Πίνει (καλή) μπύρα η Αθήνα; Κι αν ναι, βρίσκεται το κοινό σε εκείνο το επίπεδο που αρχικά θα καταλάβει και κατ' επέκταση θα εκτιμήσει την craft εκδοχή αυτής; Αν κρίνουμε από την μίνι "άνοιξη" των αστικών ζυθοποιείων/taprooms/beer bars οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα είναι μάλλον θετικές. Το Αθηνόραμα επιχειρεί να θέσει τα πράγματα στη σωστή τους βάση, λαμβάνοντας υπόψιν τις απόψεις τριών ανθρώπων που ζουν καθημερινά ανάμεσα σε βύνη, λυκίσκο και taps: Των Φώτη Αναστασίου, Γιάννη Ψιμούλη και Ανέστη Ζαμανόπουλου.
Ζύθος και θεάματα
Από τα τέλη των '90s, όταν και η Craft έκανε την εμφάνισή της, έως και τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας υπήρξε ένα μεγάλο κενό στο συγκεκριμένο κομμάτι. Τότε ήταν που η Local Pub στο Χαλάνδρι άρχισε να ψάχνεται λίγο παραπάνω, σηματοδοτώντας κατά κάποιο τρόπο την αναγέννηση του είδους στην Αθήνα. "Γύρω στις αρχές του 2010 κάναμε κάποια ταξίδια στο εξωτερικό, με focus στην μπύρα. Φέρναμε πράγματα αποκλειστικά για το μαγαζί, που σιγά-σιγά κέντρισαν το ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο όλο και μεγάλωνε. Έπειτα μπήκε στο κάδρο το homebrewing και η γενικότερη άνθηση της ελληνικής μικροζυθοποιίας" αναφέρει ο Φώτης Αναστασίου από την Local Pub και τη ζυθοποιία Αναστασίου.
Η τελευταία βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη στημένη σε βρετανικά -και ιρλανδικά- πρότυπα pub, φροντίζοντας να προμηθεύει ολόφρεσκη μπύρα τις κάνουλες.
Από τη ζυθοποιία Αναστασίου ξεκίνησε την πορεία του και ο Γιάννης Ψιμούλης, που μαζί με τους Τάσο και Ελευθερία Παπαδάκη έχουν δημιουργήσει εδώ και μερικούς μήνες το Paragon, ένα μικροζυθοποιείο-taproom που σερβίρει τις μπύρες του σε έναν προσεγμένο industrial χώρο στην Ηλιούπολη και έχει καταφέρει να ακουστεί αρκετά. "Η βασική φιλοσοφία είναι να προσφέρουμε φρέσκια μπύρα στο κοινό σε έναν cool χώρο. Να δημιουργήσουμε κάτι ελκυστικό, με επίκεντρο πάντοτε το πολύ καλό προϊόν". Μέχρι στιγμής, δείχνουν να έχουν πετύχει το στοίχημα.
Από την πλευρά του, το Blame the Sun ξεκίνησε πριν περίπου έναν χρόνο σαν ένα side project τριών ανθρώπων του χώρου της εστίασης και του αποστάγματος (σ.σ. Δημήτρης Λαδόπουλος, Άγγελος Τριανταφυλλόπουλος και Ανέστης Ζαμανόπουλος). "Θα μας σύστηνα στο κοινό σαν ένα εξωτικό ζυθοποιείο, ένα semi-gypsy brewery, που περικλείει τη φιλοσοφία μας για το προϊόν. Θέλαμε να φτιάξουμε κάτι που δεν θα είχε να κάνει με την κλασική ζυθοποίηση αλλά παράλληλα δε θα ξέφευγε και από τον αληθινό χαρακτήρα της μπύρας" υποστηρίζει ο Ανέστης Ζαμανόπουλος, παλιός γνώριμος από τις αθηναϊκές μπάρες και αποσταγματοποιός.
