![Η Courtney Barnett μίλησε για το «πώς νιώθουμε πραγματικά» στο Fuzz](https://www.athinorama.gr/Content/ImagesDatabase/p/750x422/pad/both/lmnts/articles/2535512/barnett2_6421.jpg?quality=81&404=default&v=4)
«Αυτό το σόου είναι ένας ασφαλής χώρος για όλους, ειδικά για όλους όσους δεν συμμορφώνονται με το φύλο τους, τους LGBTQIA+, τους ανθρώπους με αναπηρία, τους έγχρωμους και τις γυναίκες. Αν νιώσετε άβολα ή μη ασφαλείς σε οποιαδήποτε στιγμή (ή αν παρατηρήσετε κάποια κακή συμπεριφορά), σας παρακαλώ να ενημερώσετε κάποιον από το προσωπικό ή την ασφάλεια. Η βία, η σεξουαλική επίθεση, ο ρατσισμός, η επιθετικότητα, οι διακρίσεις κατά των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ο ρατσισμός κατά των ηλικιωμένων, η ομοφοβία, η τρανσφοβία ή κάθε μορφή διακρίσεων δεν θα είναι ανεκτή σε αυτό το σόου και θα σας ζητηθεί να φύγετε αμέσως. Παρακαλώ να είστε ευγενικοί και να φροντίζετε ο ένας τον άλλον. Ελπίζω να απολαύσετε το σόου. Με αγάπη, Courtney Barnett».
Το χειρόγραφο σημείωμα της τραγουδίστριας μας υποδέχτηκε στην είσοδο του Fuzz για να υπενθυμίσει από την πρώτη στιγμή τις βασικές αρχές που μεταφέρει όχι μόνο με τη μουσική αλλά και με τη στάση της. Άρτι αφιχθείσα από την Αυστραλία, ξεκίνησε την Πέμπτη 16/5 την ευρωπαϊκή περιοδεία της από την Αθήνα, με πολύ φρέσκο υλικό αφού όχι μόνο κυκλοφόρησε τον τρίτο της δίσκο στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς («Tell me how you really feel»), αλλά έχει βγάλει ήδη και δύο singles που τιζάρουν την επιστροφή της για τα καλά στο στούντιο.
![Η Courtney Barnett μίλησε για το «πώς νιώθουμε πραγματικά» στο Fuzz - εικόνα 1](https://www.athinorama.gr/lmnts/articles/2535512/Amalia-a-katsarou_6419.jpg)
Η αναμονή για την έναρξη του σχεδόν sold-out live δεν πέρασε ξεροσφύρι· στη σκηνή ανέβηκε πρώτα η εγχώρια τραγουδίστρια/τραγουδοποιός Amalia για ένα μισάωρο set, αρκετά ταιριαστό με το κλίμα της βραδιάς. Από δικά της κομμάτια που έχουμε ακούσει στα ραδιόφωνα τον τελευταίο χρόνο («Ophelia»), μέχρι μία «γυμνή» διασκευή του «Blister in the sun», η Αθηναία καλλιτέχνις έδωσε μία τίμια εμφάνιση, με το κοινό που είχε καταφθάσει από νωρίς στο χώρο να την παρακολουθεί προσεκτικά. Αν είστε fans, μείνετε συντονισμένοι· μας ενημέρωσε ότι στο τέλος του μήνα θα κυκλοφορήσει και το καινούργιο της κομμάτι.
Μόλις τα ρολόγια έδειξαν δέκα και τέταρτο, η Barnett πήρε τη θέση της μπροστά στο φόντο με τα ασπρόμαυρα, ζωγραφιστά σπιτάκια, με την κιθάρα της ανά χείρας και τη συνοδεία μπάσου και ντραμς. Το «Hopefulessness» έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα: ένα στιχουργικό έπος από τον τελευταίο της δίσκο, από αυτά που όπως γράφαμε πριν τη συναυλία εξωτερικεύουν τις πολύ προσωπικές της σκέψεις και επιβεβαιώνουν ότι είναι πιο κοινές απ’ όσο πιστεύουμε.
