Κριτική ματιά πάνω στην εξεγερτική διάθεση των 60s, το "Κουρδιστό πορτοκάλι" του Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει με μοντέρνο λογοτεχνικό τρόπο την εκρηκτική βία που γεννά και ταυτόχρονα προσπαθεί να καταπιέσει η ευημερούσα, μα βαθιά αλλοτριωμένη δυτική κοινωνία. Ο πάντα ανήσυχος Στάνλεϊ Κιούμπρικ θα το διασκευάσει σεναριακά και θα το σκηνοθετήσει σαν μια φαντασμαγορική σινε-όπερα με βαθιά κυνική οπτική και απαισιόδοξη προοπτική, αμφισβητώντας τις βασικές κοινωνιολογικές αρχές για τη γέννηση, την υπόθαλψη και την εξάπλωση της βίας. Ποιος είναι εδώ το θύμα και ποιος ο θύτης; Ποιες είναι οι πλέον αποτρόπαιες πράξεις; Αυτές του Άλεξ και της συμμορίας του ή εκείνες της θεσμοθετημένης εξουσίας (νόμος, επιστήμη);
Με οπτικό μοντερνισμό, επιθετική αφήγηση, ατελείωτη ειρωνεία, πρωτότυπη χρήση της μουσικής (από την "5η συμφωνία" του Μπετόβεν ως το "Singing in the rain") και μια ασυγκράτητη, "ηλεκτρισμένη" ερμηνεία από τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, το "Κουρδιστό Πορτοκάλι", η πιο αμφιλεγόμενη ταινία της γενιάς της, φωτογραφίζει ένα δυσοίωνο μέλλον, όπου όλοι μας θα είμαστε καταδικασμένοι να παρακολουθούμε ένα ατελείωτα βίαιο θέμα χωρίς να μπορούμε να αποστρέψουμε τα μάτια.
Μ. Βρετανία, ΗΠΑ. 1971. Διάρκεια: 137΄
Περισσότερες πληροφορίες
Το Κουρδιστό Πορτοκάλι
Στο εγγύς μέλλον, ο Άλεξ επιδίδεται μαζί με τη συμμορία του σε εγκληματικές ενέργειες χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό. Φτάνοντας ως το φόνο, συλλαμβάνεται και υποβάλλεται σε μια ειδική θεραπεία πλύσης εγκεφάλου, ώστε να νιώθει αποστροφή για οποιαδήποτε έκφραση βίας.
