Από ένα μπαρ που έχει εμπνευστεί το όνομά του από την ομώνυμη ταινία του Νίκου Τριανταφυλλίδη, όπως και από το διαχρονικό τραγούδι του Καζαντζίδη, ένα πράγμα μπορείς να περιμένεις με βεβαιότητα: ότι θα μερακλώσεις ακούγοντας καλή μουσική από το παλιό, ελληνικό ρεπερτόριο... Και «Οι Αισθηματίες» του Πειραιά δεν πρόκειται να σε απογοητεύσουν. Αυτό, ίσως, που δεν περιμένεις είναι ότι η μουσική μπορεί να διακοπεί περίτεχνα για μεταμεσονύχτια απαγγελία ποίησης.
Μπαίνοντας στο λιλιπούτειο μπαρ αμέσως αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για ένα μπαρ με προσωπικότητα, όπου η αγάπη για τη μουσική, την ποίηση, τη λογοτεχνία, το σινεμά και την ποπ κουλτούρα γενικότερα, είναι διάχυτη παντού στο χώρο. Από την τεράστια αφίσα του Μπουκόφσκι που σε καλοδέχεται στην είσοδο, τα καδράκια με στιγμιότυπα από ταινίες του Τσιώλη, από «Τα φτηνά Τσιγάρα» και την «Λάμψη» του Κιούμπρικ, τα πνευστά μουσικά όργανα στο ταβάνι από τα οποία κρέμονται αρκουδάκια που αυτοκτόνησαν από έρωτα, μέχρι συλλεκτικά περιοδικά από σπάνιες εκδόσεις και, φυσικά, η αφίσα από την ταινία «Οι Αισθηματίες» σε περίοπτη θέση.
Για το δημιουργό τους Κώστα Παντιώρα, αισθηματίες δεν είναι μόνο όσοι πάσχουν από έρωτα, αλλά και όσοι είναι ερωτευμένοι με τη λογοτεχνία, την ποίηση, το σινεμά, ακόμα και το ποδόσφαιρο. Για εκείνον, όλοι όσοι αγαπούν κάτι με πάθος έχουν θέση στους «Αισθηματίες», άλλωστε δεν είναι τυχαίο και το μότο τους «Sad Lovers, Heavy Drinkers». Και η αλήθεια είναι ότι στη μπάρα του και στα λιγοστά ψηλά τραπέζια θα δεις παρέες όλων των ηλικιών να τραγουδούν όλοι μαζί, να χορεύουν, να αγκαλιάζονται, όπως και μοναχικούς τύπους να πίνουν το ποτό τους και να απολαμβάνουν τη μουσική.
Άλλωστε, οι «Αισθηματίες» είναι από αυτά τα μπαρ που νιώθεις άνετα να πας και μόνος σου ή – όπως και στη δική μου περίπτωση- από εκείνα που πας για μια μπίρα και τελικά φεύγεις μετά από πολλές νωρίς τα ξημερώματα. Και σε αυτό, πέρα από τη φιλική ατμόσφαιρα, βοηθάει και η μουσική, όπου στο άκουσμα ενός τραγουδιού που ξεσηκώνει την ομήγυρη, αντιλαμβάνεσαι μία ικανοποίηση και μία άγρια χαρά στα πρόσωπα όλων. Κοιτάς το διπλανό σου και νιώθεις ταύτιση και δεν σε ενοχλεί πλέον το τυχόν στρίμωγμα ή το περασμένο της ώρας.
Μπορεί τα βράδια τα whisky και οι μπίρες να ρέουν άφθονα, ωστόσο το πρωί οι «Αισθηματίες» αλλάζουν πρόσωπο, ρίχνουν τους ρυθμούς για να χαλαρώσουν στα τραπεζάκια του πεζόδρομου πίνοντας καφέ από καλά χαρμάνια, δυναμωτικά ροφήματα και τσιμπολογώντας νόστιμα σάντουιτς και φρέσκιες σαλάτες. Ύστερα, το απόγευμα παίρνουν σειρά τα δροσιστικά κοκτέιλ με φρέσκα φρούτα εποχής και τα long drinks, για να μας προετοιμάσουν πάλι για το νυχτερινό ξεφάντωμα.