Όλα τα παραπάνω δε θα είχαν κανένα απολύτως νόημα αν δεν είχαν να πουν κάτι και, κυρίως, αν δεν έκαναν το απαραίτητο γκελ στο κοινό. Εδώ παρατηρείται ένα παράδοξο: Ενώ τα μέρη που εισάγουν ή παράγουν ποιοτική μπύρα στην πόλη έχουν αυξηθεί, ποσοτικά και ποιοτικά, η λεγόμενη "πίτα" της αγοράς παραμένει ακόμη μικρή. "Η φάση πάει καλά. Τουλάχιστον για εμάς, καλύτερα από ό,τι περιμέναμε. Ήμασταν σίγουροι για το προϊόν μας αλλά δεν είχαμε τέτοια φιλοδοξία όσον αφορά την ανταπόκριση του κοινού. Βέβαια, η γενικότερη ενασχόληση με την craft μπύρα είναι ένα πεδίο με μεγάλο ρίσκο" λέει ο Ανέστης Ζαμανόπουλος.
"Ίσως υπάρχει ακόμη η αντίληψη πως είναι προτιμότερη η γνωστή συσκευασμένη μπύρα ενός μεγάλου brand ή η προτίμηση σε μία οποιαδήποτε αδιάφορη παγωμένη lager" τονίζει ο Φώτης Αναστασίου, με τον Γιάννη Ψιμούλη από την πλευρά του να υποστηρίζει ότι "ο κόσμος δεν είναι και τόσο κοντά στη νοοτροπία της craft μπύρας, όχι σε σημείο που θα θέλαμε, αλλά παρόλα αυτά έχει τη διάθεση να ψαχτεί. Στην περίπτωσή μας, βοηθά αρκετά και ο χώρος που έχουμε δημιουργήσει, που λειτουργεί και σαν αφορμή για κάποιον".
Τελικά, υπάρχει χώρος για taprooms στην Αθήνα;
Δε θα ήταν υπερβολή -ίσως όμως να ήταν παρανόηση αλλά θα το τολμήσουμε- να πούμε πως η craft μπύρα ακολουθεί ένα ρεύμα αντίστοιχο με εκείνο των frozen yogurt bars, πίσω στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του Μιλένιουμ. Από τη μία, υπάρχουν αυτοί που το κάνουν με μεράκι, αληθινή αγάπη για το ποτό και τη δέουσα προσοχή. Από την άλλη, εκείνοι που το βλέπουν κυρίως σαν επιχειρηματική ευκαιρία.
"Υπάρχει χώρος αρκεί να δώσουμε στον επισκέπτη κάτι καλό. Κάτι που να αξίζει το ενδιαφέρον του, ένα ελκυστικό πακέτο που θα περικλείει τη φιλοσοφία μας, την αγάπη μας για το αντικείμενο" στηρίζει ο Γιάννης Ψιμούλης, με τον Ανέστη Ζαμανόπουλο να έχει ένα ακόμη πιο δυνατό statement: "Είμαι της φιλοσοφίας πως αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Αν πιστεύεις το concept και το προϊόν σου, τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους. Σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις υστερούμε στο συγκεκριμένο κομμάτι αλλά γίνοντας κάποιες καλές προσπάθειες, χωρίς όμως να έχουμε εφαρμόσει σε μεγάλη έκταση το concept του taproom".
Με τους προλαλήσαντες συμφωνεί και ο Φώτης Αναστασίου: "Ναι, πιστεύω πως υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο στην Αθήνα, αρκεί να γίνεται με το σωστό τρόπο, σε όλα τα στάδιά του: Ξεκινώντας φυσικά από το προϊόν, μετά προχωρώντας στον χώρο και έπειτα στο marketing. Όλα όμως αρχίζουν από την καλή μπύρα".
Κάν'το όπως το (ελληνικό) κρασί
Αρκετοί είναι εκείνοι που παραλληλίζουν την πορεία της craft μπύρας με αυτή του ελληνικού αμπελώνα τα τελευταία χρόνια. Έχεις όμως ρεαλιστική βάση κάτι τέτοιο; Κρίνοντας από το πάθος των παραγωγών, την ποιότητα του διαθέσιμου στην αγορά προϊόντος αλλά και το potential, θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχει σύνδεση, σε μικρότερο ασφαλώς πλαίσιο συγκριτικά με τη ντόπια οινική εξέλιξη.
