
Για το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα, το να ακούσει κανείς μουσική ήταν μια πολύ απλή υπόθεση. Από τα βινύλια έως τα CD, η ποιότητα της μουσικής (κατά κύριο λόγο) συμβάδιζε με εκείνη του ήχου. Οι λάτρεις του Hi-Fi πολλαπλασιάζονταν, πολύ πριν αυτό γίνει κουλ. Με την επέλαση των MP3 και στη συνέχεια του streaming, κύρια μέσα διάδοσης της μουσικής έγιναν τα AirPods και τα 128 kbps - κάποια στιγμή η ποιότητα του ήχου έγινε θύμα της ψηφιακής εποχής. Hi Fi bars
Δεν είναι υπερβολή όμως να πούμε πως πλέον, ζούμε μία ηχητική αναγέννηση σε εξέλιξη. Οι πωλήσεις βινυλίων αυξάνονται εκθετικά, οι δισκογραφικές εταιρείες και οι καλλιτέχνες δεσμεύονται ξανά στην αξία του ποιοτικού ήχου, προκειμένου να ενισχύσουν τη φήμη τους (και τις πωλήσεις).
Μαζί με την αναβίωση του βινυλίου έχει έρθει και η διάδοση μιας από τις πιο ευχάριστες αλλά σχετικά αφανείς εμπειρίες της Ιαπωνίας: Του kissa, του jazz & record bar. Του listening bar, πιο απλά.
Στα αυθεντικά kissa -που ξεκίνησαν ως εκθετήρια για τα βινύλια στις μεταπολεμικές ιαπωνικές πόλεις και όπου οι δίσκοι μπορούσαν να κοστίζουν όσο μερικά μεροκάματα- είναι το (συνήθως ιαπωνικό) ουίσκι, το βινύλιο και τα συστήματα ήχου υψηλής τεχνολογίας εκείνα που αρκούν για να δημιουργηθεί η εμπειρία. Σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, υπάρχουν και μερικοί ακόμη παράγοντες -όπως το γενικότερο σκηνικό, οι έμπειροι DJs κ.α.- που συνθέτουν την Hi-Fi bar επανάσταση. Η τελευταία μοιάζει εμφανής περισσότερο από ποτέ και στη χώρα μας, καβαλώντας το κύμα που ουσιαστικά ξεκίνησε να φουσκώνει δύο χρόνια πριν στη Νέα Υόρκη.
Τι είναι λοιπόν αυτά τα Hi Fi bars που όλο και περισσότερο ακούγονται; Όμορφα σχεδιασμένοι χώροι όπου οι επισκέπτες μπορούν να παραδοθούν στις μουσικές μαζί με το ποτό και το φαγητό, στο ζωντανό περιβάλλον τους και σε όλα εκείνα που αποτελούν τη φάση τους. Με την ηχητική εμπειρία όμως πάντοτε σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ακριβώς σε αυτή την κατηγορία μπορούμε να εντάξουμε μέρη σαν τα παρακάτω
"Finos Audiophile Βar"

Μετρά τρία χρόνια ύπαρξης το audiophile bar της Αγίας Παρασκευής. Σε αυτό, ο Βασίλης Τσομπανίδης μπλεντάρει κλασικά κοκτέιλ, παλιές γιγαντοαφίσες του Αθήναιον και βινύλια. Στο "Finos" έχει γίνει σημαντική επένδυση σε ηχητικές εγκαταστάσεις με τοποθέτηση ειδικών ηχοανακλαστικών πάνελ που κόβουν τον αντίλαλο κ.ο.κ. Εδώ παίζουν σχεδόν αποκλειστικά βινύλια που ακούγονται ολόκληρα, όπως το The Wall των Pink Floyd, την Οδό Ονείρων του Χατζιδάκι, το Mambo της Yma Sumac.
"Βουλκανιζατέρ"
Το εν λόγω bar restaurant ήταν προορισμός για όλους όσοι ήθελαν να περιποιηθούν τα λάστιχα του οχήματός τους, όπως άλλωστε μαρτυρά και το όνομά του, ενώ εξελίχθηκε στο πιο πρόσφατο σουξέ της πόλης. Το "Βουλκανιζατέρ" κάνει έντονο γκελ και λόγους γι' αυτό είναι και ο εξαιρετικός του ήχος - πέρα, προφανώς από τις μουσικές επιλογές. Οι μελωδίες ρέουν θαυμάσια ακόμη κι αν το μαγαζί είναι full house.


