Χάος

3,5

Μεγαλειώδες ποιητικό σινεμά, που παίρνει διαστάσεις υπερβατικής λαογραφίας προσφέροντας αποστομωτικές, σπουδαίες στιγμές.

Χάος

Από τη Σαρδηνία του "Πατέρα Αφέντη" (1977) και την Τοσκάνη του "Λιβαδιού" (1979) και της "Νύχτας του Σαν Λορέντζο" (1982), το εμβληματικό σκηνοθετικό δίδυμο των αδελφών Ταβιάνι μεταφέρεται στη Σικελία όπου τοποθετείται η ανθολογία τους, βασισμένη σε τέσσερις ιστορίες, συν έναν πρόλογο και έναν επίλογο, του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλο. Αντίστοιχα, εάν στις πρώτες ταινίες οι Ταβιάνι εμπλουτίζουν τα διδάγματα του ιταλικού νεορεαλισμού, της σχολής που τους επηρέασε όσο καμία άλλη, και στη "Νύχτα…" συνθέτουν ένα φιλμ όπου η βιαιότητα της Ιστορίας σμίγει με την ποιητικότητα της λαϊκής φαντασίας, το "Χάος" αποτελεί τον συγκερασμό των δύο αισθητικών τάσεών τους.

Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών είναι, διαδοχικά, μια πληγωμένη μητέρα που αδυνατεί να επικοινωνήσει με τους μετανάστες γιους της, μια νεαρή νύφη που συνειδητοποιεί πως ο σύζυγός της αποκτά λυκανθρωπικές ιδιότητες την πανσέληνο, ένας πονηρός φεουδάρχης ο οποίος αρνείται να μοιραστεί τα αγαθά του και μια ομάδα χωρικών που διεκδικεί την κατασκευή ενός δικού της κοιμητηρίου. Στη συνέχεια, ο επίλογος έχει ως κεντρικό χαρακτήρα έναν ηλικιωμένο Πιραντέλο, ο οποίος επιστρέφει στη γενέτειρά του για να αναμετρηθεί με το παρελθόν του.

Δεν έχουν όλες οι αφηγήσεις την ίδια πυγμή ή ορμή, παρ’ όλα αυτά οι Ταβιάνι αναπτύσσουν μια μεγαλειώδη ποιητική λαογραφία, η οποία αντιμετωπίζει τους απλούς, ακατέργαστους, καθημερινούς ήρωές της σαν επιβλητικές μορφές, ικανές να προκαλέσουν το δέος. Από τη μητέρα της εναρκτήριας ιστορίας, η οποία απηχεί εκείνη της "Νύχτας" και ενσαρκώνεται συγκλονιστικά από τη Μαργκαρίτα Λοτζάνο, τη folk horror αποχρώσεων και ερωτικά φορτισμένη νύφη του "λυκανθρώπου" μέχρι τη βουκολική εξέγερση στο "Ρέκβιεμ", η ιταλική παράδοση απεικονίζεται με αρχετυπικά υλικά και υπερβατικές δυνατότητες. Την ίδια στιγμή, οι Ταβιάνι αποθεώνουν την τέχνη της εξιστόρησης ως μηχανισμό ζώσας μνήμης. Όλα αυτά, στην καρδιά μιας χώρας σε μεταίχμιο, στη δύση του 19ου αιώνα και στην αυγή του 20ού, η οποία μοιάζει απέραντη σαν την καυτή σικελική έρημο που κυριαρχεί στην ταινία.

Ιταλία. 1984. Διάρκεια: 187΄. Διανομή: RIVIERA.

Περισσότερες πληροφορίες

Χάος

Kaos
3,5
  • Δραματική
  • 1984
  • Διάρκεια: 187 '
  • Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι

Ανθολογία βασισμένη σε ιστορίες του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλο με επίκεντρο διαφορετικές εκδοχές λαϊκών ηρώων. Μια μητέρα που αδημονεί να επικοινωνήσει με τους μετανάστες γιους της. Μια νέα νύφη που συνειδητοποιεί ότι στην πανσέληνο ο σύζυγός της αποκτά λυκανθρωπικές ιδιότητες. Ένας πονηρός φεουδάρχης που δεν μοιράζεται τα αγαθά του. Μια ομάδα χωρικών που διεκδικεί την κατασκευή του δικού της κοιμητηρίου.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.