Ο Τελευταίος Ταξιτζής

2

Η ερωτική εμμονή καθοδηγεί ένα βραβευμένο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ψυχολογικό θρίλερ με αφηγηματικές αρετές, το οποίο αναμειγνύει με υπερβολική αυτοπεποίθηση τα μισά κινηματογραφικά είδη.

Ο Τελευταίος Ταξιτζής

Ο "Ταξιτζής" είναι η πρώτη χολιγουντιανή ταινία που περιέγραψε με ωμή ειλικρίνεια τις ψυχοπαθολογικές επιπτώσεις της αστικής αποξένωσης, αποκαλύπτοντάς τις δεξιοτεχνικά μέσα σε μια θεολογικού τύπου παραβολή του Εξολοθρευτή Αγγέλου. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Στέργιου Πάσχου ("Άφτερλωβ") διατηρεί πολλά σημεία επαφής με το σκορσεζικό αριστούργημα, επιλέγοντας ως ήρωά της ένα συνάδελφο του Τράβις Μπικλ με σπουδές φιλολογίας. Τον Θωμά (βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για τον Κώστα Κορωναίο), έναν παντρεμένο πενηντάρη με παιδί, ο οποίος βγάζει μεροκάματο ως ταξιτζής. Η δική του κάθοδος στην κόλαση θα ξεκινήσει όταν μια νυχτερινή κούρσα του τελειώνει με την αυτοκτονία του πελάτη του, μέσα στην τσάντα του οποίου βρίσκει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό που αποφασίζει να οικειοποιηθεί.

Μετά την πρώτη "αμαρτία", θα ακολουθήσει και δεύτερη. Επισκεπτόμενος το σημείο της αυτοκτονίας, ο Θωμάς θα συναντήσει την Ελένη, τη νεαρή και πανέμορφη κόρη του αυτόχειρα, με την οποία θα περάσουν όλη τη μέρα μαζί, κάνοντας στο τέλος έρωτα. Αυτό θα δημιουργήσει μια εμμονική εξάρτηση στον κουρασμένο από τη ρουτίνα Θωμά, αλλά θα αποσυντονίσει την Ελένη, η οποία διατηρεί μια μόνιμη σχέση.

Όσο κι αν δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει την απελπισμένη επιλογή "εκτόνωσης" της συγκεκριμένης ηρωίδας (επαρκέστατη στο ρόλο η Κλέλια Ανδριολάτου), ο Πάσχος στήνει μεθοδικά ένα ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο κουβαλά στις πλάτες του ένας αποξενωμένος από τον εαυτό του και το περιβάλλον του νευρωτικός ήρωας. Η "ψυχαναλυτική" προσέγγισή του θα ήταν καίρια και ευρηματική αν η αφήγηση είχε υιοθετήσει αποκλειστικά τη δική του οπτική (θα μπορούσαμε να μιλάμε ακόμα και για μια φαντασίωση), εκείνη όμως συχνά λοξοδρομεί και αναμειγνύει με υπερβολική αυτοπεποίθηση τα… μισά κινηματογραφικά είδη. Νουάρ, κωμωδία, τρόμο, αστυνομικό μυστήριο, ακόμα και μαγικό ρεαλισμό. Οι επιτηδευμένοι, εξυπνακίστικοι διάλογοι αποσυντονίζουν ακόμα περισσότερο τον τόνο, ο οποίος θα μπορούσε να κουρδιστεί ολόσωστα πάνω στο τελευταίο, λιτό και εκφραστικότατο πλάνο (αλλά σε λάθος χαρακτήρα).

Ελλάδα. 2023. Διάρκεια: 114΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Τελευταίος Ταξιτζής

2
  • Δραματική
  • 2023
  • Διάρκεια: 114 '
  • Στέργιος Πάσχος

Με σπουδές φιλολογίας, ο Θωμάς είναι ένας παντρεμένος πενηντάρης με παιδί, ο οποίος βγάζει μεροκάματο ως ταξιτζής. Μετά την αυτοκτονία ενός πελάτη του, όμως, και τη γνωριμία του με μια όμορφη, νεαρή κοπέλα, η ζωή του θα πάρει απρόσμενη τροπή.

Τελευταία άρθρα Σινεμά

International Micro μ Festival 2024: Κινηματογραφικές προβολές και ψηφοφορίες κοινού σε Ελλάδα και εξωτερικό

Οι λάτρεις των ταινιών μικρού μήκους θα απολαύσουν ταινίες από Έλληνες και διεθνείς δημιουργούς και θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά στην ανάδειξη των νικητών του Διαγωνιστικού και Σπουδαστικού τμήματος.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
14/11/2024

Οι "Γυναίκες απαντούν" στο Ινστιτούτο Γκαίτε

Το πέμπτο επεισόδιο της σειράς δωρεάν διπλών προβολών που διοργανώνει το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Ethnofest μάς ταξιδεύει στους Φούρνους και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Ανακαλύπτοντας την εφηβεία μέσα από τον κινηματογράφο στο 7ο Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας 2024

Οι ταινίες του φεστιβάλ εξερευνούν τις εμπειρίες της εφηβείας, προσφέροντας στους νέους θεατές μια εμπειρία γεμάτη συναισθηματική ένταση, φιλίες, όνειρα και προκλήσεις.

Οι 10 καλύτερες ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Με αφορμή την πρεμιέρα του "Διπλανού Δωματίου", της πρώτης αγγλόφωνης ταινίας του 73χρονου Ισπανού δημιουργού, επιλέγουμε το top-10 της εντυπωσιακής φιλμογραφίας του.

Οι 5 must προβολές του 7ου Παιδικού και Εφηβικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας

Η διοργάνωση που αποθεώνει τις ταινίες για λιλιπούτειους σινεφίλ επιστρέφει 18-24/11 και παρουσιάζει ένα πραγματικά πλούσιο πρόγραμμα.

Μονομάχος ΙΙ

Η σκιά του πρώτου "Μονομάχου" πέφτει βαριά σε ένα θεαματικότατο peplum, το οποίο, αναποφάσιστο ανάμεσα σε ριμέικ και σίκουελ, προσπαθεί ασθμαίνοντας να αντιγράψει μια αφηγηματικά αλάνθαστη συνταγή.

Το Διπλανό Δωμάτιο

Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία για έναν ώριμο κι εξομολογητικό Αλμοδόβαρ, ο οποίος θέλει να τα πει (πιο λιανά απ’ όσο χρειάζεται) και το κάνει με απίστευτη τρυφερότητα, υπαρξιακή αγωνία και συγκίνηση.