![Η Courtney Barnett μίλησε για το «πώς νιώθουμε πραγματικά» στο Fuzz - εικόνα 2](https://www.athinorama.gr/lmnts/articles/2535512/barnett_6420.jpg)
Υπό αυτό το κλίμα, δε μας παραξένεψε το γεγονός ότι η πλειοψηφία του κοινού είχε πατήσει λιγότερο ή περισσότερο πρόσφατα τα πρώτα -άντα· και, αν και έχουμε συνηθίσει να είμαστε οι νεώτεροι στις συναυλίες που επιλέγουμε, αυτή τη φορά οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Δε μιλάμε αυτή τη φορά για μία μπάντα με ιστορική σημασία, του καιρού των γονιών μας αλλά για μια κοπέλα της εποχής της, η οποία μιλάει κατά πρόσωπο στους συνομηλίκους της και, φυσικά, σε όσους από μας νιώθουμε να έχουμε γεννηθεί δυο δεκαετίες νωρίτερα.
Συνεχίζοντας με το «City looks pretty» από το ίδιο άλμπουμ και το πρώτο της hit «Avant Gardener», η καλλιτέχνις από τη Μελβούρνη παραδόθηκε σε ένα εξαιρετικό σόου. Δυναμική αλλά νιώθοντας απίστευτη οικειότητα και σε πλήρη φόρμα, φαινόταν σα να μην έχει φύγει ποτέ από το στούντιο του σπιτιού της. Αν αναλογιστούμε μάλιστα πόσο συχνά μιλάει ή τραγουδάει για το άγχος και τις κοινωνικές της δυσκολίες, εκτιμούμε ακόμα περισσότερο τις επικοινωνιακές της δεξιότητες πάνω στη σκηνή αλλά και την αίσθηση κοινότητας που μετέφερε.
![Η Courtney Barnett μίλησε για το «πώς νιώθουμε πραγματικά» στο Fuzz - εικόνα 3](https://www.athinorama.gr/lmnts/articles/2535512/barnett3_6422.jpg)
Το πρώτο από τα νέα τραγούδια της με τίτλο «Small Talk» δεν έκανε τόσο δυνατή αίσθηση όσο αυτά των προηγούμενων δίσκων, αντίθετα όμως το ολόφρεσκο «Everybody hates you», μετουσιώθηκε σε μια από τις καλύτερες στιγμές της συναυλίας. Κάπως έτσι και το κλασικό πια «Depreston» (έξυπνο λογοπαίγνιο με την λέξη depression και το προάστιο της Μελβούρνης, Preston) ήταν από τις πολυαναμενόμενες στιγμές της βραδιάς, με το κοινό να τραγουδάει σε απόλυτο συντονισμό και τη Barnett να σβήνει τη φωνή της ώστε να ακουστεί μόνο η δική μας συνεισφορά στο ρεφρέν.
Κι ενώ μας δίδαξε πώς να τραγουδάμε «I don’t know anything» στο ρυθμό του «Criplling self- doubt and a general lack of confidence», δε σταμάτησε στιγμή να ανεβοκατεβαίνει τη σκηνή σε μεγάλα κέφια, παίζοντας σπασμωδικά την κιθάρα της και κρατώντας ασταμάτητα ένα δυναμικό vibe. Κλείνοντας με το «Pedestrian at best», αποχώρησε για λίγα λεπτά από τη σκηνή, για να επιστρέψει με μία ακουστική απόδοση του «Let it go», από το δίσκο με το φίλο της και επίσης μουσικό Kurt Vile, «Lotta See Lice». To «History Eraser» έμελλε να είναι το κομμάτι που θα έκλεινε τη συναυλία της, με τη Barnett να δεσμεύεται να επιστρέψει σύντομα στην Ελλάδα για ένα δεύτερο γύρο. Εάν όντως μας φέρει έναν ακόμη δίσκο μέσα στο 2019, ίσως πρέπει να περιμένουμε πράγματι και ένα ακόμα tour.