Το Κυνήγι του Κλέφτη

Αναλυτική κριτική

Έχει ενδιαφέρον πώς ένα καθαρά ψυχαγωγικό και ευκολοδιάβαστο αστυνομικό μπεστσέλερ μετατρέπεται μπροστά στην κάμερα του ιδιοφυούς σκηνοθέτη σε ένα απολαυστικό παιχνίδι κλεφτών και αστυνόμων, το οποίο είναι στημένο πάνω στο μόνιμο χιτσκοκικό μοτίβο του αθώου/ένοχου, κρύβει ένα σωρό αναφορές σε ασυνείδητες επιθυμίες, απωθημένα και νευρώσεις, αφηγούμενο παράλληλα μια «κρυφή» ιστορία σεξουαλικής ενηλικίωσης. Ο Χίτσκοκ τα χειρίζεται όλα αυτά κι άλλα τόσα (ο πολλαπλός ρόλος των κοσμημάτων, το ερωτικό σασπένς, η σημειολογία του φαγητού) με διαβολεμένο κέφι και αξεπέραστη βιρτουοζιτέ, σε μια από τις πιο ανάλαφρες, παιχνιδιάρικες στιγμές του. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική