Πολυπρόσωπο. Νομίζω αυτή θα ήταν η καταλληλότερη λέξη για να χαρακτηρίσει το Moebius Milano, που βρίσκει στέγη στη Via Alfredo Cappellini και τη βορειο-ανατολική πλευρά του μιλανέζικου κέντρου, σε κοντινή απόσταση από τον κεντρικό σταθμό των τρένων της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας. Βλέπεις, εκτός από μία καταπληκτική μπάρα, το μαγαζί-δημιουργία του Lorenzo Querci τικάρει και κάποια άλλα κουτάκια πέρα από εκείνα του ευ πίνειν. Αλλά θα φτάσουμε και εκεί.
Το Moebius Milano άνοιξε το 2019, μετά από μία 11μηνη προετοιμασία κι ενώ το κτίριο που το φιλοξενεί ήταν κλειστό για σχεδόν 50 χρόνια. Εκτός των άλλων, αντιμετώπισε όλα τα προβλήματα που προξένησε στον κλάδο της εστίασης η πανδημία αλλά και τα απόνερα της δύσκολης αυτής συνθήκης. Ο Lorenzo Querci και η ομάδα του όμως δεν το έβαλαν κάτω. Και συνέχισαν.
Μερικά στοιχεία από το παλιό εργαστήριο κλωστοϋφαντουργίας που υπήρχε εκεί -και το οποίο άνηκε σε μία πλούσια οικογένεια της Ούμπρια- έχουν παραμείνει αλλά γενικά ο χώρος έχει διαμορφωθεί εντυπωσιακά, σε μία τέλεια ισορροπία του βιομηχανικού design των σύγχρονων γραμμών, με διάφορα μικροσύμπαντα εντός αυτού: Την μπάρα, την αυλή, τον κεντρικό χώρο και το fine dining εστιατόριο του παταριού.
Εξαιρετικά φροντισμένα ποτά και πάρα πολύ αξιόλογο φαγητό (ένα ευφάνταστο μενού με tapas αλλά και μία υψηλών προδιαγραφών γαστρονομική πρόταση), φανταστικό σέρβις και γενικά μία πολύ δεμένη και δημιουργική ομάδα ανθρώπων, ψαγμένες μουσικές από βινύλια -σε συνεργασία με το γειτονικό δισκάδικο- και νότες τέχνης συνθέτουν ένα πολύ ιδιαίτερο παζλ, πιστοποιώντας πως περισσότερο από κάθε άλλο, το Moebius είναι στην πραγματικότητα ένα μέρος για το ίδιο το κοινό και παράλληλα, ένα από τα σημαντικότερα σποτ της ολοένα και πιο δυναμικής μπαρ σκηνής του Μιλάνου.
Στα του πίνειν πεπραγμένα, ο ταλαντούχος Γενοβέζος bar manager Giovanni Allario είναι αυτός που μεριμνά για μία λίστα ποτών με κομψότητα και όμορφα παρουσιασμένων, που -δίχως έκπληξη- αντλούν επιρροές από το γαστρονομικό κομμάτι του εν λόγω μέρους. Ακριβώς τέτοιο είναι το signature Pesto Martini, που πραγματοποιεί όλα όσα υπόσχονται τα δύο συνθετικά του ονόματός του, σε ένα savoury twist του κλασικού cocktail. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το Gremolada Negroni αλλά και για την Leche di Tigre Margarita. Ή ακόμη και το Din Tai Fung Manhattan, στο οποίο με ιδιοφυή τρόπο έχουν προσαρμοστεί καφές και σάλτσα σόγιας.
Για τους fans των φρουτένιων και fizzy ποτών, το Mango Highball θα κάνει και με το παραπάνω τη δουλειά. Προσωπικό highlight θα χαρακτήριζα την Bitter Paloma, στην οποία το δημοφιλές αγαυένιο ποτό συναντά το Campari - στο Μιλάνο βρισκόμαστε άραγε, πώς θα μπορούσε να μη συμβεί κάτι τέτοιο;
Στο mezzanine του Moebius 'τρέχει' το Sperimentale, ένα από τα πιο ιντριγκαδόρικα εστιατόρια του Μιλάνου (όπως μαρτυρά άλλωστε και η παρουσία του στον οδηγό Michelin), εντός μίας γυάλινης αίθουσας με ανοιχτή κουζίνα και χώρο για περίπου 12 άτομα. Ακριβώς εκεί λοιπόν, ο σεφ -και επικεφαλής της γεύσης σε όλες τις εκφάνσεις του Moebius- Enrico Croatti παρουσιάζει μία κουζίνα δημιουργική και προβοκατόρικη, όπως άλλωστε μαρτυρούν πιάτα σαν το εικονικό ριζότο σουπιάς με τρούφα ή τα θεατρικά σερβιρισμένα agnolotti. O σεφ Croatti φροντίζει και για την πληθωρική γκάμα των τάπας που σερβίρονται στον κάτω χώρο ή στην μπάρα.
Προσεχώς, το Moebius Milano θα αποκτήσει και αδερφάκι, καθώς η ομάδα του ετοιμάζει τον Σεπτέμβριο έναν παρόμοιας αισθητικής πολυχώρο, κοντά στο Fondazione Prada.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.