Antoni Maiovvi: ο τρόπος του τρόμου

O εκπρόσωπος της horror disco μιλάει στο «α» ενόψει της εμφάνισής του στο release party για την κυκλοφορία του δεύτερου δωδεκάιντσου των The Rattler Proxy, την Παρασκευή 5/12 στο «s.i.x. d.o.g.s.».

Antoni Maiovvi: ο τρόπος του τρόμου

O εκπρόσωπος της horror disco μιλάει στο «α» ενόψει της εμφάνισής του στο release party για την κυκλοφορία του δεύτερου δωδεκάιντσου των The Rattler Proxy, την Παρασκευή 5/12 στο «s.i.x. d.o.g.s.».

Antoni Maiovvi: ο τρόπος του τρόμου - εικόνα 1

O Antoni Maiovvi κατάγεται από το Μπρίστολ της Μεγάλης Βρετανίας και αποκτήσει διεθνή φήμη γράφοντας και παίζοντας ένα δικό του, σκοτεινό, έντονα κινηματογραφικής υφής electro-disco υβρίδιο. Αυτός ο ήχος αποτυπώνεται πλέον και μέσα από τις κυκλοφορίες της δικής του δισκογραφικής εταιρείας Giallo Disco Records, την οποία ίδρυσε το 2012 μαζί με τον Έλληνα καλλιτέχνη Vercetti Technicolour. O ίδιος δεν διστάζει να περιγράψει τον ήχο του με τον όρο horror disco, ενώ παράλληλα με τη δράση του ως DJ και παραγωγού, έχει ξεκινήσει να γράφει μουσικές για ταινίες τρόμου. Ο Antoni Maiovvi έχει επίσης υπογράψει ένα remix για το νέο δωδεκάιντσο των The Rattler Proxy το οποίο κυκλοφορεί από τη Lurid Music. Για το release event αυτού του δωδεκάιντσου, επιστρέφει στην Αθήνα (5/12 στο «six d.o.g.s.»). Στο line up της βραδιάς θα είναι ο Γερμανός βετεράνος της techno Raudive (aka Oliver Ho) και οι The Ratter Proxy (live). Το event ανοίγει η ΔreamCcore.

Ίδρυσες το δισκογραφικό του label Giallo Disco Records μαζί με τον ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνη Verdetti Technicolor. Πώς ακριβώς συνέβη αυτό;
Συνάντησα τον Γιάννη στην Αθήνα το 2010, αλλά πέρασε αρκετά μεγάλο διάστημα φιλίας μέχρι να αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε το label. Μέχρι τότε αντιμετωπίζαμε δυσκολίες στο να κυκλοφορήσουμε τη μουσική μας, και αυτό υπήρξε η αφετηρία για να επιμεληθούμε ένα «horror disco» label.

To βρίσκεις δύσκολο ή προκλητικό να παραμένεις χορευτικός καθώς πρέπει να διατηρήσεις μια αισθητική τρόμου στο set σου;
Όχι. Υπάρχει πολλή μουσική η οποία, για μένα τουλάχιστον, ταιριάζει σε αυτό το στιλ, ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν στις αρχικές προθέσεις των καλλιτεχνών που την δημιουργούσαν…

Είναι το Βερολίνο μια πόλη που υπηρετεί καλύτερα το καλλιτεχνικό σου όραμα;
Δεν έχω μείνει και πολύ στο Βερολίνο τα τελευταία δύο χρόνια… αυτή τη στιγμή δεν μένω σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος. Τα υπάρχοντά μου βρίσκονται στο Μπρίστολ, η καρδιά μου είναι στη Μαδρίτη, ενώ τη δεδομένη στιγμή βρίσκομαι όντως στο Βερολίνο. Το μόνο που χρειάζομαι είναι ένας ήσυχος χώρος κι ένα γραφείο. Σχεδόν όλη μου η μουσική προέρχεται από τα πειράματά μου με τις μηχανές. Η χώρα δεν επιδρά ιδιαίτερα, αν και σίγουρα η Ισπανία είχε σίγουρα μια μικρή επίδραση, κυρίως γιατί ήμουν χαρούμενος όσο ζούσα εκεί…

Πρόσφατα επιμελήθηκες ένα remix για τους The Rattler Proxy. Υπάρχουν άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες που γνωρίζεις ή θαυμάζεις;
Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω και πολλά για την ελληνική σκηνή. Γνωρίζω τη δουλειά του Embryonik καθώς και τα παιδιά που τρέχουν την Werkstatt Recordings. Ξέρω ότι η Methi είναι μια σπουδαία DJ. Πέρα από αυτά, δηλώνω άγνοια. Ο κόσμος πρέπει να μου στείλει links.

