Ιστορικά, αν και οι στατιστικές ποικίλλουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν το κράτος με τους περισσότερους καταγεγραμμένους κατά συρροήν δολοφόνους παγκοσμίως. Τα επίσημα νούμερα δίνουν έναν αριθμό που ξεπερνά τους τρεις χιλιάδες, με τις αμέσως επόμενες χώρες να μην αγγίζουν καν τους διακόσιους. Μοιάζει σαν ένα ολόκληρο έθνος, η αποκαλούμενη "γη των ελεύθερων και εστία των θαρραλέων", να είναι στοιχειωμένη από ένα αταλάντευτο όσο και αδιόρατο κακό το οποίο αλλάζει διαρκώς μορφές και, διόλου τυχαία, έχει εμπνεύσει κατά κόρον το αμερικανικό σινεμά. Από τον διαταραγμένο Νόρμαν Μπέιτς ("Ψυχώ"), που ενέπνευσε ένα ολόκληρο κινηματογραφικό υποείδος (slasher), μέχρι τους μασκοφόρους των 70s-80s (Μάικλ Μάγιερς), τον Μπομπ του "Twin Peaks" και το "Zodiac" (Ντέιβιντ Φίντσερ), οι κινηματογραφικοί με τους αληθινούς μπαμπούλες ανακυκλώνονται διαχρονικά στις σκοτεινότερες πτυχές του αμερικανικού συλλογικού ασυνείδητου.
Σε αυτή την παράδοση κινείται και ο Οζ Πέρκινς ("Γκρέτελ & Χάνσελ"), ο οποίος χειρίζεται με περισσή άνεση τους κώδικες του horror και του σασπένς θρίλερ, σε μια αφήγηση όπου ως κινητήρια δύναμη χρησιμοποιούνται το αίσθημα της άβολης ανατριχίλας και των άρρητων βίαιων προθέσεων. Όλα αυτά, ενώ η υπόθεση στρέφεται γύρω από την ντετέκτιβ Χάρκερ (Μάικα Μονρό), η οποία αποκτά εμμονή με την υπόθεση πολλαπλών δολοφονιών που αναλαμβάνει, πίσω από τις οποίες κρύβεται ένα αινιγματικό πρόσωπο με το ψευδώνυμο Λόνγκλεγκς. Σύντομα, η αστυνομικός διαπιστώνει πως όσο εμβαθύνει στα γεγονότα, τόσο περισσότερο σφίγγει γύρω της ένας επικίνδυνος κλοιός που φτάνει να απειλεί τη ζωή της.
Η ευστοχία της ταινίας οφείλεται σε δύο στοιχεία. Από τη μία, στο πώς η ντετέκτιβ φτάνει στη σοκαριστική συνειδητοποίηση ότι, στην πραγματικότητα, έρχεται αντιμέτωπη με ένα αποσιωπημένο τραύμα. Οι σεκάνς του παρελθόντος απεικονίζονται με κάδρα στενόχωρα, σχεδόν παραμορφωμένα, τα οποία υπαινίσσονται παρά αναδεικνύουν όσα περιέχουν, όντας προϊόν οδυνηρών βιωμάτων που έχουν "θαφτεί" στο υποσυνείδητο. Έτσι, η ηρωίδα δεν νιώθει μονάχα μια εμμονή για την υπόθεση, αλλά ένα εσωτερικό κάλεσμα για την επούλωση των δικών της πληγών.
Από την άλλη, ο Λονγκλεγκς παραπέμπει στον ανθρωπότυπο των κατά συρροήν δολοφόνων της λεγόμενης "χρυσής εποχής", χονδρικά από το 1970 έως το 2000, οπότε διαδραματίζεται και το φιλμ. Πρόκειται για έναν μεθοδικό, διαστροφικό άντρα, ο οποίος δεν είναι απίθανο να είναι και ο ίδιος θύμα πρότερης κακοποίησης, αλλά αντί για το δρόμο του καλού όπως η Χάρκερ, επέλεξε εκείνον του κακού, εξ ου και οι έντονες αναφορές του Πέρκινς στον αποκρυφισμό. Εντέλει, τον ύστατο λόγο έχει το βάρος του διαγενεακού τραύματος. Το πώς, δηλαδή, τα αμαρτήματα των προγόνων "γράφουν" μέσα μας και, άρα, συνιστούν ανάθεμα που απαιτεί βία για να ανατραπεί.
Καναδάς, ΗΠΑ. 2024. Διάρκεια: 101΄. Διανομή: THE FILM GROUP.
Περισσότερες πληροφορίες
Longlegs
Μια αστυνομική ντετέκτιβ αποκτά εμμονή με την υπόθεση ενός κατά συρροήν δολοφόνου, ώσπου συνειδητοποιεί ότι όσο εντρυφά σε αυτήν τόσο περισσότερο σφίγγει γύρω της ένας κλοιός που βάζει τη ζωή της σε κίνδυνο.
