Για τους Balthazar, το «Fever» είναι ένας εορταστικός δίσκος

Η τετράχρονη αποχή μετά από τρεις back to back δίσκους, μας χάρισε τους Warhaus από τη μεριά του Maartin Devoldere και τους J. Bernard, παιδί του Jinte Deprez. Η επανένωση τους όμως αποκάλυψε την πραγματικά φάνκυ πλευρά των Balthazar, μέσα από τον απολαυστικό «Fever», ένα δίσκο πλήρες μουσικά και φωνητικά που τους τοποθετεί σε ένα νέο δημιουργικό σκαλοπάτι. Λίγο πριν από την πανηγυρική συναυλία τους στο Κανάλι του Κέντρου Πολιτισμού - Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (25/6), μιλήσαμε με τον Maartin Devoldere για όλα όσα συντέλεσαν στη νέα εποχή των Balthazar.

Ας ξεκινήσουμε με το hiatus που κάνατε πριν μερικά χρόνια. Τι σας ώθησε σ’ αυτήν την απόφαση;
Ήμασταν σε περιοδεία για πάρα πολύ καιρό λόγω του «Bunker», είχαμε κυκλοφορήσει ήδη τρεις δίσκους και γράφαμε τα τραγούδια μας κατά τη διάρκεια του τουρ και, στην πραγματικότητα, δε σταματούσαμε ποτέ. Αρχίσαμε να αισθανόμαστε ότι όλα γίνονταν ένας υπερβολικός αυτοματισμός, μηχανοποιημένα και χωρίς περιθώριο για δημιουργικότητα. Χρειαζόμασταν απαραίτητα ένα διάλειμμα για να επαναφέρουμε τη δημιουργική μας προσήλωση.

Κοιτώντας στο παρελθόν, πιστεύετε σας βοήθησε;
Ναι, σίγουρα! Έγινε προφανές όταν ξαναβρεθήκαμε για να γράψουμε το «Fever». Είχαμε ξανανιώσει, ήμασταν όλοι ενθουσιώδεις που μπορούσαμε να δουλέψουμε ξανά μαζί, ο καθένας είχε διευρύνει τους ορίζοντες του, είχε αποκτήσει νέες επιρροές. Νομίζω ότι (το «Fever») είναι σχεδόν ένας εορταστικός δίσκος κατά κάποιο τρόπο και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος: ότι η διαδικασία για να τον ετοιμάσουμε ήταν πολύ παιχνιδιάρικη.

Είπατε ότι είχατε διευρύνει τους ορίζοντές σας και υποθέτω ότι τα ατομικά σας project βοήθησαν σ’ αυτό. Πιστεύετε ότι φέρατε στοιχεία από τους Warhaus στο νέο δίσκο των Balthazar;
Σίγουρα αλλά νομίζω περισσότερο πρόκειται για τη γενική νοοτροπία, με την έννοια ότι εξερευνήσαμε πολλές, διαφορετικές κατευθύνσεις. Για παράδειγμα, στους Warhaus χρησιμοποιούσαμε progression και αφρικανικά κρουστά, τα οποία ακούγονταν τελείως διαφορετικά. Τα χρησιμοποιήσαμε και σε αυτό το δίσκο, μαζί με αρκετή σόουλ και γκρούβα που έφεραν οι J. Bernard, οπότε το τελικό αποτέλεσμα είχε λίγο απ’ το καθένα.

Ήταν συνειδητή επιλογή να γίνει το «Fever» ένας πιο uptempo δίσκος;
Ναι! Για μένα η κατάλληλη λέξη είναι εξωστρεφής. Πιστεύω ότι τα προηγούμενα άλμπουμ μας ήταν πιο μελαγχολικά και εσωστρεφή.

Ποιο είναι κομμάτι ξεχωρίζετε από το άλμπουμ;
Μάλλον το ομότιτλο. Δεν είναι το πρώτο που γράψαμε αλλά είναι εκείνο που έδωσε την κατεύθυνση σε όλο το δίσκο, είναι πιασάρικο και περιπετειώδες. Αφορά ένα κορίτσι που δε μας πολυάρεσε, μέχρι τη στιγμή που μεθύσαμε (γέλια). Δεν είναι πολύ βαθύ αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο μια κατάσταση που όλοι την περνάμε κάποτε, οπότε είναι και ένας μικρός φόρος τιμής στο να μην είσαι συνεπής στη ζωή σου.

Είναι πάντως εύκολο να ταυτιστεί κανείς με τους στίχους σας. Συμβαίνει εσκεμμένα όταν ξεκινάτε να γράφετε ή είναι απλά μία ευτυχής συγκυρία;
Παλιότερα θέλαμε να είμαστε πιο ποιητικοί ή καλλιτεχνικοί, ενώ τώρα προτιμάμε να είμαστε πιο κατανοητοί. Νιώθουμε ότι έχουμε λιγότερα να αποδείξουμε πλέον, οπότε το γράψιμο μας βγαίνει πιο φυσικά.
Πάντα γράφουμε πράγματα πολύ κοντά στην πραγματικότητα, που είναι κοντά σε μας. Επίσης τα περισσότερα τραγούδια μας είναι ερωτοτράγουδα, οπότε αντλούμε υλικό από προηγούμενες σχέσεις. Δεν είναι πάντα μία συνειδητή επιλογή το περιεχόμενο ενός τραγουδιού. Προσπαθούμε βέβαια να είναι και πιο καθολικά, αλλά γενικά με τα ερωτικά κομμάτια είναι πάντα πιο εύκολο να ταυτιστείς.

Ξέρω ότι το «Fever» είναι ακόμα πολύ φρέσκο, αλλά τι να περιμένουμε από τους Balthazar στο μέλλον;
Γράφουμε ήδη τραγούδια για τον επόμενο δίσκο μας! Αυτή τη στιγμή κινούμαστε προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις, δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα βγει και φυσικά θα συνεχίσουμε τις περιοδείες μας για τον επόμενο χρόνο.

Και από το live σας εδώ;
Επειδή ο δίσκος μας είναι πολύ χορευτικός, νομίζω θα ταιριάξει πολύ στο φεστιβάλ. Θέλουμε να βγάλουμε κάτι εορταστικό, να περάσουμε καλά πάνω στη σκηνή και να παρασύρουμε τον κόσμο σε αυτό.

---

Το Summer Nostos Festival διοργανώνεται και χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.