Ποιες είναι οι συνήθειές σου σε ό,τι αφορά το digging;
Αν δω οτιδήποτε στην Prelude ή στη ZYX, τα βάζω στην άκρη για να τα ακούσω. Πάντα τσεκάρω τη χρονιά. Αν είναι κάτι που δεν γνωρίζω και έχει κυκλοφορήσει ανάμεσα στο 1978 και στο 1984 επίσης το βάζω στην άκρη. Αυτά σε ό,τι αφορά την disco. Τώρα, αν ένας δίσκος μοιάζει να σχετίζεται με το new beat ή την πρώιμη techno και γράφει 1987 ή 1988, θα τον ακούσω κι αυτόν. Όλα αυτά σε περίπτωση που το δισκάδικο σε αφήνει να ακούσεις τους δίσκους. Πολλά δισκοπωλεία δεν το κάνουν ειδικά όταν οι δίσκοι είναι στα καλάθια του ενός ή των δύο ευρώ.

Το footage των ταινιών παίζει καταλυτικό ρόλο στα video που συνοδεύουν τις παραγωγές σου. Ποιες είναι οι πέντε αγαπημένες σου ταινίες τρόμου; Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Θα σου πω ταινίες που δεν έχει δει πολύς κόσμος ή ταινίες που σοκάρομαι που δεν τις έχει δει ο κόσμος, χωρίς απαραίτητα να είναι ταινίες τρόμου. Λατρεύω τις ταινίες τρόμου, αλλά έχω μια ευρεία αντίληψη για το είδος. Μου αρέσουν οι ταινίες γενικώς, μπορώ να δω σχεδόν οτιδήποτε. Είναι ευλογία και κατάρα μαζί… αλλά ενδίδω.
1. I Stand Alone (Gaspar Noe, 1998)
2. Angst (Gerald Kargl, 1983)
3. Murder-Set-Pieces (Nick Palumbo, 2004)
4. A Snake Of June (Shin'ya Tsukamoto, 2002)
5. Schramm (Jörg Buttgereit, 1993)

Τι ετοιμάζεις για το 2015;
Αυτή τη στιγμή είμαι στο Βερολίνο και ετοιμάζω ένα soundtrack για μια ταινία που λέγεται Fonotune η οποία θα προβληθεί το 2015. Έχω ένα άλμπουμ σε συνεργασία με τον Umberto, μερικά δωδεκάιντσα καθώς και ένα άλμπουμ στη Not Not Fun. Υπάρχει ακόμα μια μεγάλου μήκους ταινία, για την οποία όμως δεν μπορώ ακόμα να αποκαλύψω κάτι.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Bars & Clubs

801 Rooftop Bar: Πειραιώτικο fine drinking με θέα το λιμάνι

Η ζωντανή ενέργεια του λιμανιού συναντά έναν κομψό χώρο με φροντισμένα ποτά και νόστιμο finger food.

Αστεράτες βραδιές O/Purist

Μη χάσετε τα πολύ καλοκαιρινά event O/Purist Starry Nights τις Πέμπτες του Ιουλίου σε αγαπημένα μπαρ της Αθήνας.

Το "Pathos" κάνει την Ίο clubbing προορισμό

Ξεκινώντας στις 22 Ιουλίου, περισσότεροι από 40 DJs θα περάσουν από τα decks του "Pathos Club".

Τα νέα μπαρ της Αθήνας

Εκείνα τα μέρη που εμφανίστηκαν στην πόλη τις τελευταίες ημέρες/ εβδομάδες/ μήνες και υπόσχονται να μας κρατήσουν ιδανική συντροφιά το καλοκαίρι.