"Hope So"
4 φίλοι, όλοι με προϊστορία στην εστίαση, ένωσαν τις δυνάμεις τους ώστε να παρουσιάσουν ένα μέρος ακριβώς έτσι όπως το είχαν φανταστεί, φέρνοντας ουσιαστικά ένα μπαρ του κέντρου στα δυτικά προάστια και το Περιστέρι. Στο "Hope So" όλα έχουν fine προσέγγιση και το ίδιο ισχύει και για τον ήχο και τη μουσική. Παίζει ως επί το πλείστον από βινύλια, με μία μεγάλη συλλογή που εμπλουτίζεται διαρκώς. Θα ακούσεις hip hop, RnB, funk κ.α., θα μπορείς να φέρεις και τα δικά σου βινύλια αν το επιθυμείς ενώ θα απολαύσεις τα πρωινά DJ sets το Σαββατοκύριακο (12.00-17.00) σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.
"Birdman"
Σπέσιαλ yakitori, βελούδινες μουσικές και μητροπολιτική ατμόσφαιρα. Δεν είναι μόνο αυτά τα ατού του 'Birdman', με τo japanese bar & grill του Άρη Βεζενέ να είναι ακόμη γνωστό και για τη λατρεία του για τα listening bars (αλλά και την έμπνευση που αντλεί από αυτά) καθώς και για την -μάλλον under the radar- πολύ αξιόλογη δουλειά της μπάρας του.

"Hotel Eternite"
Το κυψελιώτικο μπαρ-δημιούργημα των Ιωάννα Βουδούρη, Θοδωρή Καϊσίδη και Παντελή Κυραμαργιού καταπιάνεται με το να προσφέρει ποιοτικό χρόνο σε όσους βρεθούν στο χώρο του. Προτρέπει άπαντες να αγαπήσουν το εσωτερικό των μπαρ και έχει ιδιαίτερη αδυναμία στις μουσικές από βινύλια.
"Kennedy"
Το listening wine bar που παρουσίασε το περασμένο φθινόπωρο ο Χρήστος Κοντός του Kennedy Magazine στην οδό Νικίου έχει συζητηθεί αρκετά. Πέρα από τα ιδιαίτερα κρασιά που θα βρεις εδώ, το "Kennedy" σερβίρει και εντυπωσιακά πεντακάθαρο ήχο, στον οποίο λάμπουν οι ψαγμένες μουσικές από CD και βινύλια.
"Pharaoh"
Είναι υπερβολή να πούμε πως το "Pharaoh" είναι μία διαφορετική ερμηνεία των ιαπωνικών kissa στην Αθήνα του σήμερα; Δεν το γνωρίζω αλλά θα μπορούσε. Αυτό που με βεβαιότητα γνωρίζουμε είναι πως το δημοφιλές μπαρ-εστιατόριο στα Εξάρχεια είναι από τα μέρη που λατρεύουν τα βινύλια και παίζουν μουσική με τέτοια, διαθέτουν ηχεία-customιές και κλασικά πικάπ.

"Zebra"
Μία από τις λιγότερο διαφημισμένες πτυχές για το μπαρ του Ψυχικού είναι η επένδυση που έχει γίνει στον ήχο, που είναι από τους πιο 'καθαρούς' στην πόλη. Γενικότερα, η μουσική εδώ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και ακολουθεί κυρίως funk και soul κατευθύνσεις, χωρίς όμως να περιορίζεται σε αυτές. Αρκετοί και διαφορετικοί DJs συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα ενώ δε λείπουν και τα lives.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.