Στη Φωτιά

3,5

Βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες για μια απολαυστική συνάντηση της γαστριμαργικής κουλτούρας και της κινηματογραφικής τέχνης σε έναν κινούμενο ζωγραφικό πίνακα πλήρη χρωμάτων, γεύσεων και χαμηλότονων συναισθημάτων.

Sti fotia3

Το 1993, ο 30χρονος Γαλλοβιετναμέζος Τραν Αν Χουνγκ μάς συστήθηκε δυναμικά με το "Άρωμα της Πράσινης Παπάγιας", ένα ντελικάτο, εσωτερικής έντασης δράμα, το οποίο απέσπασε την Χρυσή Κάμερα στις Κάννες, το Σεζάρ πρωτοεμφανιζομένου σκηνοθέτη και τελικά μία υποψηφιότητα για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Συνέχισε εξίσου εντυπωσιακά με το "Αγόρι με την Άμαξα" (1995), έναν μοντέρνο "Κλέφτη των Ποδηλάτων" αλά βιετναμέζικα, το οποίο θριάμβευσε στο Φεστιβάλ Βενετίας (Χρυσό Λιοντάρι και βραβείο κριτικών). Οι τέσσερις ταινίες που ακολούθησαν, ανάμεσά τους και το "Norwegian Wood" από το μυθιστόρημα του Χαρούκι Μουρακάμι, απογοήτευσαν τους θαυμαστές του, μέχρι που η κινηματογραφική διασκευή του βιβλίου "La vie et la passion de Dodin-Bouffant, gourmet" του Μαρσέλ Ρουφ τον έφερε ξανά μέχρι τη φεστιβαλική Κρουαζέτ, όπου και τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας.


Ο Ντοντέν Μπουφάν είναι ένας ευκατάστατος γκουρμέ, ο οποίος στα τέλη του 19ου αιώνα ζει σε μια έπαυλη της κοιλάδας του Λίγηρα. Η Οζενί είναι μια εμπνευσμένη μαγείρισσα, η οποία του ετοιμάζει καθημερινά το φαγητό εδώ και δύο δεκαετίες. Το κοινό πάθος τους και ο αμοιβαίος σεβασμός έχουν μετατρέψει τη συνεργασία τους σε ερωτική σχέση, την οποία εκείνος θέλει να επισημοποιήσει με ένα γάμο. Η Οζενί αρνείται ευγενικά, μα επίμονα, μέχρι που ο Ντοντέν αποφασίζει να μαγειρέψει αυτός για εκείνη.


Ο Μαρσέλ Ρουφ γράφει σε μια εποχή (στις αρχές του προηγούμενου αιώνα) κατά την οποία η αναζήτηση της ηδονής στο φαγητό δεν στιγματίζεται πλέον ως αμάρτημα (επακόλουθο του προπατορικού), αλλά αρχίζει να αντιμετωπίζεται ως "τέχνη"· ως μια ιδιαίτερη γλώσσα ανθρώπινης επικοινωνίας, η οποία μπορεί να εκφράσει άρρητα, καταπιεσμένα ή απροσδιόριστα συναισθήματα. Η Οζενί τα σερβίρει στο τραπέζι του Ντοντέν τακτικά και γενναιόδωρα και τώρα είναι η σειρά του τελευταίου να "απαντήσει" κατάλληλα ώστε να κερδίσει αυτό που επιθυμεί. Ο Τραν Αν Χουνγκ σκηνοθετεί αυτόν τον τρυφερό και βαθιά ρομαντικό διάλογο σαν έναν κινούμενο ζωγραφικό πίνακα γεμάτο χρώματα, γεύσεις και ορμητικά πάθη. Μια κομψή, ακριβής, όσο και μελαγχολική χορογραφία φωτός εκτελείται στην κουζίνα του Ντοντέν, αλλά και μπροστά στα μάτια μας, δίνοντας μια αριστοκρατικής ποιότητας ερμηνεία στο "ο δρόμος για την καρδιά περνάει από το στομάχι". Μόνο που το "Στη Φωτιά" πηγαίνει τη συναρπαστική αυτή διαδρομή ακόμα μακρύτερα. Όταν ο Ντοντέν θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα παιχνίδια μιας μοίρας την οποία δεν μπορεί να κρατήσει μακριά από τον απομονωμένο παράδεισό του, η γαστριμαργία θα είναι αυτή που του δείξει και πάλι το δρόμο προς τον εαυτό του, προς τους άλλους ανθρώπους και προς το πάθος για τη ζωή.

Γαλλία, Βέλγιο. 2023. Διάρκεια: 145΄. Διανομή: ROSEBUD.21

Περισσότερες πληροφορίες

Στη Φωτιά

La Passion de Dodin Bouffant / The Pot au Feu
3,5
  • Δραματική
  • 2023
  • Διάρκεια: 145 '
  • Τραν Αν Χουνγκ

Το 1885, σε μια έπαυλη της κοιλάδας του Λίγηρα, η ταλαντούχα μαγείρισσα Οζενί δουλεύει για τον γκουρμέ Ντοντέν Μπουφάν επί δύο δεκαετίες. Η συνεργασία τους έχει εξελιχθεί σε τρυφερή ερωτική σχέση, αλλά εκείνη αρνείται τις επίμονες προτάσεις του για γάμο. Μέχρι που εκείνος αποφασίζει να της μαγειρέψει.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.