπολης. Μας άρεσε πολύ η εμπειρία, οπότε είπαμε να την επαναλάβουμε και στο Ηρώδειο. Μας αρέσουν αυτοί οι χώροι, ο κόσμος που έρχεται είναι ωραίος, ο ήχος μας είναι ήσυχος και διαλογιστικός, και μας χρειάζονται τέτοιες ατμόσφαιρες. Κάναμε την πρόταση στο φεστιβάλ και μας έκατσε!»

Όλη αυτή η ιστορία των «Λύκων», με τον Γιάννη Αγγελάκα στο ιδιαίτερο και υπόκωφο τραγούδι, τον Νίκο Βελιώτη στο τσέλο και στα υπόλοιπα, και την παρέα τους, εμένα μου φαίνεται πως κινείται στο δρόμο του no wave, που άρχισε να καλλιεργείται έντονα από τη δεκαετία του ’80 από τον John Zorn και τους συν αυτώ και κινείται πέρα από ετικέτες και μουσικά στιλ.

«Ωραία το βλέπεις!», λέει ο Νίκος Βελιώτης. «Δεν ξεκίνησε από κάποια ιδέα· ήταν κάτι που σχηματίστηκε στην πορεία. Ήταν ένας ιδιαίτερος ήχος –βλέποντάς το χρόνια μετά– που δεν έμοιαζε με κάτι άλλο. Και ακόμα ίσως να εξακολουθεί να μη μοιάζει με κάτι άλλο».

Το ρεπερτόριο, που κινείται από τους Rotting Christ ως τον Βασίλη Τσιτσάνη και από τον Άκη Πάνου ως τους Lost Bodies, αποδομώντας την ουσία και την υφή του ελληνικού τραγουδιού σε όλη την γκάμα του, είναι τουλάχιστον μια πρόκληση. Δημιουργική, φυσικά!

«Δεν έχουμε στόχο να αποδομήσουμε τίποτε», λέει ο Νίκος Βελιώτης. «Αυτά είναι τραγούδια που ακούγαμε πάντα και εξακολουθούμε να ακούμε και τώρα. Θέλαμε να τα πούμε έτσι όπως μας βγαίνουν. Ας είμαστε διαφορετικοί, ακόμα και κακόφωνοι! Για μας είναι μεγάλη πρόκληση, γιατί φαίνεται πως ασχολούμαστε με σύμβολα, όπως ο Βαμβακάρης, ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις. Όμως για μένα είναι μια playlist. Ό,τι θα καθόμουν να ακούσω μέσα σε μία μέρα. Εγώ έτσι ακούω μουσική – ό,τι μου αρέσει!»

«Μας κάνει καλό αυτή η ιστορία με τους Λύκους», συμπληρώνει ο Γιάννης Αγγελάκας. «Βγάζουμε ένταση από μέσα μας και σ’ αυτόν το δίσκο είπαμε να μην κάνουμε δέκα διασκευές, αλλά να βγάλουμε ένα μεγάλο διπλό άλμπουμ. Όπως είπε κι ο Γουίλιαμ Μπλέικ, “ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της σοφίας”!»

«Μας κάνει καλό αυτή η ιστορία με τους Λύκους», συμπληρώνει ο Γιάννης Αγγελάκας. «Βγάζουμε ένταση από μέσα μας και σ’ αυτόν το δίσκο είπαμε να μην κάνουμε δέκα διασκευές, αλλά να βγάλουμε ένα μεγάλο διπλό άλμπουμ. Όπως είπε κι ο Γουίλιαμ Μπλέικ, “ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της σοφίας”!»

Ουσιαστικά, το project αυτό είναι έτοιμο και τώρα παρουσιάζεται live. Σε σχέση όμως με τις υπόλοιπες ασχολίες των δύο μουσικών, πώς τους επηρέασε η καραντίνα και ο εγκλεισμός; «Μου έκανε καλό η καραντίνα», λέει ο Γιάννης Αγγελάκας, «διότι ήδη ήμαστε στο στούντιο με τους 100 °C και ηχογραφούσαμε, οπότε πέσαμε με τα μούτρα και προχώρησε πιο γρήγορα ο σχεδιασμός και η ηχογράφηση του δίσκου. Δεν μπορούμε να κάνουμε ακόμα live με τους 100°C γιατί δεν μου αρέσει να παίζω σε καθιστούς ούτε σε άδεια μέρη με live streaming. Μου φαίνεται αστείο και δεν νομίζω πως θα συμβιβαστώ μ’ αυτή την ιδέα. Μου θυμίζει επιστημονική φαντασία η κατάσταση. Η μπάντα όμως είναι καλή· παίζουμε πέντε χρόνια μαζί και νιώθουμε ωραία. Έτσι θα βγει ωραίος δίσκος».

«Έχουμε πάθει νίλα και με τους Mohammad, με τους οποίους παίζαμε μόνο έξω», λέει ο Νίκος Βελιώτης. «Για μένα, αισιόδοξη πρόβλεψη επιστροφής είναι το φθινόπωρο του ’21. Θα βγάλουμε δίσκους στο ενδιάμεσο, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Τα live streaming δεν με ενθουσιάζουν, έχουν χάλια ήχο. Κάτι άλλο θα πρέπει να παρουσιάζουμε με live streaming και αυτό δεν θα είναι το τυπικό live».

Και ο Γιάννης Αγγελάκας συμπληρώνει: «Εύχομαι να μην αργήσει πολύ η επιστροφή διότι, πέρα από το οικονομικό, μου λείπει σωματικά το να βρεθώ σ’ ένα πάλκο και να παίξουμε δυνατά μουσική και να βγάλουμε την ένταση που έχουμε μάθει να βγάζουμε. Μου λείπει. Ελπίζω να παίξουμε κανονικές συναυλίες μέσα στο χειμώνα».

Το Vol. 1 στο δίσκο «Λύκοι στη χώρα των θαυμάτων» υποδηλώνει ότι θα υπάρξει συνέχεια; «Με απειλή μάλλον μοιάζει παρά με συνέχεια», λέει ο Νίκος. «Είναι όμως δίσκος που θέλει να του δώσεις χρόνο και προσοχή· και θέλει ηρεμία». Για να συμπληρώσει ο Γιάννης: «Δεν τελειώνουμε εδώ. Θα καταστρέψουμε κι άλλο το ελληνικό τραγούδι!»

Στις 30 και 31 Ιουλίου στο Ηρώδειο, μαζί με τον Γιάννη Αγγελάκα και τον Νίκο Βελιώτη εμφανίζονται οι Φώτης Σιώτας (βιόλα), Σοφία Ευκλείδου (τσέλο), Ηλίας Μπαγλάνης (πλήκτρα), Λαμπρινή Γρηγοριάδου (φωνητικά).