Γωνία Αθηνάς και Βύσσης, στο ισόγειο ενός παλαιού ανακαινισμένου κτιρίου, άνοιξε πρόσφατα ένα μοντέρνο καφέ, σε αμερικάνικο στυλ, που έγινε γρήγορα talk of the town, κι όχι άδικα. Με το που μπαίνεις, αντικρίζεις την μπάρα με την επαγγελματική μηχανή του καφέ και αριστερά, στο βάθος, ένα καταπράσινο μοντέρνο καθιστικό. Προσπερνώντας τις βιτρίνες με τα γλυκά ημέρας και τα κέικ, βλέπεις στο βάθος μια αίθουσα που προσωπικά πρώτη φορά συνάντησα σε καφετέρια:είναι ο χώρος με τη μηχανή καβουρδίσματος και δίπλα της, τα σακιά με τους κόκκους του καφέ. Γιατί εδώ, δίνουν τόση σημασία στον καφέ, ώστε να τα κάνουν όλα οι ίδιοι από την αρχή. Επιλέγουν κόκκους, τους καβουρδίζουν κατάλληλα και φτιάχνουν τα δικά τους χαρμάνια. Μάλιστα, μερικά τα συσκευάζουν και σε φακελάκια για δοκιμές στο σπίτι.
Επειδή, όμως, ένας καφές, που φτιάχνεται με τόσο κόπο και έμφαση στη λεπτομέρεια, θέλει και τα αντίστοιχα συνοδευτικά, εδώ επίσης τα πράγματα δεν είναι απλά. Συνεργάστηκαν με τον boulanger – patissier Kamel Saci, ο οποίος επιμελήθηκε όλο το μενού των γλυκών, αλλά και τα τεσσάρων ειδών bagels, που γεμίζονται.
Τα γλυκά είναι από απλά brioches, μέχρι κανέλας και σοκολάτας, χειροποίητα κέικ όπως carrot cake, chocolate cake και το πολύ ιδιαίτερο με φιστίκι Αιγίνης, που δοκίμασα, αλλά και το μικροσκοπικό κανελέ (cannelé), ένα παραδοσιακό γλυκό του Μπορντώ με ξεχωριστή γεύση.
Και στα αλμυρά, όμως, δεν κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα, διαλέγουν προσεχτικά τα υλικά τους. Μια ατόφια παντσέτα με μυρωδικά, που την κόβουν σε φέτες, το ολόκληρο μπούτι γαλοπούλας ,που το έψαξαν για μήνες, τα φρέσκα λαχανικά-είναι όλα ένα κι ένα.
Κι αν είσαι από εκείνους τους λίγους (όπως εγώ), που δεν πίνουν καφέ, υπάρχουν επιλογές σε τσάι, όπως το μυρωδάτο τσάι μέντας, αλλά και χυμοί φρέσκων φρούτων ψυχρής έκθλιψης, ανάλογα με την εποχή. Πάντως, έναν café latte ελαφρύ τον ήπια και τον ευχαριστήθηκα, ακόμη κι εγώ!
Στο μικρό πατάρι, υπάρχουν καθίσματα -κι είναι όμορφο να βλέπεις από ψηλά το ισόγειο, αλλά και τους περαστικούς-ενώ πιο πίσω, ο καναπές προορίζεται για πιο ήσυχους τύπους.
Μου άρεσε, ακόμη, που ο κατάλογος είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες και του Έλληνα και του τουρίστα κι ότι σεβάστηκαν την αρχιτεκτονική του κτιρίου, που είναι του 1830 και διατήρησαν τις παλιές του πέτρες σε αρκετά σημεία.