Passengers

Αναλυτική κριτική

Με λίγο χιούμορ, ένα όμορφα σκηνογραφημένο hi-tech ντεκόρ και τον υπαρξιακό πανικό του Τζιμ να χτυπάει κάποιες συγκινητικές νότες, από τη στιγμή που η Ορόρα ξυπνά, χωρίς να ξέρει πώς, το «Passengers» βάζει στο παιχνίδι το ρομαντικό στοιχείο, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει και το σασπένς. Στερεύει βέβαια από ιδέες, με τη χημεία των δύο σταρ να περισώζει ό,τι προλάβει από το γλυκανάλατο ρομάντζο, να αδυνατεί όμως να μας κάνει να πάρουμε στα σοβαρά τη βγαλμένη από προχειρογραμμένο b-movie τιτάνια μάχη τους να διασώσουν την αποστολή. Και ο Μόρτεν Τίλντουμ, υποψήφιος για Όσκαρ σκηνοθέτης του «Παιχνιδιού της Μίμησης», αντί να τους βοηθήσει απλώς τους κοιτάζει… Διαβάστε ολόκληρη την κριτική