Ζεν ενατένιση, με ραπ υπόκρουση, του ύφους και των θεματικών της γκανγκστερικής ταινίας από έναν μελαγχολικό, βαθιά ανθρώπινο και πάντα χιουμορίστα Τζάρμους.
Εκτός από το βασικό, πολυπολιτισμικό σεναριακό εύρημα, πρόκειται για μια λαϊκή κωμωδία παλιάς κοπής με μερικές αστείες ατάκες. Προβλέψιμη, απλοϊκή και γραφική, γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Η 27η ταινία του εξαιρετικά πετυχημένου franchise anime επαναλαμβάνει για ακόμα μία φορά την άφθαρτη, made in Japan συνταγή μιας μοντέρνας νεανικής περιπέτειας.
Πρώτη γνωριμία με το βίαιο όσο και ποιητικό σινε-σύμπαν του Κιμ Κι-ντουκ μέσα από ένα σκληρό κοινωνικό δράμα με ανοικονόμητη ορμή, ωμό συναίσθημα και βρόμικο λυρισμό.
Ο Λάνθιμος επιστρέφει στον παλιό, απόλυτα weird εαυτό του. Εσωστρεφής και ψυχρά αποστασιοποιημένος, καταφέρνει να περιγράψει ίσως λίγο φλύαρα, αλλά ευρηματικά κι απολαυστικά μια ανησυχητικά παράλογη πραγματικότητα.
Απολύτως ικανοποιητικό σε επίπεδο ανελέητης δράσης και ακαταμάχητου dieselpunk θεμάτος, λιγότερο χορταστικό όμως ως αφήγηση, το πρίκουελ αποτελεί μια διογκωμένη αν και τίμια προσθήκη σε ένα franchise που παραμένει αξιόπιστο.
Βραβευμένη με πέντε Σεζάρ αλληγορία φαντασίας, η οποία ξεκινάει σαν μαύρη κωμωδία και εξελίσσεται σε δραματικό θρίλερ. Κερδίζει το στοίχημα του ρεαλισμού, δυσκολεύεται όμως να χειριστεί ευρηματικά την κορύφωσή της.
Εντελώς μπανάλ τρομο-συνταγή, η οποία με την πιο χαλαρή σεναριακή αφορμή βάζει μπροστά μια σειρά σαδιστικών φόνων τινέιτζερ.
Κωμωδία και δράμα διασταυρώνονται σε μια παιχνιδιάρικη, αλλά υπερβολικά γαλλική (εξυπνακίστικα φλύαρη) ιστορία πολλαπλών ενηλικιώσεων.
Εξομολογήσεις και πληροφορίες συνθέτουν μια περισκοπική όσο και κινηματογραφικά λιτή προσέγγιση στο έργο ενός μελωδικού, απρόβλεπτου και σεμνότατου μουσικού δημιουργού.
Βασισμένος σε προϋπάρχον κυρίως υλικό, ένας καταξιωμένος ταρκοφσκικός μαθητής προσπαθεί να περιγράψει την ιδιοσυγκρασία και το πνεύμα του δασκάλου του.
Μια ξέπνοη όσο και ανερμάτιστη μεταφορά ενός θεατρικού έργου που καταφέρνει να μην εντρυφά πουθενά ενώ θίγει τα πάντα.
Ένα τολμηρό ριζοσπαστικό ντοκιμαντέρ-μανιφέστο, που αποθεώνει την εγχώρια drag σκηνή όσο απογυμνώνει την πολλαπλή φοβικότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Διασκεδαστικά ορμητικό, σινεφιλικά ρομαντικό, αλλά και άνισο αφηγηματικά feelgood δράμα που παρασύρεται από την πληθωρικότητα του κόσμου του.
Όλα τα χολιγουντιανά κλισέ επιστρατεύονται σε ένα επιτηδευμένα δακρύβρεχτο παραμύθι, το οποίο χειρίζεται εκβιαστικά τις έννοιες της απώλειας.
Διάφορες ελάχιστα αστείες και σεναριακά ανοργάνωτες ιδέες προσπαθούν ματαίως να συνθέσουν μια κωμική προσέγγιση της απρόβλεπτης ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Μία από τις πλέον κακοφτιαγμένες ταινίες τρόμου των τελευταίων χρόνων επανέρχεται σαφώς πιο καλλωπισμένη, αλλά εξίσου, αν όχι περισσότερο, ασυνάρτητη.
Ιμπρεσιονιστική, σεναριακά μινιμαλιστική και δραματουργικά ισχνή ιστορία ενηλικίωσης, η οποία ποντάρει στη γλυκόπικρη ατμόσφαιρά της.
Ένα υπόκωφης έντασης και ανεπιτήδευτης ποίησης φιλμ, το οποίο συγκινεί, εξαντλεί, ωστόσο, τις κινηματογραφικές εκπλήξεις του, καθώς εγκλωβίζεται στη φόρμα.
Βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν για ένα σκληρό δράμα νεορεαλιστικής ειλικρίνειας, χρωματισμένο με πινελιές ονειρικής φαντασίας.
Ένα σενάριο "Πολ Σρέιντερ από τα Lidl" συρρικνώνει αυτή την υπαρξιακή περιπέτεια/ιστορία ενηλικίωσης σε μια απλοϊκή αμερικανιά με κοινωνικές αιχμές.
Ο "John Wick" δείχνει το δρόμο σε μια μελλοντολογική περιπέτεια της σειράς, γεμάτη καταιγιστική, χορογραφημένη βία και σαχλό (αυτο)σαρκαστικό χιούμορ.