Όσες φορές κι αν έχω ακούσει live την Ρίτα Αντωνοπούλου, σε ποικίλα projects, υπήρχαν στιγμές συγκλονιστικές που ένιωθα να μου κόβουν την ανάσα. Ερμηνεία που πάντα βρίσκει τον τρόπο να ξεφεύγει από τα δεδομένα – και τα αναμενόμενα! Όσο κι αν το υλικό είναι οικείο (φερ’ ειπείν, σε παραστάσεις του Θάνου) ή απρόσμενο (π.χ. μια σπουδαία στιγμή σε μια περσινή συναυλία του Μιχάλη Κουμπιού), η Ρίτα Αντωνοπούλου εκπέμπει pure passion με τρόπο εντελώς φυσικό. Μεγάλη στόφα τραγουδίστριας, με μοναδική ικανότητα να κινηθεί υπερ-στυλιστικά και να φτιάξει το δικό της trip. Με το οποίο, βέβαια, σε ταξιδεύει κυριολεκτικά.
Αυτό συμβαίνει στη «Σφίγγα», όπου σε μια υπέροχη καλλιτεχνική συνύπαρξη και συνδιαλλαγή με τον πιανίστα Θοδωρή Οικονόμου, η Ρίτα Αντωνοπούλου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που, κυριολεκτικά, είναι ένα φίνο απόσταγμα της τέχνης του τραγουδιού. Μέσα από εξαιρετικά τραγούδια και κείμενα που τα «δένουν» μεταξύ τους, με όχημα την πάντα «αποκαλυπτική» σχέση φωνής-πιάνου η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο έξοχος συνομιλητής της στα πλήκτρα μας δίνουν αυτό το τραγούδι που αξίζει να ακούγεται – και να τραγουδιέται.
Ο τρόπος της Ρίτας (και του Θοδωρή) είναι να βιώνουν με τρόπο απόλυτο τις μουσικές που βγάζουν τα τραγούδια – το καθένα και κάτι άλλο, μια ακόμα μικρή ξεχωριστή ομορφιά – και όλο μαζί να κλιμακώνεται και, βαθμιαία, να κορυφώνεται σε σημεία που όλους μας εκφράζουν αισθητικά. Τραγούδια του Ρασούλη ("Στη ρωγμή του χρόνου"), του Αγγελάκα ("Σιγά μην κλάψω"), του Μικρούτσικου ("Οι 7 νάνοι στο S/S Cyrenia"), του Ξαρχάκου ("Καίγομαι") και άλλων που η Ρίτα Αντωνοπούλου, πατώντας πάνω στις νότες ή στα clusters του πιάνου, τα εκτείνει από τα απλούστερα και πιο βασικά μας συναισθήματα ως τα όρια μιας συγκινησιακής αβανγκάρντιας που μόνο επιτόπου μπορούμε να βιώσουμε. Μιλάμε για ερμηνείες που γίνονται πια definitive!
Και, έτσι, καθώς το πρόγραμμα πάει στην κορύφωσή του, έρχεται στο νου μου η κουβέντα που είχαμε με τον Θάνο προ δεκαετίας, για μια σπουδαία τραγουδίστρια που είχε ανακαλύψει – μια τραγουδίστρια που θα ανέτρεπε δεδομένα (αισθητικά ή άλλα) και θα πήγαινε τα πράγματα πιο μπροστά. ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ!
[Το πρόγραμμα στη «Σφίγγα» τελειώνει 11/11. Συνεχίζεται με tour στην περιφέρεια. Όμως θα έχει σίγουρα συνέχεια]