Αστυνομικό θρίλερ με ασφυκτική αίσθηση και διαρκή αγωνία. Καλογραμμένο και καλοπαιγμένο, υπηρετεί έντιμα τα κλισέ των προβλέψιμων χαρακτήρων και των "βολικών" σεναριακών εξελίξεων.
Εύστοχη, καλογραμμένη και αστεία σάτιρα της νεοελληνικής πραγματικότητας, με μια ανεπανάληπτη ερμηνεία από την Ελένη Κοκκίδου. Βραβείο νεότητας και κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, εφτά υποψηφιότητες για τα βραβεία της Ακαδημίας.
Βραβευμένο στις Κάννες δράμα, ελαφρύ, τρυφερό και ανεπιτήδευτο. Χωρίς να υψώσει φωνή, αναρωτιέται συγκινητικά πάνω στην απώλεια, την αγάπη, τη δέσμευση και το πέρασμα του χρόνου.
Κομψό και καθ’ όλα ισορροπημένο, αν και κατά στιγμές απλοϊκό ψυχολογικό δράμα, από το σεναριογράφο του "Ταξιτζή", πάνω στην αέναη και άνιση μάχη του ανθρώπινου πνεύματος με τα αμαρτωλά πάθη της σάρκας.
Ο Μάικλ Μπέι φεύγει, μια εναλλακτική, πολιτικά ορθή εκδοχή πρωταγωνιστών αναλαμβάνει, οικολογικές νότες προστίθενται, και όλα μένουν τελικά ίδια. Εκκωφαντικά, ψηφιακά κι απαράλλακτα.
Κινηματογραφικά αδιάφορη διασκευή ενός φλύαρου θεατρικού, η οποία ποντάρει στην πείρα του πρωτοκλασάτου καστ της.
Ξεκούρδιστη μπαλαφάρα, η οποία φτάνει στα όρια της καρτουνίστικης παρωδίας, πνίγοντας πέντε χλιαρά αστεία μέσα σ’ έναν ωκεανό από φαρσικές εξαλλοσύνες.
Ο Γκοντάρ επιτίθεται μετωπικά, αλλά και παιχνιδιάρικα στην καταναλωτική κοινωνία των διαφημιστικών εικόνων, των αλλοτριωμένων επιθυμιών και των επιφανειακών σχέσεων.
Πρώτο μέρος ενός σίκουελ στο οποίο η σεναριακή και σκηνοθετική ευρηματικότητα του οσκαρικού πρώτου animation εμπλουτίζεται με σχεδιαστική φαντασία, αλλά ταυτόχρονα υπερφορτώνεται με έναν ανοικονόμητο αφηγηματικό παροξυσμό.
Δυσκίνητο οικογενειακό (μελό)δραμα με προβλέψιμη εξέλιξη, παγιδευμένο σε μια στείρα και σοβαροφανή κινηματογραφική φλυαρία.
Κακοφτιαγμένο και αταίριαστα σοβαροφανές b-movie, το οποίο χάνεται στο κενό μεταξύ "Sharknado" και "Σαγονιών του Καρχαρία".
Μια ερασιτεχνικού επιπέδου κόπια του "Στα Μαχαίρια", τόσο κωμικοτραγικά προχειροφτιαγμένη που την ξεχνάς την ώρα που τη βλέπεις.
Εφηβικό δράμα με horror περιτύλιγμα, αρκετά σκοτεινό για να ανατριχιάσει, αλλά όχι για να κρύψει τα δομικά ψεγάδια του.
Μυστήριο επιθεωρησιακού χαρακτήρα με επίκεντρο τη μάχη των φύλων που ωστόσο προφυλάσσεται από το ανάλαφρο και λαϊκής απεύθυνσης στιλιζάρισμά του.
Κωμωδία καταστάσεων που πείθει ως τέτοια μόνο στα χαρτιά, εξαιτίας του χιούμορ που αναζητείται με amber alert.
Η "Before" τριλογία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ μιλάει ελληνικά με την ίδια φλύαρη φρεσκάδα, αλλά σαφώς λιγότερες κινηματογραφικές ιδέες.
Παγιδευμένος σε μια "ποιητική" αφηγηματική μανιέρα, ο Αγγελόπουλος στοχάζεται καλλιγραφικά και αυτάρεσκα πάνω στη σιωπή της Ιστορίας.
Ταινία που προσφέρει ακριβώς αυτά που υπόσχεται, δίχως να παίρνει ούτε ένα δημιουργικό ρίσκο.
Ο Ναγκίσα Όσιμα ακτινογραφεί με δραματική ένταση και σημειολογικό πλούτο τις πολιτισμικές αλλαγές ενός ολόκληρου έθνους σε μία από τις κορυφαίες στιγμές του μοντέρνου γιαπωνέζικου σινεμά.