Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο, εν τέλει, εξελίσσεται η αγορά της τεχνολογίας: παράγει προϊόντα, κάποια από αυτά αποδεικνύονται επιτυχημένα, κάποια από αυτά τόσο ώστε να καθιερωθούν σε ευρεία κλίμακα... και καιρό μετά - αν το προϊόν δεν εξελιχθεί αρκετά ασχέτως όλων των άλλων - η αγορά αρχίζει να το ξεπερνά, ωθώντας το αργά αλλά σταθερά εκτός περίοπτης θέσης. Αυτό συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και θα συνεχίσει να συμβαίνει τα επόμενα με τα Windows, το λειτουργικό σύστημα της Microsoft που αναδείχθηκε ως το δημοφιλέστερο για προσωπικούς υπολογιστές για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Αυτό, ωστόσο, όλα δείχνουν πως δεν έχει πια προοπτικές για περαιτέρω εξάπλωση - και πως η ίδια η Microsoft το έχει ήδη αποδεχθεί ως αναπόφευκτο.

Πράγματι: ο αμερικανικός κολοσσός έδωσε στην δημοσιότητα τα πιο πρόσφατα στοιχεία του αναφορικά με τα Windows 10 και η εικόνα που σκιαγραφείται από αυτά δεν είναι ενθαρρυντική. Το λειτουργικό της σύστημα συνολικά - σε όλες του τις εκδόσεις δηλαδή - αξιοποιείται σε 1.5 δισεκατομμύρια συσκευές, η συντριπτική τους πλειοψηφία φυσικά PC. Ο αριθμός αυτός τοποθετεί τα Windows στην δεύτερη θέση των ευρύτερα χρησιμοποιούμενων λειτουργικών συστημάτων του σήμερα, με το Android να βρίσκεται στην πρώτη και το iOS στην τρίτη (2 δισεκατομμύρια και 1.3 δισεκατομμύρια συσκευές αντίστοιχα). Οι αριθμοί είναι ευθυγραμμισμένοι, φυσικά, πλήρως με την καταναλωτική πραγματικότητα καθώς πωλούνται την τελευταία επταετία πολύ περισσότερα smartphones και tablets απ' ότι "παραδοσιακοί" προσωπικοί υπολογιστές (και τα κινητά Windows Phone ή τα Xbox One δεν συνεισφέρουν σε βαθμό ουσιαστικό σε αυτό το 1.5 δισεκατομμύριο συστήματα).

Περισσότερο ανησυχητική είναι η διαπίστωση πως ο αριθμός των Η/Υ με Windows έχει μείνει πρακτικά στάσιμος (δεν πωλούνται περισσότερα απ' όσα αποσύρονται), αλλά και η διαπίστωση πως τα Windows 10 δεν βοήθησαν καθόλου την αγορά των PC να επανέλθει στα πρότερά της επίπεδα (παρά την πλειάδα διαφορετικών τύπων συσκευών που αυτά στηρίζουν). Για την Microsoft την ίδια, άλλωστε, σαφώς αποθαρρυντική υποθέτουμε πως είναι η διαπίστωση ότι ναι μεν υπάρχουν περίπου 750 εκατομμύρια PC με Windows 10 εν ενεργεία αυτή τη στιγμή, αλλά και σχεδόν άλλα τόσα (!) με Windows 7 και Windows 8/8.1 των οποίων συνειδητά οι κάτοχοι έχουν επιλέξει να μην αναβαθμίσουν σε Windows 10 (κι ας τούς προσφέρθηκε η επιλογή δωρεάν - και υπό προϋποθέσεις προσφέρεται ακόμη).

Καθώς τα Windows 10 είναι ασυζητητί καλύτερα ως λειτουργικό σύστημα από τα 7 ή τα 8, αυτή η επιλογή μπορεί να αποδοθεί κυρίως στην εξοργιστική έλλειψη σεβασμού στα προσωπικά δεδομένα των χρηστών που επέδειξε η Microsoft (τα οποία προσωπικά δεδομένα συνεχίζουν να συλλέγονται σε αχρείαστο βαθμό από τον αμερικανικό κολοσσό), καθώς και στις πολύ κακές πρακτικές προώθησης της νέας έκδοσης των Windows από την Microsoft μέσα στο πρώτο δωδεκάμηνο της πορείας του. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, π.χ. αυτή του Xbox One, ο γίγαντας του Redmond ολοφάνερα υποτίμησε το καταναλωτικό κοινό και τις ανοχές του, οπότε μεσοπρόθεσμα πληρώνει το τίμημα - απομένει ν' αποδειχθεί σε ποιόν βαθμό θα πληρώνει το τίμημα αυτό και μακροπρόθεσμα.

To μόνο βέβαιο είναι πως η Microsoft εσωτερικά δείχνει να έχει αποδεχθεί το γεγονός ότι τα Windows θα έχουν όλο και λιγότερο σημαντικό ρόλο με το πέρασμα κάθε χρονιάς - γι' αυτό ναι μεν εξελίσσει με αναβαθμίσεις τακτικές τα Windows 10, αλλά επενδύει πολύ περισσότερα σε Δικτυακές υπηρεσίες και εφαρμογές που είναι λιγότερο ή και καθόλου "εξαρτημένες" από συσκευές συγκεκριμένων προδιαγραφών όπως τα PC. Αυτή η στροφή στην στρατηγική της Microsoft είναι σωστή, όμως δεν την απαλλάσσει και από τις ευθύνες της για την κακή έως κάκιστη προώθηση των Windows 10 και τον αρνητικό ρόλο που αυτή έπαιξε στην αγορά των προσωπικών υπολογιστών. Και, όπως είναι πρακτικά βέβαιο πως θα διαπιστώσει o αμερικανικός κολοσσός με το επόμενο Xbox, η κλονισμένη εμπιστοσύνη του καταναλωτικού κοινού είτε κερδίζεται πίσω μόνο με μεγάλο κόστος χρηματικό, είτε φυσικά... καθόλου. Τί από τα δύο θα ισχύσει και τί θα σημαίνει αυτό για τις άλλες δραστηριότητες της Microsoft μελλοντικά, θα χρειαστεί να περιμένουμε για να δούμε. Έως τότε...