Κάτι παραπάνω από έναν χρόνο μετά το ντεμπούτο του, το "Zebra" εξακολουθεί να κάνει buzz στην απαιτητική όσο και ιδιότυπη πιάτσα του Ψυχικού, παραμένοντας highlight στο κομμάτι του ποτού, για όλους τους σωστούς λόγους. Το εξελισσόμενο σε κλασικό πια σποτ επί της οδού Περικλέους, με την επιβλητική μπάρα και το γενικότερα όμορφο εσωτερικό, την cool ατμόσφαιρα και τις ωραίες μουσικές μοιάζει να έχει βρει για τα καλά τα πατήματά του, όπως άλλωστε μαρτυρά και η δημοφιλία του όλο αυτό το διάστημα.
Νέα σεζόν, νέα ποτά
Αρκεί μία γρήγορη ματιά στη φρεσκαρισμένη λίστα που φέρει και πάλι την υπογραφή του Χρήστου Χουσέα για να καταλάβεις περίπου τι παίζει. Όχι ακριβώς, γιατί αυτό θα συμβεί δοκιμάζοντας, υπό την καθοδήγηση της φορμαρισμένης ομάδας του μπαρ (Παναγιώτης Θεοφάνης, Χάρης Κυπρής και Τάσος Ανδρέου) με επικεφαλής τον Ηλία Μαρινάκη, που τυγχάνει παράλληλα να είναι και μία από τις πιο φιλόξενες της πόλης.
Η κάρτα χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες (Classics και Liminality/ Ephemera), κάθε μία εκ των οποίων διχοτομείται. Στην πρώτη περίπτωση λοιπόν, υπάρχουν οι κλασικές προτάσεις (Loyal) και οι twisted εκδοχές τους (Explorer).
> Διάβασε ακόμη: Γιατί όλοι βγαίνουν στον Νέο Κόσμο;
Το The Incal -εμπνευσμένο από το ομώνυμο έργο του Alejandro Jodorowsky- με βάση τη βότκα πατάτας συνδυαστικά με shio koji και ένα shrub παντζαριού-ντομάτας, σε προϊδεάζει αρχικά για κάτι αρκετά κοντά στο Bloody Mary αλλά δοκιμάζοντάς το αντιλαμβάνεσαι πως ξεφεύγει αρκετά από αυτό, όντας πικάντικο και γλυκό.
Σχεδόν το αντίθετο δηλαδή από το La Tigre Assenza (σαν την ποιητική συλλογή της Cristina Campo) που βγάζει βοτανικά στοιχεία και μία ενδιαφέρουσα πικράδα, έχοντας ως βασικά συστατικά το τσίπουρο και το gin.
Περνώντας στις δημιουργίες της επόμενης κατηγορίας, το Miyabi (μία ιαπωνική λέξη ταυτισμένη με την κομψότητα και τα αισθητικά ιδανικά, που παράλληλα χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάτι ευχάριστα γλυκό) θα κάνει τους φίλους του Negroni να νιώσουν αρχικά άνετα, προτού τους ανοίξει ένα νέο κόσμο με το ευωδιαστό προφίλ του (βότκα, γλυκό βερμούτ και, κυρίως, καρπούζι) τόσο σε μύτη όσο και σε στόμα.
Πολύ πιο umamiσιο είναι το προφίλ του Like Lovers Do, με ένα διακριτικό κάπνισμα που προέρχεται από τη χρήση mezcal σε αυτό, παράλληλα με την παρουσία του τσίπουρου O/purist.
Αν πάλι θέλεις κάτι αρκετά πιο διασκεδαστικό αλλά εξίσου αξιόλογο, το Aleatoric (σ.σ. κάτι που χαρακτηρίζεται από τυχαία ή απροσδιόριστα στοιχεία/γεγονότα) θα σε κερδίσει με το combo πικάντικου ρουμιού-φιστικοβούτυρου-ginger.
Ξέρεις, δοκιμάζοντας όλα τα παραπάνω κατάλαβα πόσο πολύ έλειπε η αλκοολική άποψη του Χρήστου Χουσέα από την αθηναϊκή σκηνή όλα αυτά τα χρόνια και πριν επιστρέψει, έστω και με αυτόν το τρόπο, εδώ και περίπου ένα χρόνο. Ποτά με ιστορία, υπόβαθρο και κουλτούρα από κάθε άποψη και παράλληλα επιλογές που γίνονται αντιληπτές από τον καθένα. Δεν περίμενα ασφαλώς τίποτα λιγότερο από έναν τέτοιο τύπο, που ήταν από τους πρώτους στην πόλη που τόλμησαν με ξεκάθαρα δικές τους προτάσεις σε ποτά, τα οποία μάλιστα πάντοτε έδεναν με τη φυσιογνωμία και το γενικότερο πνεύμα του εκάστοτε μαγαζιού. Ό,τι συμβαίνει και τώρα δηλαδή.
Τέλος, παράλληλα και συμπληρωματικά θα σου πρότεινα να ρίξεις μερικές ματιές -ή πιο ορθά, μπουκιές- στο πολλά υποσχόμενο bar food του "Zebra".
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
