Ποιος είπε ότι το cocktail είναι μόνο ευρηματικοί συνδυασμοί υλικών και σωστό κούνημα του σέικερ; Κάποιοι άνθρωποι του bartending και του ποτού, στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, προβληματίζονται για όσα συμβαίνουν έξω από την πόρτα του μπαρ τους και δείχνουν αποφασισμένοι να ευαισθητοποιήσουν και να κινητοποιήσουν κι εμάς μέσα από τη δουλειά τους.
Cocktails με βάση τη φιλανθρωπία
Κάθε χρόνο στο διαγωνισμό Bacardi Legacy, οι τρεις φιναλίστ καλούνται να προωθήσουν με διάφορες ενέργειες το cocktail τους, οι οποίες προσμετρούνται στην αξιολόγησή τους στον ελληνικό τελικό. Κατά ευτυχή σύμπτωση, οι τρεις φιναλίστ του φετινού διαγωνισμού αποφάσισαν να εντάξουν και να προβάλουν φιλανθρωπικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Όπως μου λέει ένας απ’ αυτούς, ο Πέτρος Μυτιληναίος του «Che», «θεωρούσα ρηχό απλώς να αποδείξω ότι είμαι ο καλύτερος bartender και ότι έχω φτιάξει το καλύτερο cocktail ζώντας στην Ελλάδα του 2018 περιτριγυρισμένος από ανθρώπους που βιώνουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και κοινωνικό αποκλεισμό». Έχοντας βαφτίσει το cocktail του Lucky Underdog, ως ευθεία αναφορά σε ανθρώπους που θεωρούνται αουτσάιντερ αλλά με την κατάλληλη υποστήριξη μπορούν να επανενταχθούν στην κοινωνία, αποφάσισε να προσφέρει στο περιοδικό δρόμου «Σχεδία» ένα ποσό από κάθε cocktail που πουλά στο «Che», από τις εισπράξεις στα guest bartendings μέχρι τον τελικό και από ένα μεσημεριανό event στο «Che» το Σάββατο 17/2.
Τους ίδιους προβληματισμούς για τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, για τους αποκλεισμένους και φτωχοποιημένους ανθρώπους εκφράζει και η Τίνα Σάρδη του «Mosaiko», η οποία μου αποκαλύπτει ότι μέσα στο σέικερ του δικού της νικητήριου El Anciano έβαλε και την ιδέα ότι «μπορεί κάποιες δυσκολίες που σου φέρνει η ζωή να φαίνονται ανυπέρβλητες, αλλά αξίζει να αγωνιστείς για να τις διαχειριστείς και να τις ξεπεράσεις». Η δική της καμπάνια για την προώθηση του cocktail περιλαμβάνει δωρεές στο Κοινωνικό Φαρμακείο του Κέντρου Υποδοχής & Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων από τα guest bartendings και ενός μεγάλου party στο «Temple» την Παρασκευή 16/2.
Ο τρίτος από τους φιναλίστ, ο Αντώνης Μαντζαρίδης του «Theory» βάφτισε το cocktail του Semilla, δηλαδή «σπόρο», και γι’ αυτό επέλεξε να υποστηρίξει με δωρεές τον Αρκτούρο, την οργάνωση για την προστασία της καφέ αρκούδας, η οποία στα απάτητα δάση όπου ζει μεταφέρει σπόρους και λειτουργεί ως μεταφυτευτής – στην καμπάνια του, ο Αντώνης χρησιμοποιεί επίσης οικολογικά υλικά για την κατασκευή σουβέρ και καταλόγων. Η κοινωνική ευαισθησία των τριών bartenders αποδεικνύει το υψηλό επίπεδο αυτής της κάποιες φορές παρεξηγημένης επαγγελματικής ομάδας και συντονίζεται με παγκόσμιες φιλανθρωπικές ενέργειες όπως η Negroni Week.
