Βρισκόμαστε 10 ημέρες μακριά από την WWDC 2021, την εκδήλωση της Apple που σχετίζεται κυρίως με το λογισμικό των συσκευών της και στο πλαίσιο της οποίας αποκαλύπτονται συνήθως οι επόμενες εκδόσεις των λειτουργικών συστημάτων iOS, macOS, iPadOS και tvOS - η φετινή, ωστόσο, αναμένεται να είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Μετά από την εκδήλωση του Απριλίου όπου ο γίγαντας του Cupertino ανακοίνωσε το πρώτο iPad με επεξεργαστή Η/Υ desktop (για την ακρίβεια τον ίδιο με αυτόν που βρίσκεται στα νέα του μοντέλα iMac), τα μάτια όλων είναι τώρα στραμμένα στο iPadOS. Ναι, και τα επόμενα iOS και macOS θα έχουν καινούργια στοιχεία να επιδείξουν, αλλά υπάρχει αυτή η αίσθηση πως η Apple με τα tablet και τα laptop της βρίσκεται σε σταυροδρόμι αυτήν την στιγμή - και πως η επιλογή που θα κάνει τώρα όσον αφορά στο λογισμικό τους θα επηρεάσει την πορεία και των δύο αυτών προϊοντικών κατηγοριών τα επόμενα χρόνια.

Θα μπορούσαν φυσικά να γραφούν... άρθρα επί άρθρων για το θέμα των "iPad και των MacBook και των ρεαλιστικών τρόπων χρήσης τους επαγγελματικά", αλλά με ένα iPad Pro πλέον διαθέσιμο και ακριβώς το ίδιο ισχυρό με ένα MacBook Pro, μία ερώτηση μόνο είναι ουσιαστικά αυτή που χρίζει απάντησης: θα αποδεχθεί επιτέλους η Apple πως πολλοί καταναλωτές που αγόρασαν ή ενδιαφέρονται να αγοράσουν το M1 iPad Pro αργά ή γρήγορα θα ζητήσουν πρόσβαση σε προγράμματα για Mac... ή θα συνεχίσει να προσποιείται πως αυτό δεν ισχύει, αφήνοντάς τους να διαβάζουν τα νέα ή να παρακολουθούν Netflix σε πανάκριβα tablet αλλά να επιστρέφουν στους προσωπικούς τους υπολογιστές όταν θέλουν να κάνουν επαγγελματική δουλειά;

Η επίσημη θέση της Apple για το θέμα ως τώρα ήταν πως τα macOS και iPadOS δεν πρέπει να συγκλίνουν σε επίπεδο ουσιαστικό, καθώς το αποτέλεσμα θα ήταν ένα λειτουργικό σύστημα με υπερβολικά πολλούς συμβιβασμούς τόσο από την οπτική γωνία της χρήσης tablet, όσο και από την αντίστοιχη της χρήσης laptop. Αυτό είναι συζητήσιμο αλλά έχει λογική βάση. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να προσφέρει η Apple σε όσους θέλουν να αξιοποιήσουν σε ένα M1 iPad Pro προγράμματα desktop των Mac;

Τρεις τρόποι υπάρχουν, κατά βάση, ο καθένας με τα υπέρ και τα κατά του. Ένας θα ήταν αυτός της δημιουργίας μίας έκδοσης iPadOS μόνο για τα iPad Pro, "προέκταση" - τρόπον τινά - του υπάρχοντος αλλά εμπλουτισμένη με στοιχεία που επιζητούν οι επαγγελματίες χρήστες, όπως πλήρες σύστημα διαχείρισης αρχείων (file system), δυνατότητα λειτουργίας των apps σε μορφή παραθυρική, υποστήριξη εξωτερικών οθονών και κανονική υποστήριξη για mouse, ανάμεσα στα άλλα.

Το πρόβλημα είναι πως θα ήταν πολύ δύσκολο να λειτουργήσουν όλα αυτά στο πλαίσιο των αυστηρών χρηστικών περιορισμών που θέτει το iPadOS σήμερα. Η Apple το έχει διαμορφώσει και περιορίσει έτσι γιατί επιθυμεί να διατηρήσει την ευχρηστία του. Για να προσφέρει τα παραπάνω, λοιπόν, θα έπρεπε να χαλαρώσει ή και να καταργήσει αυτούς τους περιορισμούς. Αυτή η προσέγγιση θα δημιουργούσε, δε, και ένα άλλο πρόβλημα: θα κατακερμάτιζε την πελατειακή βάση των iPad σε δύο τμήματα, αυτό των "Pro" και των "μη Pro", κάτι που θα μπορούσε να έχει όλων των ειδών τις επιπλοκές μελλοντικά. Εν τέλει: μία έκδοση του iPadOS μπορεί μεν να δημιουργηθεί, αλλά απέχει από το ιδανικό ως λύση και δεν την θεωρούμε πιθανή.

Σαφώς καλύτερη και σίγουρα περισσότερο "καθαρή" λύση θα ήταν η "διπλή εκκίνηση" (dual-boot) ξεχωριστά για iPadOS και macOS. Αυτή είναι προτιμότερη τόσο για την Apple όσο και για τους καταναλωτές. Θα μπορούσε ο γίγαντας του Cupertino να επιτρέψει την εγκατάσταση του M1 macOS σε ξεχωριστό τμήμα του αποθηκευτικού χώρου του M1 iPad Pro - όπως γινόταν ως τώρα στους Mac με την μέθοδο του Bootcamp για εγκατάσταση Windows - και ο χρήστης να χρησιμοποιούσε είτε το ένα λειτουργικό σύστημα είτε το άλλο αναλόγως με το τί θέλει να κάνει.

Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στην Apple να διατηρήσει το επίπεδο ελέγχου που θέλει να έχει στα iPad ως tablet, αλλά να προσφέρει και στους καταναλωτές που θέλουν να αξιοποιούν προγράμματα των Mac, να το κάνουν. Οι δεύτεροι θα πρέπει απλώς να... υπομένουν την μικρή ταλαιπωρία της επανεκκίνησης όταν θέλουν να μεταβούν από το ένα λειτουργικό στο άλλο, μα είναι πολύ μικρό τίμημα αυτό για να έχει κανείς τα καλύτερα στοιχεία και των δύο στην ίδια συσκευή. Ακόμη και το μικρότερο μοντέλο M1 iPad Pro προσφέρει 128GB αποθηκευτικού χώρου, αρκετού για να φιλοξενηθεί ειδικό τμήμα (partition) για το M1 macOS.

Υπάρχει και μία τρίτη προσέγγιση, αυτή της πλήρους υποστήριξης προγραμμάτων macOS μέσα στο ίδιο το iPadOS. Αυτή θα απαιτούσε από την Apple πολύ περισσότερη δουλειά σε σχέση με την προηγούμενη, αλλά η εταιρεία θα είχε πολύ μεγαλύτερο έλεγχο ως προς το πώς θα χρησιμοποιούνται τα Μ1 iPad Pro συνολικά. Θεωρητικά θα μπορούσε να λειτουργήσει με τρόπο αντίστοιχο (προφανώς όχι ακριβώς τον ίδιο) με αυτόν που επιτρέπει στα apps των iPhone και iPad να χρησιμοποιούνται "παραθυρικά" μέσα στο macOS. Προϋποθέτει, σε κάθε περίπτωση, πως η Apple θα ενεργοποιούσε και εκείνα τα "επαγγελματικά" χαρακτηριστικά που προαναφέραμε - την πλήρη υποστήριξη mouse και εξωτερικών οθονών, την έστω στοιχειώδη πρόσβαση σε σύστημα αρχείων κλπ. - ώστε να προσεγγίζεται έστω η χρηστικότητα του macOS.

Τα παραπάνω εύκολα γράφονται και... λιγότερο εύκολα γίνονται, φυσικά, γιατί υπάρχει μεγάλος αριθμός από δύσκολα προβλήματα για τα οποία θα έπρεπε να βρεθεί λύση ;vste να λειτουργήσει αυτή η "υβριδική" προσέγγιση χωρίς υπερβολικά πολλούς συμβιβασμούς (τίθεται ας μην ξεχνάμε και το θέμα της ασφάλειας με συσκευές όπως τα iPad). Ίσως τα προγράμματα των Mac θα μπορούσαν να λειτουργούν σε πλήρη οθόνη (full screen) και μόνο. Ίσως θα μπορούσαν να εκτελούνται μέσα σε δικό τους "αποκλεισμένο" χώρο στην μνήμη της συσκευής (περιβάλλον α λα virtual machine). Ίσως και τα δύο, ίσως κάτι άλλο. Θα χρειαζόταν, πάντως, ουκ ολίγη δουλειά.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η μετάβαση των iPad Pro στην υποδομή hardware των συσκευών M1 δεν μπορεί να είναι τυχαία, ειδικά για μία εταιρεία όπως η Apple. Και είναι μία μετάβαση που δεν είχε νόημα να γίνει αν δεν την ακολουθήσει αντίστοιχη μετάβαση (ή έστω πολύ μεγάλες αλλαγές) σε επίπεδο software. Αν ο γίγαντας του Cupertino δεν είχε καμία πρόθεση για κάτι τέτοιο, θα τοποθετούσε έναν επεξεργαστή τύπου A14X στο νέο iPad Pro και... θα τελείωνε εκεί το θέμα.

Καλό θα είναι να έχει κανείς στο πίσω μέρος του μυαλού του πως η Apple δεν είναι το είδος της εταιρείας που... αισθάνεται υποχρεωμένη ακριβώς να "κάνει τα χατήρια" των ανθρώπων που τιμούν τα προϊόντα της, όση "φασαρία" κι αν κάνουν στο Web. Είναι μία εταιρεία που κάνει τα σχέδιά της χρόνια πριν και δεν παρεκκλίνει από αυτά εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Αν δεν εννοεί η Apple να προσφέρει στους κατόχους των M1 iPad Pro πρόσβαση σε εφαρμογές των Mac με το επερχόμενο iPadOS 15, δεν θα το κάνει. Υπάρχει λοιπόν πάντοτε η πιθανότητα να απογοητεύσει πολλούς στην εκδήλωση WWDC του Ιουνίου, ανακοινώνοντας διάφορες νέες λειτουργίες για το iPadOS αλλά όχι κάτι ριζοσπαστικό. Από την άλλη, υπάρχει πάντα και το περιθώριο για εκπλήξεις: ποιός περίμενε τον Απρίλιο επεξεργαστή Μ1 σε iPad; Για να δούμε, λοιπόν!