20.000 Είδη Μελισσών

3

Ρεαλιστική, ψυχολογικά και κινηματογραφικά, αντιμετώπιση μιας συγκινητικής ιστορίας ενηλικίωσης. Υποψήφια για 14 Γκόγια και βραβευμένη για την ερμηνεία της δεκάχρονης Σοφία Οτέρο στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

20.000 Είδη Μελισσών

Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Χώρα των Βάσκων, η 40χρονη Εστιμπαλίθ Ουρεσόλα Σολαγουρέν έχει ως κινηματογραφικές αναφορές της την πατρίδα της και τη μουσική. Το ντοκιμαντέρ της "Voces de Papel" (2016) ακολουθεί την ιστορία του προπολεμικού μουσικοχορευτικού συγκροτήματος Erensoika, ενώ η μικρού μήκους της "Cuerdas" (2022) αυτήν ενός γυναικείου φωνητικού τρίο. Στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία θα παραμείνει στη βορειοανατολική Ισπανία, ακολουθώντας το εσωτερικό ταξίδι ενός μικρού αγοριού που νιώθει διαφορετικό. Το ίδιο θέλει να είναι κορίτσι, τη στιγμή κατά την οποία προσπαθεί να καταλάβει αν και τι δεν πάει καλά μαζί του, αλλά και να βρει ένα καινούργιο όνομα που να του αρέσει. Μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ενέκο και τη μητέρα του Άνε θα περάσει μερικές καλοκαιρινές μέρες στη γενέτειρα της τελευταίας, όπου και θα έρθει αντιμέτωπο όχι μόνο με τις προκαταλήψεις του κοινωνικού περιβάλλοντος αλλά και με τις ίδιες τις επιθυμίες του.


Η Σολαγουρέν επιλέγει τη ρεαλιστική, ψυχολογικά και κινηματογραφικά, αντιμετώπιση μιας συγκινητικής ιστορίας ενηλικίωσης, η οποία στέκει μακριά από κάθε διδακτική ατζέντα και μελοδραματική υπερβολή. Ενώ παρακολουθεί από κοντά τον Αϊτόρ, επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στην κοινότητα την οποία αποτελούν οι γυναίκες που το περιτριγυρίζουν. Η αλληγορική σύνδεσή της με τις μέλισσες, τις οποίες φροντίζει η γιαγιά του, είναι προφανής, όπως και εκείνη με τη γλυπτική, την τέχνη της Άνε και του πατέρα της. Μια καλλιτεχνική διαδικασία που μπορεί να "μεταμορφώσει" κατά βούληση τα ανθρώπινα σώματα (και την πραγματικότητα), κάτι που δεν μπορεί να κάνει η αληθινή ζωή. Στο τέλος οι αλλαγές που επιφέρει η συμπεριφορά τον Αϊτόρ στην οικογένειά του και στη βασκική μικροκοινωνία είναι σημαντικότερες από αυτές που συμβαίνουν "μέσα του" (εκείνο είναι σε ισορροπία με τον εαυτό του), σε ένα τρυφερό, χαμηλότονο δράμα που απέσπασε 14 υποψηφιότητες για Γκόγια και το βραβείο ερμηνείας (για τη δεκάχρονη Σοφία Οτέρο) στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Ισπανία. 2023. Διάρκεια: 128΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

20.000 Είδη Μελισσών

20.000 Especies de Abejas
3
  • Δραματική
  • 2023
  • Διάρκεια: 128 '
  • Εστιμπαλίθ Ουρεσόλα Σολαγουρέν

Ένα οκτάχρονο αγόρι που νιώθει κορίτσι θα περάσει ένα καλοκαίρι στη Χώρα των Βάσκων και τη γενέτειρα της μητέρας του, όπου και θα έρθει αντιμέτωπο όχι μόνο με τις προκαταλήψεις του κοινωνικού περιβάλλοντος αλλά και με τις ίδιες τις επιθυμίες του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Borderlands

Περιπέτεια και χαβαλές αλληλοεξοντώνονται σε ένα φουτουριστικό νεογουέστερν, το οποίο, παρά τις προσπάθειες της Lady Kate, τα κάνει όλα λάθος.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
22/08/2024

Γκάφα επιπέδου… "Megalopolis" στο νέο τρέιλερ της ταινίας του Κόπολα

Μια καλή ιδέα βρήκε κάκιστη εκτέλεση από τους διανομείς του αμφιλεγόμενου νέου φιλμ του θρυλικού σκηνοθέτη.

Εστιμπαλίθ Ουρεσόλα Σολαγουρέν: "Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τα πάντα, αρκεί να τα αποδεχόμαστε"

Κατά την απονομή των Ευρωπαϊκών Βραβείων Lux συναντήσαμε τη σκηνοθέτιδα της ταινίας "20.000 Είδη Μελισσών" και μιλήσαμε για τις ευαίσθητες γραμμές στην κατανόηση και την κινηματογράφηση των τρανς ταυτοτήτων.

Clicquot, η Γυναίκα Πίσω Από το Μύθο

Απλό, τυποποιημένο και αγιογραφικό biopic μιας χαρισματικής γυναίκας, ασυμβίβαστης με τον κομφορμισμό της εποχής της.

Το Σύνδρομο των Πρώην Εραστών

"Ανεκδοτολογική" κομεντί, στην οποία το σύγχρονο ζευγάρι, οι καινούργιες οικογενειακές αξίες και η μοντέρνα ερωτική ανθρωπογεωγραφία σατιρίζονται διασκεδαστικά αλλά επιπόλαια.

Μικρή Ιστορία για Ένα Φόνο

Αφοπλιστικά ωμό κοινωνικό δράμα και διεισδυτικό φιλοσοφικό ερώτημα πάνω στο έγκλημα και την τιμωρία. Κινηματογραφική βερσιόν της βιβλικής εντολής "ου φονεύσεις" από τον κισλοφσκικό τηλεοπτικό "Δεκάλογο".

Ανατομία Ενός Εγκλήματος

Υποψήφιο για επτά Όσκαρ, το κλασικότερο ίσως χολιγουντιανό δικαστικό δράμα είναι ταυτόχρονα μια τολμηρή ακτινογραφία της "βαθιάς Αμερικής" του ’50.