"Το βλέπουμε ήδη αυτό. Δες για παράδειγμα πόσα μπαρ ή και εστιατόρια έχουν εντάξει στις επιλογές τους craft μπύρα. Στο κρασί βέβαια έχουν γίνει πολύ μεγαλύτερες επενδύσεις και είναι λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως η Ελλάδα είναι μία χώρα κρασιού" λέει ο Φώτης Αναστασίου, ο οποίος πιστεύει πως η ίδια η αγορά αλλά και η πραγματικότητα θα δημιουργήσει μία ξεκάθαρη εικόνα στο άμεσο μέλλον. Κάτι με το οποίο συμφωνεί και ο Γιάννης Ψιμούλης: "Φυσικά και η craft μπύρα μπορεί να εξελιχθεί όπως το κρασί. Δεν μιλάμε μόνο για τα χαρακτηριστικά και το προφίλ του προϊόντος αλλά και για τη γενικότερη φιλοσοφία και διαδικασία: Από τη γεύση, το branding και το marketing μέχρι την εκπαίδευση του προσωπικού σε οποιδήποτε μέρος σερβίρεται μπύρα. Θεωρώ πως τα επόμενα χρόνια θα δούμε αισθητή αλλαγή".
Για τον Ανέστη Ζαμανόπουλο ο ελληνικός αμπελώνας χρειάστηκε μία 20ετία για να φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. "Πιστεύω πως θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο και με την μπύρα. Υπάρχει το όραμα, η διάθεση και το ταλέντο" σημειώνει ο ίδιος. Και δε θα διαφωνήσουμε μαζί του.
Τι να πιεις
- Στο Paragon: Αξίζει κανείς να δοκιμάσει την Riviera Helles Lager, μία γερμανικού τύπου lager με ανοιχτό ξανθό χρώμα, ελαφριά, αφιλτράριστη και απαστεριώτη, με βυνώδες γευστικό προφίλ (το ψωμί πρωταγωνιστεί). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η Irish Fuel, μία ιρλανδικού τύπου dry stout, με έντονες γεύσεις από καφέ και μαύρη σοκολάτα. Προσεχώς, θα είναι διαθέσιμη και η Falifornia, μία American Pale Ale, με ελαφρώς φρουτώδες αλλά και πικρό προφίλ, με γεύσεις από μπισκότο, τροπικά φρούτα και καρύδα.
- Στο Blame the Sun: Αν μία μόνο μπύρα αντικατόπτριζε πλήρως τον χαρακτήρα του Blame the Sun, αυτή θα ήταν η Beach Bum Tropic Ale. Πρόκειται για μία θολή, χρυσαφένια pale ale με μέτριο αφρισμό, επίσης μέτριο αλλά και κρεμώδες σώμα, άρωμα και γεύση από τζίντζερ, τροπικά φρούτα και επίγευση lime. Εξίσου αξιόλογη όμως και η Puppenhaus, μία διαυγής Helles Lager με αρώματα και γεύση φρέσκου ψωμιού και επίγευση λεμονόχορτου. Στη συγκεκριμένη μπύρα έχει χρησιμοποιηθεί η παραδοσιακή τεχνική decoction που εφαρμόζεται για αιώνες στη Γερμανία. Μπορεί μάλιστα να χρησιμοποιηθεί και ως chaser με λευκή τεκίλα.
- Στην Local Pub/ Ζυθοποιία Αναστασίου: Ο Κρότωνας είναι η δική τους εκδοχή σε Italian Pils, μία έξοχη εκδοχή του είδους, ισορροπημένη πλήρως σε γλυκύτητα και πίκρα. Φυσικά, δεν μπορείς να αρνηθείς και μία Αστερόεσσα, που αποτελεί άλλωστε και το διαχρονικό best seller εδώ. Μιλάμε για μία άκρως αρωματική και πλούσια σε λυκίσκους Mosaic American Pale Ale, που συνοδεύει άψογα και το φαγητό.
Info
Local Pub - Χαϊμαντά 25, Χαλάνδρι, τηλ. 6940 864443
Paragon - Λεμεσού 3, Ηλιούπολη, τηλ. 6906 208212
Blame the Sun - Βεΐκου 60, Κουκάκι, τηλ. 210 9213523
