Το καλοκαίρι, λίγο πριν έρθει στην Αθήνα, ακούγαμε αυτό το καινούργιο track της για να τη γνωρίσουμε:
Η Anna Reusch είναι Γερμανίδα, παίζει techno (κυρίως) και tech house, και παρεμπιπτόντως είναι όμορφη, ξανθιά και έχει δουλέψει ως μοντέλο. Αλλά μην αφήσεις την εμφάνισή της να σε παραπλανήσει: «Όσοι νομίζουν πως είμαι μια ξανθιά Barbie που δοκιμάζει την τύχη της στο Djing, είναι οι πρώτοι που θα φύγουν από τα clubs όπου παίζω, γιατί δεν θα αντέξουν την ένταση της μουσικής», έχει πει η ίδια. Ιδανική επιλογή, λοιπόν, για το Underground Stage (το backstage) του «Sodade2», όπου την Παρασκευή 21/10, μαζί με τις Blond:ish (στο Main Stage) θα εγκαινιάσουν το νέο project S2:Electric, Με αυτή την αφορμή η Anna Reusch μας μίλησε για το ξεκίνημά της και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σε έναν ανδροκρατούμενο επαγγελματικό χώρο, αλλά και μας θύμισε ένα φοβερό track από τα παλιά που θέλει να ρεμιξάρει.
Πώς άρχισες να παίζεις μουσική;
Όλα ξεκίνησαν από ένα τυχαίο γεγονός. Κατά τη διάρκεια μίας βραδιάς disco ένας φίλος που έπαιζε μουσική με παρακάλεσε να τον αντικαταστήσω για λίγο. Του ζήτησα να μου δείξει μερικά πράγματα κι έπειτα το έκανα. Ήμουν 14 ή 15 ετών τότε και σύχναζα σε parties με techno μουσική, επειδή δεν σε ενοχλούσε κανείς.
Έχεις ρεμιξάρει το «La La Land» του Green Velvet. Πώς είναι να πειράζεις ένα κλασικό track; Και ποιο άλλο θα ήθελες να ρεμιξάρεις;
Ενώ είναι μεγάλη τιμή να σου αναθέτουν να ρεμιξάρεις κάτι κλασικό όπως το «La La Land», από την άλλη το κάνεις γνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο από το πρωτότυπο! (γέλια) Θα ήθελα να ρεμιξάρω το «Necessary evil» του Armand Van Helden, γιατί είναι εξαιρετικό και αξίζει να το υπενθυμίσουμε στο κοινό.
Πώς θα χαρακτήριζες τον ήχο σου; Και ποιο είναι το αγαπημένο σου track αυτό τον καιρό;
Ο ήχος μου είναι πάντοτε ορμητικός και σύγχρονος. Μου αρέσουν πολύ οι κυκλοφορίες της Drumcode και του Alan Fitzpatrick – είμαι σίγουρη πως το track του «We do what we want» θα γίνει ένα από τα αγαπημένα μου όλων των εποχών.
Ποια gigs θυμάσαι περισσότερο;
Τις καλύτερες αναμνήσεις τις έχω από το Love Family Park, ενώ σίγουρα η πιο παράξενη στιγμή ήταν στο Kamehameha Festival, όπου εκκενώθηκε το γεμάτο stage όπου έπαιζα εξαιτίας μίας καταιγίδας.
Αισθάνεσαι κάποιες φορές ότι πρέπει να προσπαθήσεις σκληρότερα από τους άλλους για να σε πάρουν στα σοβαρά;
Ναι, αυτό συμβαίνει εξαιτίας της εμφάνισης και της ηλικίας μου. Χρειάζεται ακόμη περισσότερος χρόνος και σκληρή δουλειά για να σε αποδεχτούν τα καθιερωμένα ονόματα.
Έχεις αντιμετωπίσει σεξιστική συμπεριφορά;
Έρχομαι και έχω έρθει αντιμέτωπη με τις προκαταλήψεις που μπορεί να εκδηλώνονται απέναντι στις ξανθιές νεαρές γυναίκες. Ειδικά σε μια εποχή που όλοι θέλουν να γίνουν DJs και κυνηγούν αυτήν τη δουλειά επειδή νομίζουν ότι είναι μοδάτη και όχι από αγάπη για τη μουσική και την κουλτούρα του clubbing.
Θεωρείς ότι υπάρχουν αρκετές γυναίκες DJs/παραγωγοί στο παγκόσμιο κύκλωμα;
Ναι. Μερικά παραδείγματα είναι η Monika Kruse, η Ida Engberg, η Nastia και η Nina Kraviz. Γυρίζουν όλο τον κόσμο και στρώνουν το έδαφος για την επόμενη γενιά.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Συνήθως δεν κάνω σχέδια. Απολαμβάνω το να φτιάχνω και να παίζω μουσική, Φτιάχνω και παίζω μουσική, και αισθάνομαι πολύ τυχερή και χαρούμενη που μπορώ να το κάνω αυτό. Αν με ρωτάς για κυκλοφορίες, ελπίζω να κυκλοφορήσω ένα καινούργιο EP μέσα στο χειμώνα.
Έχεις ξαναπαίξει στην Ελλάδα…
Ναι, έπαιξα στο «Bolivar» το περασμένο καλοκαίρι. Το ελληνικό κοινό ήταν τόσο θερμό! Πέρασα πολύ καλά και είμαι χαρούμενη που επιστρέφω αυτή την εβδομάδα.
Ακούστε ένα set της Anna Reusch:
Οι ξέφρενες και ψυχεδελικές Blond:ish (Main Stage) και η Anna Reusch (Underground Stage) εγκαινιάζουν την Παρασκευή 21/10 το project S2:Electric. Δύο Παρασκευές κάθε μήνα, το «Sodade2» θα φιλοξενεί και στους δύο χώρους του ξένα και ελληνικά ονόματα καλής χορευτικής ηλεκτρονικής μουσικής, γυρίζοντάς μας σε εποχές που τα clubs του είδους πρωτοστατούσαν στη μουσική καινοτομία, παρουσίαζαν νέα ακούσματα και δημιουργούσαν τάσεις.