Σινεμά (Κριτική)
Η Γιορτή της Μπαμπέτ
Τρυφερή ματιά, ζωηροί χαρακτήρες, χαλαρό χιούμορ, πικάντικες λεπτομέρειες και ένας ύμνος στις (αντι-προτεσταντικές) "υλικές" απολαύσεις.
Thor: Love and Thunder
Ξέφρενο σίκουελ αποκλειστικά χάρη στη (meta) κωμική φλέβα του Τάικα Γουαϊτίτι, ωστόσο όλα μοιάζουν πολύ γνώριμα και πολύ ασφαλή.
Το Μυστικό της Μαντλίν Κόλλινς
Ιδιότυπης ατμόσφαιρας ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο ποντάρει με επιτυχία στην αφηγηματική έλλειψη και σε μια εξαιρετική Βιρζινί Εφιρά.
Θεέ μου τι σου Κάναμε; 3
Ποτ πουρί κακόγουστου ρατσιστικού χιούμορ, σε ένα αχρείαστο και οδυνηρό σίκουελ-φεστιβάλ ανοησίας.
Το Μαχαίρι στο Νερό
Με εκπληκτική δεξιοτεχνία ο Πολάνσκι δημιουργεί μια ασφυκτικά κλειστοφοβική αίσθηση και εκμοντερνίζει δημιουργικά το ψυχολογικό θρίλερ.
Ασανσέρ για Δολοφόνους
Υποβλητική ατμόσφαιρα, ρεαλιστικές εικόνες του νυχτερινού Παρισιού και ένα αυτοσχεδιαστικό, απόλυτα δεμένο στην αφήγηση σκορ από τον Μάιλς Ντέιβις που σε στοιχειώνει.
Η Χαμένη Κόρη
Υποψήφιο για τρία Όσκαρ (σεναρίου και γυναικείων ερμηνειών) ψυχολογικό δράμα που αντιμετωπίζει με θαρραλέα ειλικρίνεια τις σχέσεις της σύγχρονης γυναίκας με τη μητρότητα, την κοινωνική ανεξαρτησία και τη σεξουαλικότητα.
Μαϊσάμπελ
Αληθινή ιστορία, με 14 υποψηφιότητες για βραβεία Γκόγια, η οποία προσπαθεί να δει με κατανόηση μια διχασμένη βόρεια Ισπανία, προκρίνοντας έναν ψύχραιμο, συμφιλιωτικό λόγο.
Τρία Πατώματα
Χωρίς ίχνος χιούμορ, ο Νάνι Μορέτι συγκινεί και προβληματίζει, διασκευάζοντας ένα λογοτεχνικό μπεστ σέλερ, αλλά νιώθει απλώς ο τέλειος διεκπεραιωτής ενός μοντέρνου αστικού μελοδράματος.
Blow-Up
Ο πιο μοντέρνος, ευρηματικός, σέξι, cool και πολυεπίπεδος κινηματογραφικός στοχασμός πάνω στο σύγχρονο lifestyle και την αδιέξοδη σχέση του με την αλήθεια που το περιβάλλει. Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες και σημείο αναφοράς της ποπ κουλτούρας.
Τζο ο Λεμονάδας
Απολαυστική παρωδία –στο παλαβό πνεύμα των 60s– των χολιγουντιανών γουέστερν, αλλά και συνολικά της καπιταλιστικής λογικής, ενσωματωμένης στους κλασικούς αφηγηματικούς κώδικες.
Ουπς! 2 Ο Νώε Ξαναέφυγε…
Οι κατακλυσμιαίες περιπέτειες φρουφρούληδων και γραπινών συνεχίζονται με κεκτημένη ταχύτητα, επιμένοντας σε ανήλικα μηνύματα περί μισαλλοδοξίας, συμφιλίωσης και κοινωνικής συνεργασίας.
Elvis
Βιογραφία-τζουκμπόξ σε αφηγηματική φρενίτιδα, η οποία μετά την πρώτη ώρα (έχει άλλη μιάμιση) μπουκώνει και εξαντλείται. Δεν της λείπουν οι ιδέες, σε αντίθεση με την αίσθηση του μέτρου, ενώ οι πολιτιστικές και κοινωνικοπολιτικές παρατηρήσεις της είναι εξαιρετικά ρηχές.
Αγέλη Προβάτων
Βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Ίρις β΄ ανδρικού ρόλου (Άρης Σερβετάλης) για έναν ενδιαφέροντα, αν και κατά στιγμές αμήχανο συνδυασμό αγροτικού δράματος, crime thriller και κοινωνικού σχολίου.
Αφήνοντας το Λας Βέγκας
Μία από τις πιο ειλικρινείς, βαθιά ρομαντικές και αδυσώπητα σκληρές "βόλτες στη σκοτεινή πλευρά" του αμερικανικού ονείρου, η οποία χάρισε Όσκαρ ερμηνείας στον Νίκολας Κέιτζ.
Νεκρό Τηλέφωνο
Οι ημιτελώς αρθρωμένες σκηνοθετικές προθέσεις και ένα σενάριο διάτρητο από λογικά κενά αποδυναμώνουν τις σκηνές τρόμου, αδικώντας έτσι την πιο ανατριχιαστική ερμηνεία στην καριέρα του Ίθαν Χοκ.
Το Τέλειο Αφεντικό
Ιστορικό ρεκόρ υποψηφιοτήτων στα ισπανικά βραβεία Γκόγια για μια "ύπουλη", καυστική και πολιτικά εύστοχη μαύρη σάτιρα της καπιταλιστικής ψυχολογίας με ερμηνευτικό ρεσιτάλ από τον Χαβιέρ Μπαρδέμ.
Καλή Τύχη Λίο Γκράντε
Ανάλαφρο δράμα χαρακτήρων με προβλέψιμη ψυχολογική διαδρομή, βασισμένο αποκλειστικά στις (αξιόπιστες) ερμηνείες και τους (καλογραμμένους) διαλόγους.
Lightyear
Spin-off του "Toy Story" με αυτόνομη ιστορία, η οποία είναι αστεία, κατά στιγμές συγκινητική και καλοπροαίρετα διδακτική, παραμένει όμως σε ένα αβαθές διασκεδαστικά περιπετειώδες επίπεδο.