Μεγαλύτερη σε όγκο, εικαστικά πιο θεαματική, αλλά και αδικαιολόγητη αφηγηματική φλυαρία, η επιστροφή στο βασίλειο της Γουακάντα ανακατεύει την αναίμακτη ψυχαγωγία με τις υποσχέσεις για ένα ακόμα πιο περιπετειώδες υπερηρωικό μέλλον.
Μια αληθινή ιστορία μετατρέπεται με ευρηματικότητα, καθαρότητα και συγκινητική ειλικρίνεια σε μια συναρπαστική κινηματογραφική οδύσσεια. Οσκαρικές υποψηφιότητες animation, ντοκιμαντέρ και διεθνούς ταινίας, αμέτρητα φεστιβαλικά και ακαδημαϊκά βραβεία.
Κωμωδία, θρίλερ, πραγματικά γεγονότα και πολιτική αλληγορία: Ανακατεύοντας υπερβολικά τη σεναριακή τράπουλα και τα αφηγηματικά στιλ, ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ ("Οδηγός Διαπλοκής") βάζει απανωτές τρικλοποδιές στον εαυτό του.
Ο Γκασπάρ Νοέ αιφνιδιάζει με την ωμή, στέρεα, σκληρή και μετωπική αντιμετώπιση της αναπόφευκτης ανθρώπινης πορείας προς το θάνατο. Ακόμα και στην απόλυτη λιτότητά του, όμως, δεν θα μπορούσε να αποφύγει εντελώς τα αφηγηματικά τρικ.
Η σύγχρονη ιρανική πραγματικότητα ακτινογραφείται δια μέσου ενός τρυφερά μελαγχολικού road movie, με τον γιο του Τζαφάρ Παναχί να παραμένει πιστός στην κληρονομιά της αβίαστης νεορεαλιστικής ειλικρίνειας.
Τυπική περίπτωση… τυπικού βρετανικού biopic (καλοστημένη παραγωγή, στιβαρή αφήγηση, ερμηνευτική επάρκεια) με μυθοπλαστική προσθήκη ερωτικού ρομάντζου και άρωμα φεμινιστικής ατζέντας.
Αυθαίρετο σεναριακά θρίλερ γεμάτο υπερβολές και ανατροπές, οι οποίες παρατραβάνε επαναλαμβάνοντας κοινότοπες "παγίδες", για να καταλήξουν σε ένα ανόητο, διπλό μάλιστα, σεναριακό τρικ - έκπληξη.
Περιπετειώδες παραμύθι το οποίο ικανοποιεί σχεδόν κάθε προαπαιτούμενο για ένα χορταστικά ανήλικο θέαμα κινουμένων σχεδίων.
Ντοκιμαντέρ παρατήρησης ενός γεωγραφικά περιθωριακού μα πολιτισμικά ιδιαίτερου τρόπου ζωής, όπου τοπίο και άνθρωποι συνυπάρχουν (και κινηματογραφικά) αρμονικά.
Εξπρεσιονιστική μελέτη του καθημερινού φασισμού και της κοινοτοπίας του κακού. Σκηνοθετικός μοντερνισμός, καφκική ατμόσφαιρα και κατάμαυρο χιούμορ.
Ένα απροσδόκητα καλοφτιαγμένο θρίλερ που σε στοιχειώνει σαν τον πιο αληθοφανή νοσηρό εφιάλτη.
Ιλαροτραγική ακτινογραφία της νεοελληνικής καθημερινότητας από έναν μετρ της κοινωνικής κωμωδίας ("Βαλκανιζατέr", "Απ’ τα Κόκκαλα Βγαλμένα"). Δεν αποφεύγει τις γραφικότητες, ξέρει όμως να διαχειρίζεται και τη σάτιρα και το συναίσθημα.
Αιχμηρή σάτιρα της κοινωνίας της εικόνας με μια υποψήφια για Σεζάρ Λεά Σεϊντού, συντονισμένη απόλυτα με το σαρκαστικό τόνο της. Μόνο που ο Ντιμόν, μεταμοντέρνος και σκωπτικά μελοδραματικός, δεν μπορεί να τον ελέγξει, πριονίζοντας το κλαδί στο οποίο κάθεται.
Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα πολιτικό θρίλερ, το οποίο περιγράφει διεισδυτικά, με ένταση και σασπένς, τα πολλαπλά αδιέξοδα της εφιαλτικής μεσανατολικής πραγματικότητας.
Αληθινή ιστορία, δοσμένη με όσο χιούμορ χρειάζεται για να νοστιμίσει μια αστυνομική περιπέτεια της σειράς με... πολιτικές ανησυχίες.
Τίποτα το πραγματικά ενδιαφέρον δεν υπάρχει στην επανάληψη μιας πολλαπλά φωτοτυπημένης τρομο-φόρμουλας από τον πεπειραμένο δαιμονοκυνηγό Ντάνιελ Σταμ ("Ο Τελευταίος Εξορκισμός").
Συνέχεια ενός ενδιαφέροντος animation της σκανδιναβικής σχολής, το οποίο προσπαθεί να συμπεριλάβει διακριτικά κοινωνικά σχόλια στην πλοκή μιας ανήλικης εξωτικής περιπέτειας.
Υπόδειγμα ανθρωπολογικού ντοκιμαντέρ, το οποίο με απίστευτη απλότητα και συναρπαστική αμεσότητα "ζωντανεύει" μια βαθιά φιλοσοφημένη στάση ζωής απέναντι στη νεοελληνική πραγματικότητα.
Μια προσωπική εξομολόγηση μετατρέπεται αβίαστα και συγκινητικά σε υπαρξιακό δοκίμιο, αλλά και σε σπουδή πάνω στην ιστορική μνήμη.
Αγιογραφική και κινηματογραφικά αφελής προσέγγιση ενός κορυφαίου λογοτέχνη από έναν ομοϊδεάτη συμπατριώτη του, ο οποίος έγραψε το σενάριο και "συμπρωταγωνιστεί".
Βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες για ένα χιτσκοκικό, στιλάτο νεονουάρ το οποίο δοκιμάζει τα όρια του είδους και ένα love story με πικρή επίγευση. Σκηνοθετημένα δεξιοτεχνικά, καρυκευμένα με μαύρο χιούμορ και σινεφίλ αναφορές (από τον "Δεσμώτη του Ιλίγγου" ως το "Βασικό Ένστικτο").
Ελεύθερο ριμέικ τού "Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ" του Ρομπέρ Μπρεσόν, το οποίο υιοθετεί την οπτική του ζώου – παρατηρητή των ανθρωπίνων συμπεριφορών. Συγκινητικό όσο και διδακτικό, άνισο, μα τρυφερό, σαρκαστικό και βαθιά απαισιόδοξο.
Η DC λανσάρει έναν καινούριο κόμικς υπερήρωα, ο οποίος αρχίζει να χτίζει τη σινε-μυθολογία του με σκοτεινά κίνητρα, καίριες πολιτικές αλληγορίες, μετρημένο χιούμορ και εφετζίδικο θέαμα. Δηλαδή μια απ’ τα ίδια.
Η οδύσσεια ενός κοριτσιού προς την ενηλικίωση μέσα από ένα "αντιηρωικό" γκανγκστερικό δράμα και σαν ένα μετέωρο βήμα ανάμεσα την αλήθεια και το ψέμα, την αθωότητα και την παρανομία.