Bartenders στα θρανία
Την περασμένη χρονιά η Ann Tuennerman, ιδρύτρια του μεγαλύτερου φεστιβάλ cocktail στον κόσμο, του Tales of the Cocktail, παραιτήθηκε εξαιτίας μιας ρατσιστικής ανάρτησης που έκανε ο σύζυγός της στο Facebook. Η ειρωνεία είναι ότι το ToC είχε θίξει το ρατσισμό και την ισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών bartenders με ειδικά σεμινάρια στο πλαίσιο του φεστιβάλ καθώς και με τη δημιουργία του Diversity Council που παρακολουθεί τα ζητήματα διαφορετικότητας και προσβασιμότητας στο χώρο του bartending.
Όλα αυτά απασχολούν σοβαρά τους ανθρώπους της βιομηχανίας, οι οποίοι ενδιαφέρονται όχι μόνο για το σωστό shaking ή το καλύτερο spirit, αλλά για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και των ανθρώπινων σχέσεων στα μπαρ. Η πλατφόρμα P(our) που έχουν ιδρύσει οι σταρ του bartending Alex Kratena, Simone Caporale και Monica Berg, διοργάνωσε πέρυσι στο Παρίσι ένα συμπόσιο γύρω από το φύλο με ομιλίες, σεμινάρια και workshops – ενδεικτικά θέματα, «Η μητρότητα στη βιομηχανία του ποτού» και «Έχει το κρασί φύλο;». Παρόμοια ζητήματα απασχολούν το Causing a Stir, που ξεκίνησε από δέκα Αφροαμερικανίδες στο Σικάγο για να προσφέρει εκπαιδευτικές εμπειρίες και ενθάρρυνση σε μη προνομιούχα μειονοτικά άτομα που απασχολούνται ή θα ήθελαν να απασχοληθούν στην εστίαση και το bartending.
Αντίσταση στον Τραμπ από την μπάρα
Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ τάραξε και κινητοποίησε τη φιλελεύθερη αμερικανική κοινωνία. Ακόμη και κάποιοι bartenders αποφάσισαν να κινητοποιηθούν! Ο Ravi DeRossi, ιδιοκτήτης του speakeasy «Death & Company» στη Νέα Υόρκη αισθάνθηκε «τραυματισμένος» και «θλιμμένος» έπειτα από το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών και αποφάσισε αμέσως να αντιδράσει μαζί με τους Sother Teague και Max Green, head bartenders στο επίσης δικό του bar «Amor y Amargo». «Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να χειριστούμε αυτό το γεγονός και να αποδεχτούμε τι επρόκειτο να συμβεί στη χώρα μας, γι’ αυτό αισθανθήκαμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε μια κοινότητα ομοϊδεατών και να εμπλακούμε στα κοινά με πιο ενεργό τρόπο» εξηγεί ο DeRossi για τη δημιουργία του «Coup», περιγράφοντας το concept ως εξής: «Δημιουργήσαμε ένα cocktail bar που ενθάρρυνε τη συζήτηση, την αγάπη, το σεβασμό, την αποδοχή και, κυρίως, διαμόρφωνε μια κοινότητα μέσα στην οποία μπορούσαμε να διοχετεύσουμε το άγχος και την αγωνία μας σε όμορφες και θετικές πράξεις».
Ήδη την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας του τον περασμένο Απρίλιο, στο «Coup» συγκεντρώθηκαν 20.000 δολάρια που μοιράστηκαν σε οργανισμούς οι οποίοι πλήττονται από την πολιτική του Τραμπ. Αυτό το «πραξικόπημα» στη νεοϋορκέζικη σκηνή του cocktail κράτησε ένα εξάμηνο, καθώς οι άνθρωποί του αποφάσισαν να το μετατρέψουν σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό και να περιοδεύσουν ως pop-up bar σε άλλες μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ.
Η μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια σ’ αυτή την κίνηση που θα έπρεπε να μας προβληματίσει δημιουργικά για τις ποικίλες εναλλακτικές ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης, είναι ότι στο «Coup» χρησιμοποιούν ποτά τα οποία δωρίζουν μέρος των εσόδων τους σε φιλανθρωπικούς σκοπούς – ένα απ’ αυτά, το 1987 Quinine Gin, πέντε λίρες από κάθε μπουκάλι του οποίου πηγαίνουν σε έναν οργανισμό για την αντιμετώπιση της ελονοσίας, μόλις κυκλοφόρησε και στη χώρα μας.
